Alfavita Newsroom Αμείωτη παραμένει η θνησιμότητα από καρκίνο στην Ελλάδα την τελευταία 20ετία.
Αιτία είναι η ανυπαρξία οργανωμένων προγραμμάτων προληπτικού ελέγχου στον πληθυσμό και η αδυναμία πρόσβασης στην κατάλληλη περίθαλψη, πρόβλημα που εντάθηκε ιδιαίτερα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης με τον δραστικό περιορισμό των δημοσίων δομών περίθαλψης, καθώς και στην προηγούμενη διετία της πανδημίας όπου υπήρξε αδυναμία πρόσβασης σε χειρουργικές επεμβάσεις.
Τα στοιχεία αυτά επισημαίνονται στο πρώτο προφίλ της Ελλάδας για τον καρκίνο 2023, που εκπονήθηκε από το Παρατηρητήριο Υγείας της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, για την κατάρτιση του Μητρώου Ανισοτήτων για τον Καρκίνο της Ε.Ε. στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Σχεδίου για τον Καρκίνο, της Ε.Ε. και αναφέρονται σε δημοσίευμα της Άννας Παπαδομαρκάκη στο in.gr.
Το νέο Μητρώο, δείχνει την έλλειψη κέντρων ακτινοθεραπείας στη χώρα μας, καθώς αντιστοιχούν 6,7 επιταχυντές ανά 100.000 πληθυσμού, έναντι 8,9 στην Ευρώπη, ενώ το κατά κεφαλήν κόστος της νόσου περιορίζεται στα 229 ευρώ από 326 ευρώ στην Ευρώπη.
Πολύ χειρότερα, μαζί με την έλλειψη δομών περίθαλψης ιδίως στην περιφέρεια της χώρας, το παρατηρητήριο διαπιστώνει την έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού υγειονομικών, καθώς και έλλειμμα στην εκπαίδευση των γιατρών και λοιπών υγειονομικών στην ογκολογία, την έλλειψη μηχανισμών ελέγχου, ενώ η ποιότητα στις αντικαρκινικές υπηρεσίες υγείας σπανίως μπορεί να αποδειχθεί.
Τα προβλήματα αυτά δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια κυρίως σε πληθυσμούς που είναι περιθωριοποιημένοι, απομονωμένοι και δεν μπορούν να υποστηριχθούν από τις υπηρεσίες υγείας.
Αύξηση θνησιμότητας
Οι πρόωροι θάνατοι από καρκίνο αναμένεται να αυξηθούν στο 8% ως το 2030, ποσοστό πολύ υψηλότερο του 5,1% που αποτελεί στόχο της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Η πρόβλεψη αιτιολογείται από δομικά προβλήματα που υπάρχουν με το ανθρώπινο δυναμικό στις διαγνωστικές και θεραπευτικές μονάδες, τον απαρχαιωμένο εξοπλισμό, τον κατακερματισμό των υπηρεσιών, την ανύπαρκτη πρόληψη, την έλλειψη προσυμπτωματικού ελέγχου και την αύξηση των παραγόντων κινδύνου στους πιο ευάλωτους πληθυσμούς.
Οικονομικοί κίνδυνοι
Η περιορισμένη κοινωνική προστασία θέτει τους ασθενείς με καρκίνο σε οικονομικό κίνδυνο. Οι χρόνοι αναμονής για διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου στο δημόσιο τομέα μπορεί να είναι μεγάλοι στην Ελλάδα. Αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη ρυθμίσεων για τον ιδιωτικό τομέα υγείας και προστατευτικών μέτρων, έχει αυξήσει την απευθείας οικονομική επιβάρυνση, κυρίως των φτωχότερων νοικοκυριών, που βρίσκονται αντιμέτωπα με καταστροφικές δαπάνες για την υγεία.
Επιπλέον, το αυξανόμενο κόστος ζωής, εν μέρει λόγω του αυξανόμενου πληθωρισμού, αναγκάζει τα νοικοκυριά να μην κάνουν έγκαιρα τον προληπτικό έλεγχο και να αναβάλουν τη θεραπεία, με επιπτώσεις τόσο στη συχνότητα του καρκίνου, όσο και στα ποσοστά επιβίωσης.
