Γιατί επιτίθενται στα κοινωνικά ιατρεία;

Στις 24-10-2013 κλιμάκια του ΕΟΦ και της δίωξης ναρκωτικών παρουσία πταισματοδίκη εισέβαλλαν στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού και τους "Γιατρούς του Κόσμου" ,μετά από καταγγελίες για διακίνηση ναρκωτικών στις εγκαταστάσεις τους.

 

Είναι σχεδόν σοκαριστικό το γεγονός, αν αναλογιστεί κανείς πως γιατροί, οδοντίατροι, φαρμακοποιοί, φυσικοθεραπευτές και γενικότερα εθελοντές που συμμετέχουν σε αυτές τις  δομές,εκπορευόμενοι από διάφορες συλλογικότητες , πολλές φορές υπό την αιγίδα ή/και την υποστήριξη  των Δήμων,βοηθούν αφιλοκερδώς, χωρίς  σκοπιμότητα,αυτούς που έχουν ανάγκη.

 

Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί το κράτος επιλέγει να επιτεθεί με αφορμή πρωτοφανείς κατηγορίες που αγγίζουν τα όρια της κοινής συκοφάντησης, σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, δεδομένου ότι αυτές προϋπήρχαν και λειτουργούσαν χωρίς πρόβλημα.

 

Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι ειδικά αυτές οι δομές διαφοροποιούνται από την αποκαλούμενη φιλανθρωπία ιδιωτών,τηλεοπτικών καναλιών,επιχειρηματιών,που προφανώς ουδέποτε ανησύχησαν τις αρχές. Στόχος δομών σαν το ΜΚΙΕ δεν υπήρξε ποτέ  η υποκατάσταση της  Δημόσιας Υγείας,άλλωστε κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε επιθυμητό ούτε εφικτό.Στόχος ήταν και είναι  να διατηρηθεί η αξιοπρέπεια του ατόμου που χάνει πλέον ακόμα και το θεμελιώδες,αυτονόητο δικαίωμα να μπορεί ν'ανακουφιστεί από τον πόνο,να ιαθεί,να ζήσει.

 

Εκτός από τα ελάχιστα που μπορούν να προσφέρουν σε επίπεδο πρωτοβάθμιων υπηρεσιών ,αναπτύσσουν παράλληλα μία κινηματική δράση ,διεκδικώντας μαζί ,εθελοντές και ασθενείς,όσο οι συνθήκες και τα δεδομένα το επιτρέπουν ,δευτεροβάθμια  παροχή υγείας για όλους ,όπου και υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους ανασφάλιστους,πολλών από τους οποίους κινδυνεύει η ίδια η ζωή. Μακροπρόθεσμα ελπίζουν σε ένα κράτος πρόνοιας που θα καθιστά άχρηστες αυτές τις ίδιες τις δομές. Επιδιώκουν δηλαδή, ιδεατά, την αυτοδιάλυσή τους.

 

Καθώς όμως η κρίση βαθαίνει ,μία τέτοια εξέλιξη  φαντάζει ουτοπική κι έτσι τα ιατρεία αλληλεγγύης μετατρέπονται σε εστίες αντίστασης ,αναδεικνύοντας  ευρύτερα τις αιτίες που οδήγησαν στην τραγική αυτή πραγματικότητα,αιτίες που  δεν είναι άλλες από τις ανάλγητες πολιτικές σκληρής λιτότητας και συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους.Δημιουργούνται μ 'αυτό τον τρόπο,μέσα στους χώρους των ιατρείων, "αντιδομές εξουσίας" που φιλοδοξούν να ακολουθήσουν πορεία παράλληλη με αυτή των κινημάτων στους δρόμους,τις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες.Κατά συνέπεια ενοχλούν.Μετά την Κερατέα και τις  Σκουριές,τις απεργίες και τις καταλήψεις μπαίνουν στο στόχαστρο και οι  δομές αλληλεγγύης!

 

Ο Αντώνης Σαμαράς,κατά την επίσκεψή του στις εγκαταστάσεις της αγοράς του Ρέντη,την ίδια ώρα που περιχαρής ανακάλυπτε τη χαμηλή τιμή της πατάτας επισήμαινε «ότι το πραγματικό κοινωνικό κράτος δεν χτίζεται με λαϊκισμούς, ούτε με παρακομματικούς μηχανισμούς».Περίεργο αυτό βέβαια,καθώς εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο ουδέποτε ενοχλήθηκε από τη διανομή τροφίμων "μόνο για Ελληνες" ,αυτή των  μαυροφορομένων  μισθοφόρων της Χρυσής Αυγής ,που,όπως αποδείχθηκε,πληρώνονταν για να μοιράζουν ζαρζαβατικά το πρωί και να μαχαιρώνουν  κόσμο το βράδυ.

 

Αναρωτιόμαστε δε με ποιο σκεπτικό ο πρωθυπουργός επιχείρησε να τοποθετήσει στο ίδιο επίπεδο  τον απροκάλυπτο λαϊκισμό ενός  ούτε καν παρακομματικού αλλά εξόφθαλμα κομματικού  μηχανισμού μιας εγκληματικής συμμορίας με την αλληλέγγυα δράση ατόμων που δε φέρουν τη σφραγίδα κανενός κόμματος και στέκονται δίπλα σε χιλιάδες συμπολίτες τους.

 

Λίγο αργότερα,στην επίμαχη συνέντευξή του στο Νίκο Χατζηνικολάου παρουσία κοινού ,ο Αδωνις Γεωργιάδης ,με περισσή αλαζονεία ,απευθύνθηκε στον καρδιολόγο και επικεφαλής του ΜΚΙΕ Γιώργο Βήχα, δηλώνοντας εμμέσως πλην σαφώς πως τα ιατρεία αλληλεγγύης υπάρχουν επειδή αυτός(ο υπουργός) το επιτρέπει- ανέχεται.

Δύο μέρες  μετά , η λαμβάνει χώρα η έφοδος στις  δύο μεγαλύτερες δομές αλληλεγγύης που δραστηριοποιούνται αυτή τη στιγμή ,προσφέροντας φροντίδα και ανακούφιση.

 

Η κίνηση αυτή εκ μέρους του κράτους  δεν είναι τυχαία αλλά συμβολική.Μαρτυρά την  απελπισμένη  προσπάθεια κηλίδωσης και στιγματισμού των δομών αλληλεγγύης ως ένα ακόμη "άλλο άκρο" από αυτούς που με τις ακραίες επιλογές τους οδήγησαν τον Ελληνικό  λαό στην εξαθλίωση. Αποτελεί  μία ακόμα απόδειξη του αυταρχισμού τους   και  ευθεία επίθεση στη βάση της κοινωνίας. Θα αποτύχουν.

 

* Γιωτα Ιωαννίδου - Οδοντίατρος Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά