Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί: «Τέλος στην αδικία»-Συγκέντρωση έξω από το ΥΠΑΙΘ στις 18 Απριλίου

Ακολουθεί η επιστολή: 

Μετά από τόσα χρόνια ασταμάτητων αγώνων για την ικανοποίηση των αναγνωρισμένων από την ίδια τη Δικαιοσύνη αιτημάτων μας, οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, επιτυχόντες του ΑΣΕΠ του 2008, απευθυνόμαστε δημόσια στους αρμόδιους και στην κοινή γνώμη.

Αν και ήδη από το 2015 το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το Σύνταγμα επέτασσε τον διορισμό μας, ακόμη και σήμερα παραμένουμε αδικαίωτοι.

Με την 527/2015 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, κρίθηκε ότι το 40% των διορισμών στην εκπαίδευση, για σειρά ετών γινόταν σύμφωνα με αντισυνταγματικές διατάξεις.

Η απόφαση ήταν καταπέλτης. Το ΣτΕ διαπίστωνε αναξιοκρατική πολυνομία χρόνων, με παράκαμψη του ΑΣΕΠ.

Το Υπουργείο όφειλε να καλέσει για διορισμό τους αντισυνταγματικώς αδιόριστους για να αποκατασταθεί η τόσο ευρείας κλίμακας αδικία, αλλά και η ίδια η συνταγματική τάξη.

Το Υπουργείο επικαλέστηκε διάφορα προσχήματα προκειμένου να μην αναλάβει τις ευθύνες που ιστορικά, πλέον, του αναλογούν. Ανάμεσα σε αυτά, το πάγωμα των διορισμών στην εκπαίδευση. Παρά την απόφαση του ΣτΕ, καταλήξαμε σε νέους οικονομικά δυσβάστακτους και αγωνιώδεις δικαστικούς αγώνες, με το Υπουργείο να συνεχίζει να κρύβεται πίσω από νομικισμούς και δικονομικά ζητήματα. Για το Υπουργείο δεν αρκούσε ότι το ΣτΕ διαπίστωσε διαχρονική αντισυνταγματικότητα.

Μετά από πολυετή αγώνα, συνάδελφοί μας πέτυχαν νέες υπέρ τους δικαστικές αποφάσεις. Ακόμη και αυτές όμως, δεν οδήγησαν στον διορισμό τους. Τελικά οι συνάδελφοι διορίστηκαν με νομοθετική διάταξη του 2019. Η νομοθετική διάταξη ψηφίστηκε με ευρύτατη διακομματική συναίνεση ακριβώς λόγω του πολυετούς αγώνα μας τον δίκαιο χαρακτήρα του οποίου δεν μπορούσε να παραβλέψει η Βουλή των Ελλήνων Οι υπόλοιποι περιμένουμε ακόμα. Μαζί με εμάς οι οικογένειές μας, τα όνειρά μας για τα οποία κοπιάσαμε, οι ανεκμετάλλευτες γνώσεις μας για τις οποίες εξεταστήκαμε και επιτύχαμε.

Και εδώ είναι που η αδικία επιτείνεται.

Όσοι απευθύνουμε την επιστολή, αν και έχουμε βαθμολογία υψηλότερη από τον τελευταίο διορισθέντα, παραμένουμε αδιόριστοι. Η επίσημη δικαιολογία είναι ότι δεν μάθαμε εγκαίρως την απόφαση του ΣτΕ και δεν κινήσαμε εγκαίρως νέους δικαστικούς αγώνες!

Η στάση του Υπουργείου δεν θίγει μόνο εμάς. Πρωτίστως θίγει τις αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας. Αλίμονο σε μία κοινωνία όπου η ισότητα και η αξιοκρατία καταντούν κενό γράμμα. Αλίμονο σε μία κοινωνία που οι αρχές αυτές χάνουν την ουσία τους και αντικαθίστανται από δικονομικές προθεσμίες. Αλίμονο σε μια κοινωνία που η κυβέρνηση νιώθει την άνεση να αγνοεί αποφάσεις ανώτατων δικαστηρίων.

Ο αγώνας για δικαίωση δεν είναι μόνο ζήτημα προσωπικό. Εδώ που έχουμε φτάσει και μη έχοντας πια να χάσουμε κάτι άλλο, ο αγώνας μας είναι πάνω απ’ όλα είναι ζήτημα ηθικό.

Είναι θέμα τάξης να μην παρακάμπτεται ο ΑΣΕΠ.

Είναι θέμα τάξης να αποκαθίσταται η τόσο τραυματισμένη στις μέρες μας αξιοκρατία, ειδικά όταν το ίδιο το ΣτΕ έχει κρίνει ότι παραβιαζόταν σε ποσοστό άνω του 40%.

Η απελπιστικά αργή απονομή της Δικαιοσύνης, σε συνδυασμό με το πάγωμα των διορισμών και τη διαχρονική αναλγησία των κυβερνήσεων, μας κόστισαν δέκα και πλέον έτη εργασίας.

Τώρα που έχουν «ξεπαγώσει» οι διορισμοί και διαφημίζεται η επάνοδος στην κανονικότητα, το Υπουργείο έχει κάθε δυνατότητα να επανορθώσει αυτή τη διαχρονική αδικία.

Παρά την αγανάκτησή μας, ζητούμε συνάντηση με την Υπουργό. Είμαστε στη διάθεση της Κυβέρνησης για να καταθέσουμε εκ νέου προτάσεις.

Σε κάθε περίπτωση, συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Συνεχίζουμε έναν δρόμο στον οποίο αν η κυβέρνηση συνεχίσει να αδιαφορεί για τα δίκαια αιτήματα πολιτών όπως εμείς, να είναι σίγουρη ότι θα βρει πολλούς περισσότερους.

Συνεχίζουμε τον αγώνα, καθώς το αίτημα για αξιοκρατία δεν αφορά μόνο εμάς.  Αφορά την ίδια την ποιότητα της χώρας.