Οι κυβερνητικοί εταίροι αλληλοεκβιάζονται επισείοντας ο ένας στον άλλον το ενδεχόμενο εκλογών

Το παρασκήνιο στο Μαξίμου αφορούσε την απελπισμένη προσπάθεια Σαμαρά και Βενιζέλου να διασωθούν, καθώς η κοινωνική οργή τροφοδοτεί κινήσεις αμφισβήτησής τους ακόμη και μέσα στα κόμματά τους. Οι κυβερνητικοί εταίροι αλληλοεκβιάζονται επισείοντας ο ένας στον άλλον το ενδεχόμενο εκλογών. Μακριά από τις αγωνίες της κοινωνίας, σε βάναυση αντιπαράθεση μαζί της.

Ο Σαμαράς, που με την πολιτική και τις απειλές του περί των καταθέσεων πρωτοστατεί στην πολιτική αποσταθεροποίηση, αυτός που ταυτίζει τη σταθερότητα με την ιδιοτελή κατάληψη της εξουσίας, κοροϊδεύει ότι το τέχνασμα της ψήφου εμπιστοσύνης συνεισφέρει στην πολιτική σταθερότητα.

Η ψήφος εμπιστοσύνης είναι έσχατο συνταγματικό όπλο της εκάστοτε κυβέρνησης έναντι της αντιπολίτευσης. Τώρα, όμως, ο Σαμαράς απευθύνεται στους κυβερνητικούς βουλευτές και τους προκαλεί: "Ρίξτε με αν τολμάτε"! Δηλαδή η ψήφος εμπιστοσύνης λειτουργεί ως όχημα πολιτικού εκβιασμού της καταρρέουσας πλειοψηφίας. Πρόκειται για συγκαλυμμένη παράδοξη "ψήφο δυσπιστίας". Ακόμη κι αν οι κυβερνητικοί βουλευτές, εκβιασμένοι, ανταποκριθούν στην πρόταση εμπιστοσύνης, θα πρόκειται για άλλο ένα στοιχείο ηθικοπολιτικής αποσταθεροποίησης.

Η ψήφος εμπιστοσύνης απασφαλίζει μια ενδοκυβερνητική διαπραγμάτευση, ένα πολιτικό παζάρι ανάμεσα στους κυβερνητικούς εταίρους, όπως φάνηκε από τον χθεσινό αλληλοεκβιασμό. Δεν θα κατορθώσουν όμως να ξεπεράσουν την κρίση τους. Αποτελούν παρελθόν για την κοινωνία, η οποία διαθέτει στοιχειώδη αυτοσυντήρηση και δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει μια χρεοκοπημένη κυβέρνηση να διαχειριστεί τις, έστω δειλές, δυνατότητες που δημιουργούνται στο ευρωπαϊκό τοπίο του αρχόμενου νέου κύκλου οικονομικής ύφεσης, που πιστοποιεί τη χρεοκοπία του μονόδρομου του Μνημονίου και της λιτότητας.

 

Πηγή: Η ΑΥΓΗ