Η πορνεία ήταν θεσμοθετημένη και φορολογημένη
Στην αρχαία Ελλάδα, η πορνεία όχι μόνο ήταν νόμιμη, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις οργανωνόταν από το ίδιο το κράτος. Ο Σόλων, ένας από τους σημαντικότερους νομοθέτες της Αθήνας, είχε μάλιστα καθορίσει τις τιμές στους κρατικούς οίκους ανοχής. Αυτοί οι χώροι απευθύνονταν σε ευρύ κοινό και περιλάμβαναν τόσο γυναίκες όσο και άνδρες εκδιδόμενους.
Οι πιο πλούσιοι πολίτες είχαν πρόσβαση σε ιερόδουλες που πρόσφεραν όχι μόνο σεξουαλικές αλλά και πνευματικές απολαύσεις, ενώ τα κρατικά έσοδα από την πορνεία χρησιμοποιήθηκαν, μεταξύ άλλων, για την κατασκευή ναού αφιερωμένου στην Αφροδίτη.
Η μοιχεία θεωρούνταν σοβαρότερο αδίκημα από τον βιασμό
Παρότι γενικά υπήρχε ελευθεριότητα στη σεξουαλική ζωή, η συζυγική απιστία ιδιαίτερα εις βάρος ενός άνδρα θεωρούταν σοβαρή προσβολή. Αν κάποιος αποπλανούσε μια παντρεμένη γυναίκα, αυτό θεωρούταν μεγαλύτερη προσβολή από έναν βιασμό. Ο λόγος; Η γυναίκα θεωρούνταν περιουσία του άνδρα και η μοιχεία, κατά συνέπεια, πράξη «κλοπής».
Ο απατημένος σύζυγος είχε το δικαίωμα να τιμωρήσει τον εραστή με όποιον τρόπο ήθελε – ακόμη και με θάνατο. Ο βιασμός, αντίθετα, αντιμετωπιζόταν με λιγότερη αυστηρότητα, ιδίως αν το θύμα ήταν ανύπαντρη.
Το δημόσιο φιλί στη σύζυγο προκαλούσε αντιδράσεις
Στην αρχαιότητα, το φιλί ήταν σύνηθες ως χαιρετισμός ανάμεσα σε άνδρες. Ωστόσο, το να φιλάει κανείς τη γυναίκα του δημοσίως θεωρούνταν προσβλητικό ή ακόμη και ένδειξη αδυναμίας. Ο Περικλής, για παράδειγμα, είχε δεχθεί κριτική γιατί έδειχνε στοργή δημόσια στη σύζυγό του.
Η έννοια του φιλιού είχε για εκείνους συμβολικό χαρακτήρα: δήλωνε ισότητα μεταξύ των δύο μερών – κάτι που δεν ίσχυε στις περισσότερες πόλεις-κράτη για τις γυναίκες. Έτσι, το φιλί σε μια σύζυγο μπορούσε να θεωρηθεί ως παραχώρηση εξουσίας.
Ο δημόσιος αυνανισμός δεν προκαλούσε σάλο
Αν και σήμερα θεωρείται κοινωνικά απαράδεκτος, στην αρχαία Ελλάδα ο δημόσιος αυνανισμός, αν και όχι ενθαρρυνόμενος, δεν αποτελούσε μεγάλο θέμα. Ο φιλόσοφος Διογένης, που ζούσε με αυστηρή λιτότητα και προκαλούσε το κατεστημένο, φέρεται να αυνανιζόταν δημοσίως, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μακάρι να μπορούσα να καταπολεμήσω και την πείνα τόσο εύκολα».
Ακόμη και ο Αριστοφάνης, μέσα από τη “Λυσιστράτη”, αναφέρεται με χιούμορ στην αυτοϊκανοποίηση των Σπαρτιατών, όταν οι γυναίκες τους τούς αρνήθηκαν σεξ για να σταματήσει ο πόλεμος.
Οι φαλλικές αναπαραστάσεις ήταν παντού
Η ελευθερία με την οποία οι αρχαίοι αντιμετώπιζαν το ανθρώπινο σώμα, και κυρίως το ανδρικό μόριο, αποτυπώνεται και στην τέχνη τους. Πέρα από τα αγάλματα, φαλλοί ζωγραφίζονταν σε αγγεία, κύπελλα και διάφορα σκεύη.
Μάλιστα, έχουν βρεθεί ακόμα και έργα τέχνης που απεικονίζουν σκηνές με γυναίκες σε χωράφια γεμάτα φαλλούς ως μια μορφή συμβολισμού ή και σάτιρας.
Τα συμπόσια ήταν κάτι παραπάνω από δείπνα
Τα γνωστά "συμπόσια" της αρχαιότητας δεν ήταν απλώς δείπνα με κρασί και συζήτηση. Ήταν κοινωνικές εκδηλώσεις μόνο για άνδρες, με κρασί, μουσική, φιλοσοφία αλλά και έντονο ερωτισμό.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Η πιο εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών στην Ελλάδα σε 2 ημέρες στα χέρια σου - Δίνεις από το σπίτι σου
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/12
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
