Οι μισθοί του βάθους και οι τιμές του ύψους

Ακριβότερα από όλους τους Ευρωπαίους πληρώνουν οι Ελληνες την κρίση. Τη διαπίστωση που κάνουν για τις τσέπες τους οι περισσότεροι έρχεται να επιβεβαιώσει η μελέτη της ελβετικής τράπεζας UBS, η οποία δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες με τον τίτλο: «Τιμές και κέρδη - Μια σύγκριση της αγοραστικής δύναμης σε όλο τον κόσμο». Οι ερευνητές καταγράφουν το επίπεδο τιμών και μισθών σε 72 χώρες. «ΤΑ ΝΕΑ» συνέκριναν τα αποτελέσματα της φετινής μελέτης με αυτά της αντίστοιχης του 2009. Οπως αποδεικνύεται, σε πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης τα ημερομίσθια και οι μισθοί σε πολλούς επαγγελματικούς κλάδους αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο, στην Ελλάδα όμως σημείωσαν κατακόρυφη πτώση. Παράλληλα οι τιμές των προϊόντων, παρά την κρίση, εξακολουθούν να είναι υψηλές με αποτέλεσμα να πληρώνουμε ακριβότερα τα ίδια προϊόντα που διατίθενται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

 

 

Το μέσο καθαρό ωρομίσθιο στην Αθήνα το 2012, όπως δείχνει η μελέτη της UBS, είναι 7,73 ευρώ και είναι το χαμηλότερο στην Ευρώπη, ακόμη και ανάμεσα στις χώρες που βρίσκονται επίσης σε οικονομική κρίση.

 

Το ωρομίσθιο στη Λισαβώνα είναι 8,19 ευρώ, στη Μαδρίτη 11,18 ευρώ, στη Βαρκελώνη 11,3 ευρώ, στη Ρώμη 9,2 ευρώ. Οσο για τα επίπεδα των ωρομισθίων σε χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης απέχουν… μακράν από το ελληνικό. Το ωρομίσθιο στο Βερολίνο είναι 13,5 ευρώ, στο Αμστερνταμ 13,4 ευρώ, στις Βρυξέλλες 11,4 ευρώ.

Η μελέτη του Σεπτεμβρίου παρουσιάζει τους μισθούς στην Ελλάδα και σε άλλες 71 χώρες την περίοδο Απρίλιος - Μάιος. Ανατρέχοντας όμως στα αποτελέσματα της μελέτης της UBS το 2009 διαπιστώνεται το κούρεμα που έχουν υποστεί οι αποδοχές επαγγελματιών στην Ελλάδα, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

Μειωμένους μισθούς παίρνουν και οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια και τις βιομηχανίες. Η μελέτη της UBS δείχνει ότι ένας εξειδικευμένος εργάτης σε βιομηχανία στην Αθήνα έχει ετήσιες αποδοχές 14.160 ευρώ, ενώ το 2009 είχε 14.695 ευρώ. Υψηλότερο είναι πάντως το εισόδημα αντίστοιχου εργαζόμενου στη Λισαβώνα (14.852 ευρώ) και στη Μαδρίτη (16.228 ευρώ).

Η ακρίβεια καλά κρατεί. Η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έχει μειωθεί σοβαρά την τελευταία τριετία αφού οι μισθοί μειώνονται, ενώ οι τιμές των προϊόντων παραμένουν σε υψηλά επίπεδα. Το μέσο μηνιαίο κόστος για ένα καλάθι 122 προϊόντων (περιλαμβάνονται και υπηρεσίες όπως κινητή τηλεφωνία, διασκέδαση) στην Αθήνα είναι 1.994 ευρώ, ενώ το 2009 ήταν 1.650 ευρώ.

 

Στο επίπεδο των τιμών η Αθήνα κατατάσσεται 39η ανάμεσα σε 72 πόλεις, είναι όμως ακριβότερη, όπως προκύπτει από τη μελέτη, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις για αγορές τροφίμων, προϊόντων ένδυσης, ηλεκτρονικού και οικιακού εξοπλισμού. Πάντως η ελληνική... πρωτιά στην ακρίβεια έχει διαπιστωθεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν από έρευνες που έχουν διενεργηθεί για τις τιμές των προϊόντων κυρίως στα σουπερμάρκετ της Ευρώπης. Οπως φαίνεται, οι έλληνες καταναλωτές εξακολουθούν να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη ακόμη και εν μέσω οικονομική κρίσης. Φθηνότερη είναι (ακόμη) η Αθήνα σε ό,τι αφορά το κόστος μετακίνησης με τα μέσα μαζικής μεταφοράς (Μετρό, τραμ, λεωφορείο, τρένο) αλλά και ταξί, σε σύγκριση με το κόστος σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις. Ωστόσο, η μελέτη δεν έχει μετρήσει το επίπεδο υπηρεσιών που προσφέρεται στην Αθήνα και σε αρκετές περιπτώσεις είναι χαμηλότερο σε σχέση με αυτό σε άλλες πόλεις.

Πόσο πρέπει να δουλέψουμε. Οι ερευνητές μελέτησαν σε κάθε πόλη πόσος χρόνος εργασίας χρειάζεται προκειμένου ένας εργαζόμενος να αγοράσει τέσσερα διαφορετικά προϊόντα. Για παράδειγμα, ο Αθηναίος εργαζόμενος πρέπει να δουλέψει 30 λεπτά για να αγοράσει ένα big mac (το χάμπουργκερ της γνωστής αλυσίδας), σχεδόν τον διπλάσιο χρόνο από ό,τι ένας Βερολινέζος (16 λεπτά).

 

Η μελέτη της UBS καταρρίπτει και τον μύθο για τους Ελληνες που κάνει τον γύρο της Ευρώπης το τελευταίο διάστημα μέσω δημοσιευμάτων, δηλαδή ότι δεν δουλεύουν και είναι τεμπέληδες. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι στην Αθήνα δουλεύουν 1.822 ώρες τον χρόνο. Δηλαδή, 80 περισσότερες από τους Βερολινέζους, 88 περισσότερες από τους Μαδριλένους, 264 περισσότερες από τους Παριζιάνους. Οι τελευταίοι έχουν το προνόμιο να εργάζονται τις λιγότερες ώρες ανά έτος σε όλο τον κόσμο.