Βασίλης Γκουζέλος Σε μια "Απριλιανή" επίδειξη “τάξης και ηθικής”, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αποφάσισε να στοχεύσει όχι εγκληματίες, όχι διακινητές, αλλά... τις συναυλίες. Ναι, σωστά διαβάσατε... Συναυλίες... Στα Εξάρχεια. Η μουσική μπήκε στο στόχαστρο γιατί “συγκεντρώνει κόσμο”.
Ο υπουργός, μιλώντας με στόμφο που θα ζήλευε και παλιός χωροφύλακας, δήλωσε πως "για ευνόητους λόγους, απαγορεύονται οι συναυλίες στα Εξάρχεια". Ποιους ακριβώς λόγους εννοεί; Δεν διευκρίνισε. Πιθανώς γιατί ούτε εκείνος δεν μπορεί να τους εξηγήσει χωρίς να καταρρεύσει από το βάρος της γελοιότητας. Η συναυλία στον Λόφο του Στρέφη για την Παλαιστίνη δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τα επεισόδια στην Καλλιδρομίου, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να τα συνδέσει αυθαίρετα.
Μήπως οι κιθάρες είναι τελικά το νέο όπλο μαζικής καταστροφής;
Σύμφωνα με τη νέα λογική του υπουργείου, οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης και οι καλλιτεχνικές δράσεις είναι πλέον “εστίες ανομίας”. Δεν φτάνει που η περιοχή είναι υπό διαρκή αστυνόμευση, τώρα ο ίδιος ο ήχος από ένα τραγούδι θεωρείται απειλή για τη δημόσια τάξη.
"Δεν έχουν κανένα λόγο να μαζεύονται εκεί 2-3 χιλιάδες άνθρωποι για εκδηλώσεις, π.χ. για τη Γάζα ή για οτιδήποτε”, είπε χωρίς καμία αιδώ.
Η άποψη του υπουργού; Οι πολίτες δεν έχουν δικαίωμα ούτε να διαμαρτύρονται ούτε να τραγουδούν, αν δεν είναι σε εγκεκριμένη από το κράτος τοποθεσία.
Η δήλωση πως στα Εξάρχεια πραγματοποιείται "κοσμογονία εξέλιξης και ανάπτυξης" προκαλεί ένα κράμα γέλιου και αγανάκτησης. Αν πρόκειται για “κοσμογονία”, είναι αυτή της καταστολής, της μετατροπής μιας ιστορικής γειτονιάς σε εμπορικό προϊόν τύπου Airbnb, με άφθονη αστυνομική επίβλεψη.
Η απαγόρευση των συναυλιών δεν είναι παρά η συνεχιζόμενη προσπάθεια “κανονικοποίησης” της γειτονιάς με όρους real estate, εις βάρος της πολιτισμικής και κοινωνικής της ταυτότητας.
Μέσα στο όλο παραλήρημα, ο υπουργός κατάφερε να αναμείξει ακόμα και την έκρηξη στα γραφεία της Hellenic Train, για να τονίσει πως η αστυνομία δεν είναι υποχρεωμένη να φυλάει ιδιωτικές επιχειρήσεις, παρότι το κάνει με κάθε ευκαιρία. Όμως, για μια συναυλία στον λόφο – εκεί ναι, η παρουσία των ΜΑΤ είναι σχεδόν αυτονόητη.
Και φυσικά, η εκκένωση καταλήψεων παρουσιάστηκε σαν επιχείρηση “αποκατάστασης του νόμου”, λες και πρόκειται για στρατιωτικό στόχο.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που μένει είναι το εξής: μια συναυλία έγινε “απειλή”, μια περιοχή μπήκε σε αποστειρωτή, και η δημόσια έκφραση λογοκρίθηκε στο όνομα μιας αόριστης “τάξης”. Το μήνυμα είναι σαφές: σιωπή, συμμόρφωση και άδεια μόνο με τη βούλα του κράτους.
Το υπουργείο αντί να παλεύει με το έγκλημα, κυνηγάει τις κιθάρες. Αν αυτό δεν είναι πολιτισμική οπισθοδρόμηση, τότε τι είναι;
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
48 νέες θέσεις Πιστοποιημένων Εκπαιδευτών ενηλίκων
Ρεβεγιόν με χιόνια στην Αττική - Προβλέψεις από Καλλιάνο και Κολυδά
Παν.Αιγαίου: Νέα Μοριοδοτούμενα σεμινάρια για Εκπαιδευτικούς με Υποτροφίες έως 31/12
