Για άλλη μια χρονιά στο ίδιο έργο θεατές. Μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως είναι η Ελλάδα, να αποτελεί κάθε χρόνο θύμα της κλιματικής αλλαγής.
Βέβαια το 2018 με τη πυρκαγιά στο Μάτι, για την εγχώρια τότε αντιπολίτευση δεν υπήρξε καμία κλιματική αλλαγή, αλλά μονο κυβερνητική ανικανότητα.
Από εκεί και πέρα η "οργανωμένη" πολιτεία σε κάθε μεγάλη φωτιά, χάνει τα "αυγά και τα πασχάλια".
Πάντα είναι ένα βήμα πίσω απ' τα καιρικά δεδομένα!
Κάθε φορά καίγονται (άδικα) εκατοντάδες σπίτια Ελλήνων πολιτών πέριξ του λεκανοπεδίου της Αττικής ή στην επαρχεία, λόγω επιτελικής ανικανότητας της εκάστοτε κυβέρνησης.
Σήμερα, πανηγυρίζουμε ως χώρα γιατί δεν είχαμε εντέλει νεκρούς, αλλά μόνο διαλυμένες περιουσίες και νεκρά κατοικίδια ζώα.
Ούτε φέτος λοιπόν δούλεψε κάποιο σχέδιο από πλευράς πολιτικής προστασίας, παρά μονάχα επικοινωνιακές φανφάρες περί "σωτηρίας των ανθρώπων" τη τελευταία κυριολεκτικά στιγμή στην Βαρυμόμπη Αττικής.
Έτσι, η πραγματικότητα στην Ελλάδα επιτάσσει πράσινες πολιτικές, που θα προστατεύουν το περιβάλλον και τους παροικούντες σ'αυτό.
Φυσικά, η χώρα έχει ανάγκη από ανθρώπους ειδικούς, που θα ξέρουν να διαχειρίζονται έκτακτες καιρικές συνθήκες.
Ο Νίκος Χαρδαλιάς για παράδειγμα, όσο φιλότιμος και εργατικός κι αν είναι, δε μπορεί να διαχειριστεί σύνθετες πολλαπλές κρίσεις καθώς δεν διαθέτει την αναγκαία τεχνογνωσία ειδικών καταστάσεων στη χώρα, μα ούτε όμως έχει προηγούμενη εμπειρία από ανάλογες περιπτώσεις.
Βλέπουμε σαφώς ένα έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης (διαχρονικά) στην Ελλάδα.
Ίσως αυτό εξηγείται από την άγνοια που χαρακτηρίζει τους κυβερνώντες μας στο σύνθετο σκηνικό του καιρού.
Σε κάθε περίπτωση δε γίνεται να είμαστε μια ζωή πίσω από τις περιβαλλοντικές εξελίξεις.
Αναγκαία είναι η κρατική πρόληψη σε πυρκαγιές, σεισμούς και πλημμύρες, προκειμένου να μη χάνεται κανένας συμπολίτης μας, μα ούτε και η μοναδική κατοικία του.
Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε πως οι αποζημιώσεις της πολιτείας σε τέτοια περίπτωση δεν αρκούν ούτε για μια αποθήκη, πόσο μάλλον για μια κανονική κατοικία.
Κλείνοντας με αυτές τις σκέψεις φίλες και φίλοι, αναμφίβολα η χώρα χρειάζεται ένα ρεαλιστικό επιχειρησιακό σχέδιο για την αποφυγή κάθε δύσκολης περιβαλλοντικής συνθήκης.
Από πολιτικούς που θα βλέπουν τον κίνδυνο κατάματα και δεν θα τον υποτιμούν πια.
Από διαχειριστική ομάδα εμπειρογνώμων του εξωτερικού ή και εγχώριοι εγκατεστημένοι στο κέντρο της πολιτικής προστασίας, που θα συντονίζει και θα διαχειρίζεται (σωστά) τις έκτακτες καιρικές συνθήκες.
Με έγκαιρη χρήση του 112 που θέσπισε καλώς η κυβέρνηση, αλλά δεν λειτούργησε σχεδόν ποτέ τη τελευταία 2 ετία.
Με αυστηροποίηση των ποινών από πλευράς πολιτείας σε όσους καταστρέφουν το περιβάλλον καθημερινά.
Με περιβαλλοντικές καμπάνιες τέλος, αποσκοπώντας ως κράτος αφενός στην ενημέρωση των πολιτών για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη καθημερινότητα τους, κι αφετέρου προάγοντας τον σεβασμό και την ανάγκη προστασίας της φύσης.
Κάθε σύνθετο πρόβλημα λοιπόν, απαιτεί σύνθετες λύσεις και η πρωτοβουλία των κινήσεων παραμένει για άλλη μια φορά στα χέρια της πολιτείας.
*Ο Αβραάμ Θ. Λαφαζάνης είναι Φιλόλογος, Ειδικός Παιδαγωγός
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 4/8
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
