Εμεινε από κάρβουνο η… ατμομηχανή: Συρρίκνωση παρουσίασε η γερμανική οικονομία!

Στο διάστημα Απριλίου-Ιουνίου, η Eurostat κατέγραψε εκτός από την μικρή, αλλά ενδεικτική μείωση του γερμανικού ΑΕΠ, στασιμότητα στη γαλλική οικονομία, καθώς και συρρίκνωση της ιταλικής οικονομίας κατά 0,2%.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής τράπεζας ING Diba Κάρστεν Μπρζέσκ, δήλωσε στην τηλεόραση της «Ντόιτσε Βέλε» ότι αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι «για τη ζώνη του ευρώ ότι οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες δεν αποτελούν ατμομηχανή για την ανάπτυξη. Που σημαίνει ότι η Ευρώπη θα χρειαστεί ακόμα ένα ή δύο χρόνια για να βγει από την οικονομική κρίση».

Παρά την προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης και των περισσοτέρων μέσων ενημέρωσης, να παρουσιάσουν αυτή την εξέλιξη ως παροδικό φαινόμενο, τα προβλήματα της γερμανικής οικονομίας αποκτούν χρόνιο χαρακτήρα, ενώ νέες περιπλοκές δημιουργούν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας και η απάντηση της Μόσχας σ΄ αυτές.

Το μίγμα των προβλημάτων, που οδηγεί  σε συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας,  περιλαμβάνει την Ουκρανική κρίση, το ρωσικό εμπάργκο, τις απρόβλεπτες εξελίξεις στην Εγγύς Ανατολή, αλλά και το ενδεχόμενο περιορισμών  στον εφοδιασμό με πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ένα ακόμα πρόβλημα είναι το ισχυρό ευρώ, που κάνει ακριβότερα τα γερμανικά προϊόντα στις διεθνείς αγορές και επομένως μειώνει τις εξαγωγές.

Με τα σημερινά δεδομένα, αφού οι λόγοι που οδηγούν στη μείωση των εξαγωγών θα συνεχίσουν να υφίστανται για μεγάλο διάστημα, η γερμανική οικονομία μπορεί να υπολογίζει μόνο στην ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης. Κάτι τέτοιο, όμως, προϋποθέτει μισθολογικές αυξήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε άνοδο του πληθωρισμού, εξέλιξη που η γερμανική κυβέρνηση ούτε να τη σκεφτεί δεν θέλει.

Εγκλωβισμένη στις δικές της επιλογές (δημοσιονομική πειθαρχία, σταθερότητα τιμών) η κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ βρίσκεται αντιμέτωπη και με τη δίνη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι άλλες δύο μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, η γαλλική και η ιταλική. Παρίσι και Ρώμη για να ξεπεράσουν τη στασιμότητα και την ύφεση πρέπει να ξεφύγουν από το στενό κορσέ της πολιτικής που επιβάλλει το Βερολίνο.  Οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της Ευρωζώνης  αντί να μειώνονται πολλαπλασιάζονται και οξύνονται. Τώρα, πλέον, όλοι αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο του εγχειρήματος της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης. Ο καθένας με τον τρόπο του ομολογεί ότι αυτό το εγχείρημα, που αγνοούσε τις συνέπειες από την ανισόμετρη ανάπτυξη των οικονομιών, οδήγησε στο σημερινό κουβάρι των προβλημάτων, των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων, που απειλεί πια ανοιχτά τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.