Alfavita Newsroom ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ και ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Γιάννης Μίχας
Υπεύθυνος ΕΚΦΕ Εύβοιας
Μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Εύβοιας
Σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες υπάρχουν ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση των παιδιών. Στις ΗΠΑ τα πανεπιστήμια είναι ιδιωτικά και στη Βρετανία έχουν πολύ υψηλά δίδακτρα. Μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν, ή μόνο όσοι έχουν κάποιο ταλέντο σε κάποιο μάθημα και αποσπάσουν μια υποτροφία, μπορούν να σπουδάσουν. Στη Γερμανία το ίδιο: στη Δ’ Δημοτικού ο διευθυντής του σχολείου καλεί τους γονείς του 70% των παιδιών και τους ανακοινώνει ότι πρέπει να πάνε σε τεχνικό σχολείο, χωρίζοντας τους από τους υπόλοιπους τους «καλούς». Καμία δυνατότητα δε δίνεται στα παιδιά της εργατικής τάξης να μάθουν γράμματα πέραν από όσα χρειάζονται οι επιχειρήσεις για να δουλέψουν, λίγο κομπιούτερ, λίγα μαθηματικά, λίγη ξένη γλώσσα.
Δε θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά και στην Ελλάδα. Μόνο που ακολουθήθηκε, ένας διαφορετικός δρόμος. Η επιθυμία των παιδιών και των γονιών να σπουδάσουν έγινε εμπόριο. Ορίστηκε μια ύλη, απελπιστικά δύσκολη, και μακριά από οποιαδήποτε ανάγκη της οικονομίας ή της μόρφωσης των παιδιών. Μια ύλη που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στο πανεπιστήμιο, όπου ζητούμενο είναι εξειδίκευση. Μετά έγιναν τα τμήματα με 27 παιδιά, λες και μπορείς ένα τόσο δύσκολο μάθημα να το κάνεις με τόσα πολλά παιδιά. Και μετά δόθηκε και η λύση: Φροντιστήριο. Για να μάθουν τι; Κάτι που μετά από λίγες μέρες θα το ξεχάσουν. Κάτι που κανένας, πουθενά στη κοινωνία δε χρειάζεται. Κάτι που απωθεί τα παιδιά και αντί να τους ενσταλάζει την αγάπη για τη μόρφωση, τους λέει να κάνουν υπομονή μέχρι να βγει αυτή η δύσκολη χρονιά, και να έρθει βέβαια η επόμενη.
Είναι λάθος όλη η λογική των Πανελληνίων. Ο σκοπός τους είναι να βάλουν τα άλογα να τρέξουν και να ξεχωρίσουν το πιο «ικανό». Καμία σχέση με παιδαγωγική δεν έχει. Καμία σχέση με καθολική εκπαίδευση δεν έχει, αφού είναι απόλυτα σίγουρο, ότι πολλά παιδιά ξέρουν από την αρχή της κούρσας ότι δεν έχουν ελπίδες. Το σχολείο πρέπει να προσφέρει αποκλειστικά γενική ανθρωπιστική παιδεία και να καλλιεργεί ευγενή συναισθήματα, όπως αυτό της συλλογικής προσπάθειας κι όχι του ανταγωνισμού.
Οι ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ στα ΧΡΟΝΙΑ της ΚΡΙΣΗΣ
Οι Πανελλήνιες άλλαξαν πολλές φορές ονόματα, (Πανελλαδικές, Δέσμες, Κατευθύνσεις), ποτέ όμως δεν άλλαξε η ουσία τους. Πάντα υπηρετούσαν τις εκάστοτε ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος. Άλλοτε πιο εύκολες, άλλοτε πιο δύσκολες, αλλά πάντα ανταγωνιστικές και ταξικές. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια τάση να γίνουν πιο δύσκολες. Έχει να κάνει με τις νέες επιλογές του κεφάλαιου για διάκριση των μαθητών σε «άριστους» και «μη ικανούς». Αυτό έχει να κάνει πάλι με τις δουλειές που προτίθεται να προσφέρει στους μελλοντικούς εργαζόμενους: η μεγάλη πλειοψηφία θα αμείβεται με μισθούς πείνας των 300 Ευρώ και με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ενώ μια μειοψηφία προορίζονται για στελέχη με κάπως καλύτερες αμοιβές. Το σύστημα θέλει να απομακρύνει τη πλειοψηφία απ΄ το λύκειο με σκοπό να είναι και με τη βούλα αγράμματοι και μάλιστα να φταίνε οι ίδιοι γι αυτό, αφού δε τα κατάφεραν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Και οι μεν και δε θύματα του συστήματος θα μείνουν και στο βάθος αγράμματοι. Οι καλοί μαθητές θα είναι καλοί μόνο στα μαθήματα κατεύθυνσης, χωρίς να έχουν γενική παιδεία και οι κακοί μαθητές θα πάνε να μάθουν μια τέχνη και επίσης δε θα ξέρουν πως διαμορφώθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Ποιος ήταν ο Σοφοκλής, ο Αϊνστάιν, ο Χίτλερ. Και οι μεν και οι δε, θα έχουν αποκτήσει μόνο τις γνώσεις που χρειάζονται οι καπιταλιστές, τίποτε παραπάνω. Από δω προκύπτει και η μανία του συστήματος για την αριστεία. Κουβέντα δε λέει για τους μη άριστους μαθητές. Τι θα γίνουν αυτοί, όταν τα σχολεία τους δε θα έχουν ούτε δασκάλους;
