Ε.Ε. = Ελος Ελος

 

Οχι καμάρια μου, που λεν και στο χωριό μου! Είναι αυτά κι άλλα τόσα. Υπέροχα και τραγανά σαν κουραμπιέδες που καταβροχθίζονται από τα περιστασιακά αριστερούτσικα καλικαντζάρια του αθάνατου καπιτάλα παππού. Αυτού που τάχα μου τρέμει απ' τα καρουσέλ με τις σβάστικες που γυρνάνε σα σβούρες στα όνειρα των πεινασμένων παιδιών και τα γεμίζουν με νομιμότητα των εγκλημάτων τα οποία και προορίζονται να διαπράξουν. Η Ευρώπη σήμερα δεν είναι Παραμύθι Χωρίς Ονομα. Είναι το παζάρι της αγοράς των λύκων. Καταμεσής στο πάρκο των ευρωστεναγμών έχει κι εκείνο το σκλαβοπάζαρο με τους εσωτερικούς, εξωτερικούς κι ιθαγενείς εργαζόμενους, μετανάστες εξ ορισμού κι εκ... γενετής, που διδάσκονται ολημερίς πως είναι πιο αξιοπρεπές να είσαι φτωχός παρά επαναστάτης! Πως είναι προτιμότερο να στέκεσαι στην ουρά για μιας μέρας δουλειά ή ένα μπουκάλι γάλα, παρά να ξεπαγιάζεις σαν κομμουνιστής μπροστά στην πύλη της φάμπρικας για να μη σπάσει η απεργία. Είναι παραμύθι με όνομα φρικτό, το Δέρας το Χρυσόμαλλον, που στραφταλίζει κι ωραιοποιεί τη σφαγή των πολιτών προβάτων. Γραμμένο από τον καλλιεργημένο, πεπειραμένο κεφαλαιοκράτη, το δολοφόνο με το ολόχρυσο πριόνι, που σε σφάζει για ν' αγιάσεις στο όνομα ενός πολιτισμού που σφετερίστηκε και την τελευταία σταγόνα ιδρώτα των δημιουργών του δι' ίδιον, σωρευτικό του πλούτου, όφελος.

 

Σ' αυτήν την Ευρώπη των Χρυσόμαλλων Δεράτων και Τεράτων, προσοχή στις πριμαντόνες. Αυτές που σκούζουν πως θα σου μοιράσουν τις τρίχες απ' το δέρας και έτσι θα εξοντώσουν το τέρας. Και δεν θα σου πουν ποτέ ότι είναι το ίδιο σου το πετσί, τα κόκαλα και το αίμα σου που θ' ανεμίζουν με πτυχώσεις - τάσεις κατά το άνοιγμα της αυλαίας στην Οπερα της Σοσιαλδημοκρατίας. Οποτε στο ευρωπαϊκό παραμύθι εμφανίζεται πριμαντόνα - αριστερός ψάλτης, με ερυθρών αποχρώσεων κορόνες σε στίχους Σκρουτζ Μακ Ντακ, τότε πόλεμος μυρίζει και καμένη σάρκα και είναι οι σειρήνες του πολέμου που λένε τα κάλαντα. Ε.Ε. Ελος - Ελος. Αυτό είναι το πραγματικό όνομα του ευρωπαραμυθιού μιας ενότητας βασισμένης στην εξαφάνιση της έννοιας εργατική τάξη. Είναι το πισωγύρισμα και το πνίξιμο κάθε πολιτικού, εργασιακού, κοινωνικού και ασφαλιστικού δικαιώματος στο βάλτο των μονοπωλιακών αδιεξόδων και συγκρούσεων. Σ' αυτό το βάλτο ενδημούν φιλόδοξοι αλιγάτορες και τάζουν τη διαχείρισή του. Δεν έχουν καν ιδεολογικό φερετζέ για την... αποξήρανση.

 

Τα μυστικά του ευρωβάλτου, μέρες που είναι εορταστικής αιθαλομίχλης και δηλητηριώδους ανθρωποφαγίας, πακετάρονται ως «αποκαλύψεις» του καπιταλιστικού Ιανού και τοποθετούνται ως δώρα στις πόρτες των ανθρώπων που δεν περιμένουν κανέναν Αϊ - Βασίλη. Μήτε με τρόικα, μήτε με την εγκεκριμένη του Αλέξη την παντιέρα ευκαιρίας την κοκκινωπή. Καλές γιορτές, με δυο εκατομμύρια άνεργους δύσκολα μπορείς να εκστομίσεις ως ευχή. Μια προειδοποίηση πιθανώς να είναι προτιμότερη τουλάχιστον ως «δώρο» σε ενήλικες. Προσοχή! Εύθραυστον το πακετάκι σωτηρίας!

 

Ριζοσπάστης, 22/12/2013