Σχεδόν τα μισά νοικοκυριά με ένα μέλος με καρκίνο του μαστού ξόδεψαν πάνω από το 20% του συνολικού εισοδήματός τους για θεραπεία, ένα στα τρία νοικοκυριά ξόδεψε πάνω από 50%. Αυτά τα ποσοστά δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού παραμένει σε μεγάλο κίνδυνο καταστροφικών δαπανών εάν ένα μέλος του νοικοκυριού έχει καρκίνο. Τα νοικοκυριά αντιμετωπίζουν επίσης πρόσθετο μη κλινικό κόστος λόγω των ανισοτήτων στην πρόσβαση. Ομοίως, στη διάρκεια της πανδημίας, όταν πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν και μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού έχασε τη δουλειά του λόγω καραντίνας, τα νοικοκυριά οδηγήθηκαν σε αναβολή της διάγνωσης και περίθαλψης του καρκίνου και σε αναζήτηση χρηματοδότησης για περίθαλψη σε ιδιωτικά νοσοκομεία.
Έλλειψη ογκολογικών ειδικοτήτων
Το ελληνικό σύστημα υγείας και –κυρίως– ο δημόσιος τομέας έχει σημαντικές ελλείψεις σε εξειδικευμένο ογκολογικό προσωπικό, όπως παθολόγους, αιματολόγους, χειρουργούς ογκολόγους, ογκολόγους ακτινοβολίας, ογκολογικούς νοσηλευτές και τεχνικό προσωπικό για τη διαχείριση του ογκολογικού εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας. Επίσης, λείπουν οι ομάδες συνδυασμού δεξιοτήτων που απαιτούνται για μια ασθενοκεντρική προσέγγιση, όπως οι κοινωνικοί λειτουργοί της ογκολογίας, οι ψυχίατροι, οι ψυχολόγοι και οι διαιτολόγοι. Επιπλέον, ο αριθμός του μη κλινικού προσωπικού που επηρεάζει την ποιότητα της φροντίδας που παρέχεται σε ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών –όπως μηχανικοί και προσωπικό συντήρησης και διαχείρισης ιατρικού εξοπλισμού– είναι περιορισμένος και μειώνεται γρήγορα.
Όσον αφορά την κατάρτιση, η ιατρική ογκολογία είναι περιορισμένη στα προγράμματα σπουδών των ελληνικών ιατρικών σχολών: θεωρείται βασικό μάθημα μόνο σε δύο από τις επτά ιατρικές σχολές (μόλις στο 28,5% αυτών), ενώ στη γειτονική Ιταλία το ποσοστό είναι 89,1%. Επίσης, η χειρουργική ογκολογία δεν αναγνωρίζεται ακόμη ως αυτόνομη ειδικότητα, με αποτέλεσμα να υπάρχει κενό στην εκπαίδευση.
Καθυστερεί η πρόσβαση σε νέα φάρμακα
Η έγκαιρη πρόσβαση σε νέα αντικαρκινικά φάρμακα και ογκολογικά φάρμακα ακριβείας είναι υψίστης σημασίας για τους καρκινοπαθείς, αλλά στην Ελλάδα πρέπει συχνά να περιμένουν πολύ καιρό για να λάβουν σύγχρονα και καινοτόμα φάρμακα.
Το 2017, ο χρόνος εισόδου στην αγορά ενός ογκολογικού φαρμάκου στην Ελλάδα ξεπέρασε τον μέσο όρο της ΕΕ και αυτό επιδεινώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Υπολογίστηκε ότι ο διάμεσος χρόνος από την άδεια κυκλοφορίας μέχρι την εισαγωγή νέων ογκολογικών φαρμάκων το 2021 ήταν περίπου 28 μήνες, όταν ο μέσος χρόνος μεταξύ της άδειας κυκλοφορίας και της πρώτης πρόσβασης μεταξύ 28 χωρών της ΕΕ ήταν σχεδόν ο μισός (398 ημέρες). Οι ασθενείς στη Γερμανία (17 ημέρες), στο Ηνωμένο Βασίλειο (22 ημέρες) και στην Αυστρία (31 ημέρες) είχαν την πιο γρήγορη πρόσβαση σε φάρμακα.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