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΕΜΑΤΑ
Για πρώτη φορά οι εξετάσεις διενεργούνται, ενώ στη κυβέρνηση είναι ένα κόμμα που αυτοαποκαλείται αριστερό. Τα θέματα φέτος ξεπέρασαν σε δυσκολία κάθε προηγούμενο. Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η κυβέρνηση δε κυβερνά (ούτε αυτή, ούτε καμιά προηγούμενη). Το σύστημα πηγαίνει από μόνο του και οι κυβερνήσεις απλώς νομοθετούν αυτά που έχει ήδη παραγγείλει το σύστημα. Στην ΕΛΜΕ Εύβοιας είχαμε πολλές φορές κουβεντιάσει ότι με τη δυσκολία των Πανελληνίων στο παρελθόν ο κυβερνήσεις, βάζουν πολύ περισσότερα εμπόδια στα παιδιά, απ’ ότι μια κατάληψη ή μια απεργία. Και επί των ημερών της «αριστερής» κυβέρνησης έχουμε και εκμηδενισμό των απεργιών και τα πιο δύσκολα θέματα όλων των εποχών. ΜΑΤ, δύο σε ένα. Ανέκαθεν ο αριστερές κυβερνήσεις (παλιά ΠΑΣΟΚ, τώρα ΣΥΡΙΖΑ) αποδεικνύονταν πιο αποτελεσματικές στο να περάσουν αντιλαϊκά μέτρα από τις δεξιές. Η λύση λοιπόν δεν είναι η ανάδειξη νέας κυβέρνησης που θα λειτουργεί μέσα στο υπάρχον σύστημα, αλλά η δραστηριοποίηση του λαού στη κατεύθυνση της πλήρους ανατροπής αυτού το συστήματος. Δε μπορείς με τους μηχανισμούς των καταπιεστών σου να απαλλαγείς από την εκμετάλλευση.
ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟ
Αυτό είναι σωστό. Μόνο που πάλι δείχνεται ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον άριστο. Τα δύσκολα θέματα σημαίνουν προσαρμογή της διδασκαλίας σχολείων και φροντιστηρίων σε αυτά, που με τη σειρά του σημαίνει, παραπέρα περιθωριοποίηση των μέτριων μαθητών. Τελικά, τι παιδεία θέλουμε φυτώριο αριστούχων ή ανάδειξη μορφωμένων πολιτών που θα κρίνουν για τη ζωή σωστά και θα είναι παθητικό όπως τώρα; Η άρχουσα τάξη της χώρας προφανώς επιλέγει το πρώτο. Γι αυτό και προωθεί
τη τράπεζα θεμάτων,
τη προαγωγή με τη βάση του 10,
τις πολύ δύσκολες Πανελλήνιες και
την αριστεία.
Η «αριστερή» κυβέρνηση κατάφερε προσωρινά να αναστείλει τα δύο πρώτα, τη πάτησε όμως από τα δύο τελευταία.
Ο λαός όμως έχει κάθε συμφέρον να επιδιώξει το ακριβώς αντίθετο:
Κατάργηση του διαχωρισμού γυμνασίου –λυκείου –ΕΠΑΛ.
Ενιαίο υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο.
Κατάργηση των κατευθύνσεων.
Εξετάσεις μόνο σε μαθήματα γενικής παιδείας.
Δραματική μείωση της ύλης σε όλες τις τάξεις και αλλαγή προσανατολισμού των μαθημάτων, από το σκληρά επιστημονικό και απεχθές προς τους μαθητές, στη κατανόηση του κόσμου και της κοινωνίας που τους περιβάλλει.
Αλήθεια αφού στους μεγάλους φωστήρες της δημοσιογραφίας αρέσει η σύγκριση με άλλες χώρες, γιατί οι φοιτητές στην Αμερική διδάσκονται στο πρώτο έτος του Πανεπιστημίου, ύλη μαθηματικών και φυσικής που τα ελληνόπουλα διδάσκονται στη Α’ λυκείου; Η απάντηση είναι απλή: Στις ΗΠΑ έχουν βρει άλλο τρόπο ταξικού διαχωρισμού των μαθητών, τα δίδακτρα. Η ύλη εκεί δε χρειάζεται να είναι τόσο δύσκολη γιατί απλώς δε χρειάζονται αυτές οι γνώσεις στο μαθητή.
Τελικά το ερώτημα είναι τι κοινωνία θέλουμε:
Ο ένας να βγάζει το μάτι του άλλου για να επιβιώσει ή όλοι μαζί να δουλεύουμε για το κοινό καλό.
Θέλουμε καπιταλισμό ή σοσιαλισμό;
28/5/2015
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
