Alfavita Newsroom Σύμφωνα με έρευνες, το αίσθημα του έρωτα δεν προέρχεται από την καρδιά, αλλά από τον εγκέφαλο. Ο καθηγητής Ψυχιατρικής και Ψυχοθεραπείας Αντώνιος Ντακανάλης, σε συνέντευξή του, εξηγεί πως οι νευρολογικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα όταν κάποιος είναι βαθιά ερωτευμένος είναι παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται σε άτομα εθισμένα σε ουσίες, όπως η κοκαΐνη. Ο έρωτας ενεργοποιεί το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου μέσω της ντοπαμίνης, δημιουργώντας έντονα αισθήματα ευχαρίστησης, ενθουσιασμού αλλά και εξάρτησης.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι ερωτευμένοι συχνά αναδιαμορφώνουν τις προτεραιότητές τους, αφιερώνουν υπερβολικό χρόνο στο αγαπημένο τους πρόσωπο και το εξιδανικεύουν. Όταν δεν έχουν κοντά τους το αντικείμενο του πόθου τους, νιώθουν έντονη έλλειψη, παρόμοια με εκείνη που βιώνει ένας εθισμένος όταν στερείται τη δόση του. Ο έρωτας, λοιπόν, μπορεί να φέρει όχι μόνο χαρά, αλλά και πόνο.
Η χημεία του έρωτα και οι ορμόνες που τον καθορίζουν
Όταν μιλάμε για «χημεία» ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, η φράση έχει κυριολεκτική βάση. Η επιστήμη έχει δείξει ότι διάφορες ουσίες στον οργανισμό παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία ερωτικών συναισθημάτων.
Ο έρωτας έχει δύο βασικές φάσεις: η πρώτη είναι η φάση της έντονης έλξης, όπου αυξάνονται τα επίπεδα αδρεναλίνης και κορτιζόλης, προκαλώντας σωματικές αντιδράσεις όπως ταχυπαλμία, εφίδρωση και τρέμουλο. Την ίδια στιγμή, το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου πλημμυρίζει από ντοπαμίνη και σεροτονίνη, δημιουργώντας ένα αίσθημα ευφορίας και έντονου ενθουσιασμού.
Η ντοπαμίνη συνδέεται με το ερωτικό πάθος και την αίσθηση της απόλαυσης, ενώ η σεροτονίνη, η οποία βρίσκεται επίσης σε άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, είναι υπεύθυνη για τις εμμονικές σκέψεις γύρω από το αγαπημένο πρόσωπο. Μάλιστα, η έλλειψη σεροτονίνης μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα ζήλιας και έντονης προσκόλλησης.
Η διάρκεια του έρωτα και η σχέση με την απιστία
Ο έρωτας, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, δεν διαρκεί για πάντα. Συνήθως κρατά από έξι μήνες έως δυόμιση χρόνια. Μετά από αυτό το διάστημα, η σχέση μπορεί να περάσει στη φάση της βαθύτερης αγάπης και της προσκόλλησης, που ρυθμίζεται από δύο βασικές ορμόνες:
- Η ωκυτοκίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης», παράγεται σε στιγμές οικειότητας, όπως οι αγκαλιές, η σωματική επαφή και η σεξουαλική συνεύρεση. Είναι επίσης η ορμόνη που συμβάλλει στο δέσιμο μεταξύ μητέρας και παιδιού κατά τον θηλασμό.
- Η βαζοπρεσσίνη, από την άλλη, ενισχύει την αφοσίωση και τη δέσμευση μεταξύ των συντρόφων. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, συγκεκριμένες γενετικές διαφοροποιήσεις στους υποδοχείς της βαζοπρεσσίνης φαίνεται να σχετίζονται με το φόβο της δέσμευσης και την τάση για απιστία.
Είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι να ερωτευτούμε
Η επιστήμη δείχνει πως ο έρωτας δεν είναι απλώς μια συναισθηματική εμπειρία, αλλά ένας μηχανισμός που έχει αναπτυχθεί εξελικτικά για να εξασφαλίσει τη διαιώνιση του είδους. Σύμφωνα με στατιστικές, οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν τον έρωτα δύο με τρεις φορές στη ζωή τους.
Ουσιαστικά, ο έρωτας αποτελεί ένα από τα πιο έξυπνα «κόλπα» της φύσης, συνδέοντας δύο ανθρώπους μέσα από βιολογικές και νευρολογικές διεργασίες, με στόχο τη δημιουργία ισχυρών δεσμών και τη διαιώνιση της ζωής.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 14/9
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
