Η εικόνα ενός σχολείου ως ασφαλούς και δημιουργικού περιβάλλοντος κλονίζεται όταν γονείς, αντί να συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς, υιοθετούν συμπεριφορές εκφοβισμού και απαξίωσης. Χαρακτηριστικά με αφορμή πρόσφατη συνάντηση μεταξύ εκπαιδευτικών και γονέων σε σχολική μονάδα της περιοχής του Κορυδαλλού, η οποία υποτίθεται ότι είχε σκοπό να επιλύσει ένα σοβαρό ζήτημα βανδαλισμού στον σχολικό χώρο, αυτό που συνέβη δεν ήταν διάλογος, αλλά μια ωμή επίδειξη εξουσίας από γονείς που συμπεριφέρθηκαν με επιθετικότητα, λεκτική βία και απειλές.
Αντί η συζήτηση να επικεντρωθεί στη διαλεύκανση του περιστατικού, συγκεκριμένοι γονείς επιδόθηκαν σε μια ανελέητη προσπάθεια εκφοβισμού των εκπαιδευτικών. Αποδομώντας μαρτυρίες, αμφισβητώντας το παιδαγωγικό κύρος των διδασκόντων και χρησιμοποιώντας απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, επιχείρησαν να απονομιμοποιήσουν τον ρόλο του σχολείου. Εκπαιδευτικοί δέχτηκαν λεκτικές επιθέσεις, τους αποδόθηκαν κίνητρα δόλου, ενώ δεν έλειψαν και οι απειλές περί νομικών ενεργειών, σε μια ξεκάθαρη απόπειρα εκφοβισμού και φίμωσης.
Όταν ένας γονέας φτάνει στο σημείο να αμφισβητεί την παιδαγωγική ικανότητα μιας διευθύντριας με το ερώτημα «Έχετε παιδιά;», είναι προφανές ότι δεν ενδιαφέρεται για την ουσία του προβλήματος αλλά για την υπονόμευση του θεσμικού της ρόλου. Όταν ένας άλλος επιτίθεται σε εκπαιδευτικό επειδή τόλμησε να καταθέσει όσα είδε, το μήνυμα είναι σαφές: «Αν μιλήσεις, θα υποστείς τις συνέπειες».
Αυτή η τακτική της λεκτικής βίας και των έμμεσων απειλών δεν είναι απλώς μια ατυχής έκρηξη θυμού. Είναι μια συνειδητή στρατηγική υπονόμευσης του σχολείου, μια προσπάθεια εγκαθίδρυσης μιας άτυπης «εξουσίας γονέων» που επιδιώκουν να επιβάλλουν τους δικούς τους όρους, αδιαφορώντας για το παιδαγωγικό έργο και τη λειτουργία του σχολείου ως θεσμού. Η επιδίωξή τους είναι ξεκάθαρη: να μετατραπούν από συνεργάτες του σχολείου σε τιμητές και τιμωρούς του, χρησιμοποιώντας την επιθετικότητα ως μέσο πίεσης.
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις αυτών των συμπεριφορών στους εκπαιδευτικούς είναι τεράστιες. Άγχος, φόβος, αίσθηση αδυναμίας να επιτελέσουν το έργο τους χωρίς παρεμβάσεις και εκφοβισμό. Πώς μπορεί ένας εκπαιδευτικός να εμπνεύσει τους μαθητές του όταν φοβάται ότι κάθε του λέξη μπορεί να μετατραπεί σε αφορμή για στοχοποίηση; Πώς μπορεί να προστατεύσει το σχολικό περιβάλλον όταν βρίσκεται διαρκώς αντιμέτωπος με απειλές και λεκτική βία από γονείς που αδυνατούν να δεχτούν την ευθύνη της ανατροφής των παιδιών τους;
Το φαινόμενο του εκφοβισμού εκπαιδευτικών από γονείς δεν είναι μεμονωμένο. Συμβαίνει όλο και πιο συχνά, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια την υπόσταση του σχολείου ως χώρου μάθησης και δημοκρατικού διαλόγου. Οι αρμόδιες αρχές, οι εκπαιδευτικοί φορείς και η κοινωνία συνολικά δεν μπορούν να κλείνουν άλλο τα μάτια.
Είναι καιρός να τεθούν όρια. Είναι καιρός να μπει ένα τέλος στην ανοχή της βίας – λεκτικής, ψυχολογικής, θεσμικής – κατά των εκπαιδευτικών. Διότι αν το σχολείο μετατραπεί σε ένα πεδίο εκφοβισμού, τότε δεν μιλάμε απλώς για κρίση στην εκπαίδευση. Μιλάμε για κρίση αξιών, θεσμών και δημοκρατίας.
Μαίρη Πλέσσα
Φιλόλογος - Διευθύντρια Λυκείου
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός: Βγήκε η προκήρυξη - Αιτήσεις από 29/4 έως 14/5
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 29/04
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
