Alfavita Newsroom Ο Αλέξανδρος Σεργκέεβιτς Πούσκιν γεννήθηκε στη Μόσχα στις 26 Μαΐου το 1799 και πέθανε σε μονομαχία στις 29 Ιανουαρίου 1837, στην Αγία Πετρούπολη.
Ο Αλέξανδρος Πούσκιν θεωρείται ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας και ο θεμελιωτής της νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας. Έχοντας αποφοιτήσει από το Λύκειο του Τσάρκαγιε Σιλό διορίστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών και τοποθετήθηκε στο Κισινιόφ, τη σημερινή πρωτεύουσα (Κισινάου) της Μολδαβίας, όπου ήρθε πιο κοντά στην υπόθεση της προσπάθειας των Ελλήνων για ανεξαρτησία, πιστεύοντας ακράδαντα ότι η Ελλάδα θα θριάμβευε και εκθειάζοντας την ανδρεία του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Ο ενθουσιασμός του όμως δεν κράτησε πολύ. Απογοητεύτηκε με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη αποδίδοντάς του ανικανότητα στον ηγετικό ρόλο που είχε αναλάβει. Η εκτίμηση αυτή του ποιητή βασίστηκε σε εσφαλμένες και ανεπαρκείς πληροφορίες. Θεωρούσε ακόμα γενναίο τον Υψηλάντη, δυσφόρησε όμως που μετά την άτυχη μάχη στο Δραγατσάνι (7 Ιουνίου 1821), ο Υψηλάντης κατέφυγε στην Αυστρία.
Η απογοήτευση του Πούσκιν από την αναβλητικότητα, τη διχόνοια και την αδιαφορία πολλών Ελλήνων για την εθνική υπόθεση, τον εξοργίζει και στηλιτεύει αγανακτισμένος τους Έλληνες ως έναν άθλιο λαό ληστάρχων και μπακάληδων, σπεύδοντας όμως μετανιωμένος και έχοντας πικράνει κάποιους φίλους του, να δηλώσει ότι η καρδιά του δεν θα μπορούσε να νιώσει εχθρότητα στις ευγενικές προσπάθειες ενός αναγεννώμενου λαού.
Το 1825 βρέθηκε στο στόχαστρο των αρχών, καθώς ο κύκλος των γνωστών και των φίλων του συμμετείχε στο κίνημα των Δεκεμβριστών, κατά της τσαρικής απολυταρχίας και του θεσμού της απολυταρχίας. Ωστόσο, δεν στάλθηκε στην εξορία, καθώς η τιμωρία του μεγαλύτερου εν ζωή Ρώσου ποιητή θα έβλαπτε τη δημόσια εικόνα του τσάρου, ιδίως από τη στιγμή που ο Α. Πούσκιν δεν συμμετείχε ενεργά ούτε τοποθετήθηκε δημόσια υπέρ της εξέγερσης. Μέχρι το 1826 τέθηκε υπό επιτήρηση σε εξοχική κατοικία της οικογένειάς του στην Περιφέρεια του Πσκοφ.
Το τέλος του ποιητή
Το Νοέμβριο του 1836, ο Πούσκιν ελάμβανε ανώνυμες υβριστικές επιστολές, στις οποίες τον αποκαλούσαν "ιστοριογράφο του Τάγματος των Κερατάδων". Ο ποιητής είχε καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι η προέλευση των επιστολών αυτών είχε να κάνει με τις επίμονες ερωτοτροπίες του Ζωρζ ντ' Αντές (Georges d' Anthès, 1812 - 1895), ενός αξιωματικού γαλλικής καταγωγής του ιππικού της φρουράς στην Αγία Πετρούπολη, με τη σύζυγό του Ναταλία Πούσκινα - Γκοντσάροβα.
Ο Πούσκιν, μη ανεχόμενος τα κουτσομπολιά, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να καλέσει τον ντ' Αντές σε μονομαχία. Ο θετός όμως πατέρας του ντ' Αντές, πρεσβευτής της Ολλανδίας στην Αγία Πετρούπολη, προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποτρέψει την επικείμενη μονομαχία μεταξύ των δύο ανδρών, παντρεύοντας μάλιστα τον ντ' Αντές με τη μεγαλύτερη σε ηλικία αδελφή της Ναταλίας, την Αικατερίν Γκοντσάροβα (Yekaterina Goncharova). Ο γάμος έγινε στις 10 Ιανουαρίου 1837. Δεν άργησε όμως να εκδηλωθεί και πάλι το ενδιαφέρον του ντ' Αντές για την όμορφη γυναίκα του ποιητή Ναταλία. Οι φήμες και τα ανώνυμα γράμματα δεν σταματούσαν, με συνέπεια να γράψει ο ποιητής ένα προσβλητικό γράμμα στον θετό πατέρα του ντ’ Αντές, τον Ολλανδό επιτετραμμένο βαρώνο Heeckeren.
Τελικά, ο ντ' Αντές αποδέχτηκε την πρόσκληση του Πούσκιν για μονομαχία, παρά την επίσημη απαγόρευση που υπήρχε. Ο Πούσκιν συνάντησε στο «Λογοτεχνικό Καφέ» της Αγίας Πετρούπολης το φίλο του Konstantin Danzas (1801 - 1870), ταγματάρχη του ρωσικού στρατού, τον οποίο όρισε μάρτυρα στη μονομαχία του με τον ντ' Αντές.
Η μονομαχία έγινε το απόγευμα της 27ης Ιανουαρίου του 1837 στην τοποθεσία Chernaya Rechka, στα χιονισμένα περίχωρα της Αγίας Πετρούπολης, με δυνατό αέρα και θερμοκρασία δεκαπέντε βαθμούς υπό το μηδέν. Ο Πούσκιν τραυματίστηκε θανάσιμα στο κάτω μέρος της κοιλιάς και μεταφέρθηκε με άμαξα στο σπίτι του στην πρωτεύουσα. Πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του στο σπουδαστήριο-γραφείο του, ανάμεσα σε αγαπημένα του πρόσωπα, θαυμαστές και φίλους. Άφησε την τελευταία του πνοή στο ανάκλιντρο του γραφείου του δύο ημέρες αργότερα, το απόγευμα της 29ης Ιανουαρίου 1837, ώρα 2:45, σε ηλικία 38 ετών.
Ο θάνατος του Πούσκιν, όπως είπε ο φίλος του ζωγράφος Karl Briullov, ήταν «μια ανεπανόρθωτη απώλεια για το ρωσικό πολιτισμό».
Αποφθέγματα
Δεν υπάρχουν πλούτη, παρά μόνο η ζωή
Κανένας ζωγραφικός πίνακας δεν μπορεί να είναι καλός όταν διαστρέφει την πραγματικότητα, για το λόγο και μόνο ότι τίποτα δεν είναι ωραίο όταν δεν είναι αληθινό
Τις περισσότερες προσπάθειες που κάνουν οι άνθρωποι τις κάνουν απ' την αγάπη τους προς τον έπαινο, καθώς παθαίνουν και τις μεγαλύτερες καταστροφές από την αγάπη τους προς τις απολαύσεις
Η πρώτη ένδειξη πνευματικότητας είναι η απλότητα της έκφρασης
Με δυσκολία αναπνέω. Κάτι με τραβάει προς τα κάτω (τα τελευταία του λόγια)
Πηγή πληροφοριών: wiki
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
