Αχέντ Ταμίμι, βλέμμα περήφανο, ύφος ανυπότακτο και συνάμα αρχοντικό, μαλλιά καστανόξανθα σαν ορμητικός χείμαρρος! Παιδί της παλαιστινιακής αντίστασης, παιδί της τρίτης Ιντιφάντα.
Σε θυμάμαι να δαγκώνεις το χέρι του ισραηλινού φαντάρου, μια σταλιά κοριτσάκι, με θάρρος περισσό ή πάλι να σπρώχνεις τους φαντάρους – κατακτητές και να υψώνεις απειλητικά την μικρή γροθιά σου. Σε θαύμασα τότε και σκέφτηκα πως τα παιδιά στον τόπο σου μεγαλώνουν πρώιμα, εξαιτίας των ακραίων συνθηκών που βιώνουν. Τα χρόνια πέρασαν παιδί μου, επέτρεψέ μου να σε αποκαλώ έτσι, κι εσύ μεγάλωσες, έφτασες πια τα 16. Όμως τίποτα δεν άλλαξε στην ζωή σου και στη ζωή του τόπου σου. Η κατοχή όλο και σκληραίνει, ο λαός σου όλο και πιο πολύ υποφέρει, η διεθνής κοινότητα όλο και περισσότερο αδιαφορεί. Ξέρεις αυτό που θαυμάζω ίσως περισσότερο σε σας τους Παλαιστίνιους είναι η υπομονή σας, το πείσμα και η αισιοδοξία σας!
Βλέπω το video από την προσαγωγή σου στο ισραηλινό στρατιωτικό δικαστήριο, ο τρόπος που κοιτάς, η ηρεμία σου και αυτό το χαμόγελό σου! Κουβαλάς πολύ μεγάλο φορτίο στις νεανικές σου πλάτες παιδί μου, στο πρόσωπό σου βλέπει κανείς την ιστορία της πολύπαθης Παλαιστίνης, έχεις πάρει την σκυτάλη της αντίστασης και του αγώνα από τους παλαιότερους αγωνιστές συμπατριώτες σου, ο τόπος σας βρίθει άλλωστε από φλογερούς αγωνιστές. Το πρόσωπό σου μας θυμίζει όλους αυτούς που χάθηκαν, αλλά κι αυτούς που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται, αυτούς που «μεγάλωσαν» πια και τους τρώει ο καημός της κατοχής. Παίρνεις την σκυτάλη από όλους εκείνους τους επώνυμους, αλλά κυρίως τους άλλους, τους ανώνυμους, άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δίνουν κυριολεκτικά καθημερινά τις μικρές και μεγάλες, προσωπικές και συλλογικές μάχες απέναντι στον σιωνισμό. Στο πρόσωπό σου βλέπω ένα μικρό αγόρι, χρόνια πίσω, που κάνει ολόκληρο παραπλανητικό ταξίδι με τα πόδια για να συναντήσει τον «παράνομο» παππού του ή κάποιο άλλο αγόρι συνομήλικό σου να παλεύει σαν λιοντάρι στα ισραηλινά κάτεργα, αρνούμενο να δει την μάνα του για να την γλιτώσει από την εξευτελιστική διαδικασία που προηγείται του επισκεπτηρίου. Στο πρόσωπό σου βλέπω τα πρόσωπα των ανώνυμων γυναικών της Παλαιστίνης που χάνουν τα πάντα, πρωτίστως τα παιδιά τους και όμως βρίσκουν το κουράγιο και συνεχίζουν.
Ο αγώνας σου να ξέρεις «σπάει» την χωρική ασυνέχεια, υπερβαίνει τα σύνορα, γίνεται οικουμενικός, ταυτίζεται με τον αγώνα κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου, όπου γης. Νιώθω να σου γνέφουν καταφατικά, όλα τα πάμφτωχα παιδιά του τρίτου κόσμου που βιώνουν τον σύγχρονο μεσαίωνα της εκμετάλλευσης και της παιδικής εργασίας, όλα τα προσφυγόπουλα που ονειρεύονται ένα μόνιμο τόπο και ένα σπίτι με μια μάντρα που θα οριοθετεί την αξιοπρέπεια και την ζωή τους. Νιώθω πως σου χαμογελούν όλοι οι εξεγερμένοι του Σοβέτο, ενάντια στο απαρτχάιντ, όλοι όσοι αντιστάθηκαν στον φασισμό και το ναζισμό, όλοι οι εβραίοι πολίτες που εξαφανίστηκαν στο πλαίσιο της «τελικής λύσης» στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, του Άουσβιτς, του Μπέλζεκ, του Μπούχενβαλντ και τόσων άλλων, γιατί αυτοί γνώρισαν από πρώτο χέρι τι εστί φασισμός και ναζισμός, κι ας είναι οι επίγονοί τους σήμερα οι δικοί σου διώκτες, ας έγιναν τα θύματα, θύτες. Η δική σου ύπαρξη, ο αγώνας του λαού σου έρχεται και μας υπενθυμίζει το κατασκότεινο πρόσωπο του φασισμού, αλλά και την ηρωική στάση ενός λαού για ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση. 2017 χρόνια μετά εκεί κάτω το ισραηλινό απαρτχάιντ εξακολουθεί και σταυρώνει ανθρώπους.
Ξέρω ότι ονειρεύεσαι μια άλλη ζωή, πως θα ήθελες μια κανονικότητα σε μια ελεύθερη πατρίδα, να σπουδάσεις, να ερωτευτείς, να ζήσεις μια ελεύθερη ζωή. Φυσιολογικά πράγματα που όμως στην περίπτωσή σου μοιάζουν κάτι παραπάνω από «όνειρο θερινής νύχτας». Θέλω να ξέρεις πως δεν είσαι μόνη σου, πως υπάρχουν ακόμα πολλοί «ρομαντικοί» σε αυτόν τον κόσμο που σε υποστηρίζουν. Έχεις την ηλικία των μαθητών μου, θα μπορούσες κάλλιστα να ήσουν μαθήτριά μου. Θα μιλήσω για σένα στους μαθητές μου, θα τους δείξω την φωτογραφία σου, να σε γνωρίσουν, να μάθουν για σένα. Θα τους μιλήσω για μια ακόμη φορά για την Παλαιστίνη. Ξέρεις αισθάνομαι περήφανη που το σχολείο μου και η σχολική μας κοινότητα έχει σταθεί όλα αυτά τα χρόνια στο πλάι του παλαιστινιακού λαού, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη της. Αυτή η παράδοση, να είσαι βέβαιη πως θα συνεχιστεί.
Άχεντ Ταμίμι, μικρή μου, προστάτεψε τον εαυτό σου. Ο αγώνας σου είναι και δικός μας αγώνας και θα είναι νικηφόρος, γιατί…
Ποιος έχει τέτοια δύναμη ώστε ν’ απαγορεύσει
στον άνεμο να μη περνά από τις χαραμάδες,
στ’ αηδόνι να μη τραγουδά στο ξόδεμα της νύχτας,
στο όνειρο να μη πιαστεί στο βλέφαρο της κόρης.
Τα δεκαέξι χρόνια σου που άνοιξη τα λένε
θ’ αστράψουν θα βροντήξουνε αντάρα θα γεννούνε
Ποιός θα σταθεί στο διάβα τους ποιός θα τα εμποδίσει
τον ήλιο να αγγίξουνε να βάλουν τα καλά τους
Λευτεριά στην Αχέντ Ταμίμι!
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Αθήνα, 27 Δεκέμβρη 2018
Τζένη Σιούτη
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 16/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη