Alfavita Newsroom Οι σχολικοί νοσηλευτές (και όχι μόνο) τις τελευταίες ημέρες, παρακολουθούν με αγωνία και τρόμο την προτεινόμενη διάταξη, σύμφωνα με την οποία οι σχολικοί νοσηλευτές που τοποθετούνται σε σχολεία γενικής παιδείας, θα μπορούν πλέον να υποστηρίζουν και μαθητές άλλων σχολικών μονάδων σε ακτίνα 500 μέτρων.
Μια τέτοια νομοθεσία, αν περάσει, αυτομάτως συνεπάγεται την καταστροφική υποβάθμιση της φροντίδας υγείας τόσο για τους νοσούντες μαθητές, όσο και για το σύνολο της σχολικής κοινότητας.
Οι σχολικοί νοσηλευτές τοποθετούνται με πρώτη αρμοδιότητα την παροχή ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ. Από τη λέξη και μόνο (“πρώτες”), διαφαίνεται η απόλυτη, κομβική και αδιαπραγμάτευτη σημασία του χρόνου για την επιτυχία της παρέμβασης.
Πώς θα παρέχει ουσιαστικά και αποτελεσματικά πρώτες βοήθειες ένας νοσηλευτής που βρίσκεται 500 μέτρα μακριά τη στιγμή ενός περιστατικού;
Ποιος θα αναγνωρίσει το περιστατικό; Ποιος θα ειδοποιήσει τον νοσηλευτή; Πώς θα αφήσει ταυτόχρονη φροντίδα που ίσως παρέχει σε άλλο παιδί για να τρέξει αλλού; Θα διακτινιστεί;
Μέσα στις αρμοδιότητές τους είναι και η εκπαίδευση των μαθητών για την αυτονομία τους στη φροντίδα υγείας. Αυτό δεν επιτυγχάνεται ούτε πρόχειρα ούτε εξ αποστάσεως. Απαιτεί χρόνο, παρουσία, σχέση εμπιστοσύνης με το κάθε παιδί. Αν ο νοσηλευτής είναι μοιρασμένος σε δύο σχολεία, η φροντίδα εκφυλίζεται σε συμβολική παρουσία χωρίς αντίκρισμα.
Επιπλέον, η αρμοδιότητα του σχολικού νοσηλευτή αφορά όλη τη σχολική μονάδα: προσωπικό, μαθητές, έκτακτα περιστατικά. Πώς αυτό θα επιτευχθεί όταν η απόσταση, ο χρόνος και η ασάφεια του νόμου ίσως τον αναγκάζουν να καλύψει δύο ή και τρεις μονάδες;
Να σημειωθεί πως τέτοιες πρακτικές εφαρμόζονται παράνομα ήδη από κάποιους δήμους, με θλιβερά αποτελέσματα.
Eπιστολή Σχολικών Νοσηλευτών στο alfavita.gr
Προς κάθε αρμόδιο φορέα και την κοινή γνώμη,
Ως σχολικοί νοσηλευτές, οφείλουμε να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία μας για την τροπολογία που επιτρέπει την κάλυψη περισσοτέρων της μίας σχολικών μονάδων από έναν νοσηλευτή, εντός «ακτίνας 500 μέτρων». Αυτή η πρόβλεψη υπονομεύει στην πράξη την ποιότητα φροντίδας και την ασφάλεια των παιδιών.
1. Η παροχή Πρώτων Βοηθειών απαιτεί αμεσότητα – όχι απόσταση
Η φράση «Πρώτες Βοήθειες» δηλώνει από μόνη της ότι ο χρόνος είναι κρίσιμος. Πώς μπορεί να επέμβει άμεσα ο νοσηλευτής αν βρίσκεται σε άλλο κτίριο, 500 μέτρα μακριά;
Ποιος θα εντοπίσει το επείγον περιστατικό;
Ποιος θα τον ειδοποιήσει;
Πώς θα φτάσει εγκαίρως στο παιδί, αν φροντίζει ήδη άλλον μαθητή αλλού;
Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη ;
Η νοσηλευτική φροντίδα δεν μπορεί να διακτινίζεται. Οι πρώτες βοήθειες πρέπει να είναι άμεσες και συνεχείς, αλλιώς δεν είναι πρώτες βοήθειες.
2. Η παιδική εμπιστοσύνη δεν χτίζεται εξ αποστάσεως
Η εκπαίδευση των μαθητών στην αυτονομία, στη διαχείριση της υγείας και στη σωστή υγειονομική συμπεριφορά απαιτεί σχέση εμπιστοσύνης. Αυτή η σχέση δεν δημιουργείται από απρόσωπες και αποσπασματικές επισκέψεις.
Ένα παιδί δεν θα εφαρμόσει με συνέπεια τις συμβουλές του νοσηλευτή, αν δεν τον έχει εμπιστευτεί και γνωρίσει ως σταθερή παρουσία.
3. Δεν μπορείς να είσαι ταυτόχρονα σε δύο ή τρεις σχολικές μονάδες
Ο σχολικός νοσηλευτής είναι υπεύθυνος για
την παροχή πρώτων βοηθειών σε όλη τη σχολική μονάδα,
Την παρακολούθηση, διαχείριση και εκπαίδευση χρόνιων περιστατικών,
Τη συνεργασία με γονείς, διεύθυνση, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό,
Την πρόληψη και προαγωγή υγείας μέσα από δράσεις και προγράμματα αγωγής υγείας.
Πώς μπορεί να κάνει όλα αυτά σε δύο ή τρία σχολεία ταυτόχρονα;
4. Η νομοθεσία είναι ασαφής
Δεν ξεκαθαρίζει:
Αν θα υπάρχει σταθερό πρόγραμμα παρουσίας,
Αν ο νοσηλευτής θα μοιράζεται την ίδια μέρα μεταξύ σχολείων,
Ποιος είναι υπεύθυνος για την ειδοποίησή του σε κάθε μονάδα.
Αυτό δημιουργεί τεράστια κενά ευθύνης και πρακτικής εφαρμογής. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, όχι για διοικητικές μετακινήσεις.
5. Το πρόβλημα δεν λύνεται με τεχνάσματα, αλλά με προσλήψεις
Υπάρχουν 6.000 αιτήσεις για τη θέση του σχολικού νοσηλευτή και μόλις 2.000 προσλήψεις.
Αντί να μοιράζονται οι ίδιοι άνθρωποι σε πολλές μονάδες, μήπως είναι πιο λογικό να γίνουν περισσότερες προσλήψεις ώστε κάθε σχολείο να έχει τη φροντίδα που του αναλογεί;
6. Το βάρος της φροντίδας είναι ήδη τεράστιο σε μία σχολική μονάδα – πολλαπλασιάζεται επικίνδυνα σε «ακτίνα 500 μέτρων»
Αναφέρω ενδεικτικά ότι, από προσωπική εμπειρία, σε ένα μόνο σχολείο υπήρχαν 5 παιδιά με επίσημες γνωματεύσεις χρόνιου νοσήματος που χρήζουν καθημερινής φροντίδας.
Αν τώρα προστεθούν όλα τα σχολεία εντός “ακτίνας 500 μέτρων”, πόσα παιδιά θα είναι;
Και ας μην ξεχνάμε:
Αυτά είναι μόνο όσα έχουν ήδη γνωμάτευση.
Πολλά περιστατικά παραμένουν αδιάγνωστα ή μη καταγεγραμμένα.
Η ευθύνη για το άγνωστο βαραίνει πάλι τον νοσηλευτή.
Ο σχολικός νοσηλευτής είναι βασικό μέλος του προσωπικού – όχι περαστικός επισκέπτης. Ο νοσηλευτής δεν είναι εξωτερικός συνεργάτης. Είναι μέλος της σχολικής κοινότητας που:
Υποστηρίζει την καθημερινή λειτουργία του σχολείου,
Συμβάλλει στην αποφόρτιση των εκπαιδευτικών από θέματα υγείας,
Δημιουργεί σχέσεις ασφάλειας και σταθερότητας με τα παιδιά.
Αν ο ρόλος του υποβαθμιστεί σε διαμοιραζόμενο επισκέπτη, όλη η κοινότητα αποδυναμώνεται.
Τελικά ερωτήματα
Τι είναι ο στόχος μας;
Να φαίνεται ότι τα παιδιά έχουν κάλυψη, ή να είναι πράγματι ασφαλή;
Θέλουμε ποιότητα φροντίδας ή αριθμούς σε excel;
Αν επιλέξουμε το πρώτο, οφείλουμε να στηρίξουμε τους σχολικούς νοσηλευτές ως μόνιμη, σταθερή και αναπόσπαστη παρουσία σε κάθε σχολική μονάδα.
Σχολικοί νοσηλευτές
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Οι «Σεϋχέλλες» της Αττικής: Η παραλία-έκπληξη μόλις 1,5 ώρα από την Αθήνα!
Προσοχή! Ανακαλείται εμφιαλωμένο νερό λόγω πιθανής μόλυνσης
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 11/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
