Η αρχαιολογία «όμηρος» θλιβερού πολιτικαντισμού

Αλλά, ό, τι συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες  με αφορμή το περιεχόμενου του τάφου στην Αμφίπολη, ναι… είναι θρίλερ και μάλιστα πολύ κακής ποιότητας. Είδαν στο εσωτερικό με μικροκάμερες λέει μερίδα του Τύπου, δεν υπάρχουν μικροκάμερες λέει άλλη μερίδα του Τύπου. Θα μετακινηθούν οι Σφίγγες γράφεται, δεν θα μετακινηθούν διαψεύδει το Υπουργείο Πολιτισμού. Ενα αποκαλυφθέν ψηφιδωτό που μαθεύτηκε από πληροφορίες διά του Τύπου και μαζί δεκάδες σενάρια για τον ένοικο ή τους ενοίκους της τελευταίας τους κατοικίας, που όλα μαζί  γυρίζουν γύρω – γύρω από την οικογένεια του Μ. Αλέξανδρου και όχι κάποιου άλλου. Διότι, εφ’ όσον, αποκλείεται να είναι εκεί ο τάφος του στρατηλάτη, πρέπει οπωσδήποτε να είναι κάποιου από το περιβάλλον του… Αφού δεν θα έχουμε το μύθο σε όλο του το μεγαλείο, ας έχουμε τουλάχιστον ένα μέρος αυτού.

 

Την ίδια στιγμή  τα μηντιακά συγκροτήματα που κινούνται γύρω από την κυβέρνηση έχουν βαλθεί να φτιάξουν το νέο πρωθυπουργικό προφίλ… αυτό του μακεδονομάχου πρωθυπουργού των μεγάλων αποκαλύψεων.

 

Ολη αυτή η συντηρούμενη μυθολογία  είναι καταφανώς πολιτική απόφαση, και για να είμαστε πιο ακριβείς είναι πολιτικάντικη απόφαση.  Είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι από την ημέρα που άρχισε όλη αυτή η περιπέτεια το Υπουργείο Πολιτισμού δεν έβγαλε παρά μία  ανακοίνωση κι αυτή μετά δέκα μέρες. Αν και θα έπρεπε αυτό να ενημερώνει, εγκαίρως και αρμοδίως, για κάθε εξέλιξη. Και θα έπρεπε να το κάνει ευθύς εξαρχής. Διότι, είναι επίσης απορίας άξιο το γεγονός ότι η πρωθυπουργική επίσκεψη έγινε όχι επειδή το εύρημα ανακοινώθηκε σε κάποιο επιστημονικό συνέδριο, σε κάποιο επιστημονικό έντυπο, ούτε καν από το αρμοδίως υπεύθυνο ΥΠΠΟ, αλλά από τις εφημερίδες! Φαίνεται, όμως, πως το Υπουργείο αρκείται στις δηλώσεις του πρωθυπουργού, ο οποίος ενδεδυμένος  το ρόλο του αρχαιολόγου έδωσε όλες τις αναγκαίες αρχαιολογικές πληροφορίες ποζάροντας μπροστά από τον τάφο!

 

Η θριαμβευτική πορεία του μακεδονομάχου πρωθυπουργού με κατάληξη τη ΔΕΘ έχει ήδη ξεκινήσει κι ας διαρρηγνύουν ορισμένοι τα ιμάτιά τους πως δεν είναι έτσι. Οι αρχαιολόγοι, αντί να απολαμβάνουν τη δέουσα σιωπή ώστε να συνεχίσουν τη δουλειά τους, έχουν γίνει, παρά τη θέλησή τους, το προεκθεσιακό και προεκλογικό ντεκόρ, ενός πρωθυπουργού ο οποίος φαντασιώνεται τον εαυτό του νικηφόρο και τροπαιούχο να καλπάζει προς το βήμα της ΔΕΘ και να αναφωνεί «Δοξάστε με…. η Μακεδονία είναι ελληνική».  Με ή χωρίς Αλέξανδρο, Ρωξάννη ή κάποιον στρατηγό, με ή χωρίς ευρήματα εντός του τάφου, ο δικός του «Βουκεφάλας» έχει ήδη σαμαρωθεί ή … Σαμαρωθεί για τον οδηγήσει στο θρίαμβο…

 

Και κάπου έξω από τον περισχοινισμένο χώρο της ανασκαφής οι ιθαγενείς πολίτες της νέο – αποικίας αναμένουν ο άγνωστος νεκρός να φέρει την «ανάπτυξη». Πού να ΄ξερε πόσες δυσβάστακτες προσδοκίες θα φορτώνονταν την πλάτη του; Να διασώσει, αυτός, αν και νεκρός,  μια κυβέρνηση από βέβαιο θάνατο και να φέρει τουρίστες με κάμερες σ’ έναν ρημαγμένο τόπο…