Νίκος Τσούλιας Μεγάλο μέρος της ιστορίας του ανθρώπου είναι βουτηγμένο μέσα στο αίμα. Οι «φυλές» και οι λαοί διαμόρφωναν την ταυτότητά τους και τη χωροκτησία τους με τις σφαγές και τις ερημώσεις των «άλλων», των εχθρών.
Τα έθνη και τα κράτη αναπτύχθηκαν πάνω στην αντίληψη της επέκτασης εδαφών και της κατάκτησης άλλων εθνών / κρατών σκορπίζοντας παντού και πάντα το θάνατο. Όλες οι θρησκείες – κατ’ εξοχήν πολεμικές μηχανές… – ενέταξαν τη θεμελίωσή τους και την κυριαρχία τους επί αιματηρών πολέμων εναντίον των άλλων θρησκειών.
Και υπήρχε πάντα περίσσεια διάθεσης πολέμου – πέραν των προηγούμενων πεδίων – γι’ αυτό και αναδύθηκαν μορφές εμφυλίων πολέμων εντός των κόλπων των ίδιων κρατών είτε για την κατάκτηση και τη νομή της εξουσίας είτε για ιδεολογικούς λόγους. Πόλεμος παντού και πάντα, είναι η σημαία κάθε εξουσίας που ζει και αναπνέει για τη συσσώρευση πλούτου, για τη χειραγώγηση ανθρώπων και λαών.
Σε κάθε εποχή θεωρούμε ότι ο πόλεμος είναι μια υπόθεση της ιστορίας, του παρελθόντος, ότι επιτέλους επικρατεί ο ορθολογισμός και οι λαοί αντιλαμβάνονται ποιο είναι το πραγματικό τους συμφέρον. Αλλά κάθε φορά η αντίληψη αυτή είναι μια αυταπάτη. Κάθε γενιά, σε κάθε χώρα, σε κάθε εποχή γνωρίζει τα δεινά του πολέμου. Και αν δεν είναι ο πόλεμος για μια χώρα στα δικά της σύνορα, τότε θα επινοήσει σύνορα σε άλλες ακόμα και μακρινές χώρες όπως γίνεται τόσο εκτεταμένα στη σύγχρονη εποχή. Κορέα, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Συρία, Λιβύη είναι μερικά παραδείγματα πολέμου που αυτός δεν διεξάγεται μόνο μεταξύ γειτονικών χωρών.
Σήμερα ο πόλεμος παίρνει πολλές νέες μορφές. Σε αρκετές περιπτώσεις παίρνει την όψη του οικονομικού πολέμου. Εδώ τα όπλα είναι το χρηματιστηριακό κεφάλαιο και ο δανεισμός μέσα από τους όρους υποτέλειας των αγορών. Είναι πόλεμος κηρυγμένος – απλώς δεν τον έχουμε καταλάβει γιατί δεν έχει τα συνηθισμένα όπλα.
Και με αυτό τον πόλεμο έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα που χάνουν τη ζωή τους ή εξαθλιώνονται σε τέτοιο βαθμό που χάνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλλά έχουμε και ήπιες κατακτήσεις εδαφών με εξευγενισμένο τρόπο, με την εξαγορά των πιο περιζήτητων περιοχών μιας χώρας. Ακόμα και οι επενδύσεις που τις επιζητούν τόσο πολύ οι χώρες εμπεριέχουν και μια μορφή οικονομικοπολεμικής επιχείρησης και κατάκτησης ζωτικών πηγών των αιτούντων χωρών!
Ο πόλεμος αποκτά και ενδοκρατικές όψεις με τη μορφή τρομοκρατικών ενεργειών. Οι παράπλευρες απώλειες του άμαχου πληθυσμού – που προκαλούνται από τους βομβαρδισμούς του σύγχρονου ιμπεριαλισμού σε μακρινές χώρες – επιφέρουν από την άλλη πλευρά αντίποινα όχι κατά του στρατού αλλά ευθέως κατά των πολιτών. Ο πόλεμος απλώνεται σαν μεταστατικός καρκίνος σε κάθε γωνιά της Γης˙ γεννάει νέες μικρές εστίες παντού στα αεροδρόμια, στο μετρό, στις μουσικές εκδηλώσεις…
Αυτή είναι η φιλοπόλεμη και πανίσχυρη εικόνα της ιστορίας. Η αντίπαλή της η εικόνα της ειρήνης παραμένει εδώ και αιώνες και χιλιετίες μια υπόθεση θεωρητική. Δεν αποκτά ισχυρά ερείσματα στην κοινωνία και στους λαούς, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ως μια ανέξοδη τελετουργία που έρχεται μόνο ως απόρροια ενός πολέμου μέχρι να ξαναρχίσει ο επόμενος. Και όταν ο πόλεμος είναι διάσπαρτος πέραν της κλασικής του εκδοχής (εκείνης των συγκρούσεων επί των συνόρων των κρατών), αλλά απλώνεται και με τη μορφή του οικονομικού πολέμου (όπου ο εχθρός δεν φαίνεται να είναι και τόσο εχθρός) ή εκδηλώνεται μέσα από την τρομοκρατία (όπου δεν υπάρχουν μάχες μεταξύ εμπόλεμων μερών), τότε και η πρόσληψη και η θεώρηση της ειρήνης παίρνει άλλη όψη πολύ διαφορετική εκείνης της παραδοσιακής εκδοχής.
Θεωρώ δηλαδή ότι οι αναλύσεις για την ειρήνη – ακόμα και για το τι είναι ειρήνη – έχουν μείνει πίσω, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται σωστά τόσο το μεγαλείο της όσο και η πραγματική της δύναμη. Και αυτή η υστέρηση προφανώς εξηγείται. Για τη μεν υπόθεση του πολέμου εργάζονται συστηματικά ο ιμπεριαλισμός, ο καπιταλισμός, το χρηματιστηριακό κυρίως κεφάλαιο, οι πολεμικές βιομηχανίες, το εμπόριο όπλων, οι κάθε λογής εξουσίες, η τρομοκρατία, ο φονταμενταλισμός, ο ρατσισμός, ο φασισμός, ενώ για την ειρήνη ποιοι; Θεωρητικά είναι οι λαοί, τα πολιτικά κόμματα (όχι όλα), τα κοινωνικά κινήματα, οι διανοούμενοι, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός…
Αλλά όλα αυτά τα «πεδία αναφοράς» δεν χρησιμοποιούν ουσιαστικά τη δυναμική τους στη συστηματική καλλιέργεια, στη συνεχή προαγωγή και στη με κάθε τρόπο προάσπιση της ειρήνης, του πολυτιμότερου αγαθού του ανθρώπου. Δεν παράγουν δικά τους ισχυρά γεγονότα ή, απλά και μόνο, δεν δημιουργούν ελεύθερες συνειδήσεις…
Pablo Picasso
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
