Το 30% θέλει χούντα. Το υπόλοιπο 70%;

Πόσοι από αυτούς για παράδειγμα πιστεύουν στην ελευθερία της αγοράς; Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη δικτατορία από αυτή της ελεύθερης αγοράς;

 

Πόσοι από αυτούς είναι οπαδοί της ΕΕ και της με κάθε θυσία παραμονής στο ευρώ; Είναι ή δεν είναι η ίδια η ΕΕ μια ιδιότυπη δικτατορία όπου ο ισχυρός εκμεταλλεύεται τον ανίσχυρο;

 

Πόσοι από αυτούς πιστεύουν ότι είχαμε δημοκρατία όλα αυτά τα χρόνια; Ότι είχαμε δημοκρατία όταν οι κυβερνήσεις έπαιρναν ιστορικές για τη χώρα αποφάσεις βασισμένες όχι στην λαϊκή εντολή, αλλά σε μια κάποια εκλογική μειοψηφική νίκη. Αυτοί άραγε υποψιάστηκαν ποτέ ότι η αστική «δημοκρατία» δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια καλοστημένη κοινοβουλευτική χούντα;

 

Πόσοι από αυτούς κατανοούν την θεμελιώδη αντιδημοκρατικότητα: πολλοί δουλεύουν λίγοι κερδίζουν;

 

Πόσοι από αυτούς βρίσκουν νόμιμο το κέρδος μιας τράπεζας, ενός εφοπλιστικού ομίλου, ενός βιομηχανικού κολοσσού;

 

Πόσοι από αυτούς ηδονίζονται όταν ακούνε τις λέξεις ανταγωνιστικότητα, αξιοκρατία, μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις κτλ.; Πόσοι από αυτούς δεν έχουν σκεφτεί ή μονολογήσει «η πολλή δημοκρατία βλάπτει»; Πόσοι από αυτούς άραγε πήραν το μέρος του κράτους και της κατασταλτικής του δύναμης όταν αυτό στρεφόταν απέναντι σε μαθητές, φοιτητές, αγρότες, εργάτες, απεργούς, συνταξιούχους;

 

Πόσοι από αυτούς δεν έχουν χρησιμοποιήσει έστω και μία φορά τον όρο «λαθρομετανάστης»; Πόσοι από αυτούς δεν έχουν πάρει στη δούλεψή τους έναν αλλοδαπό για να τους βγει φτηνότερα και τζάμπα;

 

Πόσοι από αυτούς δεν ψήφιζαν όλα αυτά τα χρόνια τους «δημοκράτες» που ψέκαζαν τους συνταξιούχους, έστηναν σκάνδαλα δεκάδων δισεκατομμυρίων, έλεγαν συνειδητά ψέματα και σκορπίζανε υποσχέσεις δεξιά και αριστερά, βύθιζαν το λαό στην κατάρρευση φορώντας τον μανδύα του σοβαρού και υπεύθυνου πολιτικού. Και τους ψήφιζαν εν γνώσει τους και όχι από άγνοια.

 

Είναι αλήθεια ότι το κύμα υποστήριξης της χούντας φουντώνει. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται και στην άνοδο της χρυσής αυγής. Το «όχι στη χούντα» όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται στο όνομα μιας κάποιας δημοκρατίας. Το «όχι στη χούντα» πρέπει να είναι καθολικό όχι στην δικτατορία της αστικής τάξης που όταν δεν μπορεί να επιβληθεί με τις γραβάτες το κάνει με τα τανκς.

 

 ΥΓ: Και επειδή πολλά βλέπω και ακούω από το πρωί: Όποιος γουστάρει Παπαδόπουλο να τον πάρει σπίτι του. Να τον έχει εκεί να τον χαίρεται και να του προσφέρει όσα πρόσφερε στον τόπο ο αμερικανοσκατόψυχος πατριώτης.

 

Πηγή: 2310net