Η σάτιρα στα καλύτερά της, του Θύμιου Καλαμούκη

 

Καταρχήν και μόνο ο αυτοπροσδιορισμός της δημοσιογραφίας ως «ελεγκτή της εξουσίας», νομίζω αρκεί για να σου φτιάξει η μέρα. Στενάζει η εξουσία κάθε βράδυ στα δελτία από τον έλεγχο που ασκεί το ΜΕΓΚΑ και τα άλλα κανάλια. Όπως και κάθε πρωί.

 

Η Δημοσιογραφία των ημερών μας, έτσι όπως εκφράζεται από τα βασικά και κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, έχει εξελίξει την σάτιρα, έχει απογειώσει το αστείο, έχει αναβαθμίσει το χιούμορ, με τρόπο μοναδικό και αναπάντεχο.

 

Το πρωτοσέλιδο του χτεσινού Βήματος, αρκεί για να τεκμηριώσει τα παραπάνω. Τέσσερις σελίδες για να μας πείσουν πως  αποτράπηκε πραξικόπημα πριν ένα χρόνο. Στρατηγοί έτοιμοι για όλα, μετακινήσεις αξιωματικών, μυστικές συναντήσεις, συνομωσίες για να ρίξουν τον Γιώργο Παπανδρέου και να αποτρέψουν την πολιτική του, υπέρ του ΔΝΤ και του μνημονίου!!!  Ένα απόρρητο σχέδιο για πρώτη φορά στην δημοσιότητα…

 

Κάθε μέρα σκεφτόμαστε ένα σωρό ιδέες για να «ντύσουμε», την ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια. Ομολογώ τέτοια ιδέα, με τέτοιο σενάριο, τέτοιο σασπένς, δεν μας είχε περάσει, από το φτωχό μυαλό μας. Να ναι καλά οι συνάδελφοι για την κυριακάτικη απόλαυση που μας προσέφεραν. Χαλάλι τα 4,25 ευρώ που δώσαμε. Αν σκεφτεί κανείς ότι με τα ίδια χρήματα, απόλαυσε συνέντευξη του Α.Σαμαρά, από το γραφείο στο Μαξίμου, αλλά και άρθρο του Θ.Πάγκαλου, με τίτλο «ανάπτυξη και αυτογνωσία», τότε δυο φορές χαλάλι.

 

Εκεί όμως που η σάτιρα δείχνει τις πραγματικές δυνατότητες της είναι τα δελτία των 7, των 8 και των 9. Ένα πλήθος έμπειρων κομπέρ, ταλαντούχων ηθοποιών, εξειδικευμένων χιουμοριστών, βιρτουόζων του αυτοσχεδιασμού, εργαλείων στα χέρια του σεναριογράφου, δίνουν  καθημερινά τον καλύτερό τους εαυτό για την ψυχαγωγία ενός ταλαιπωρημένου λαού, με ανυπέρβλητες ερμηνείες.

 

Χρόνια έψαχνα να βρω το μυστικό της επιτυχίας τους και το συνειδητοποίησα τα τελευταία 2,5 χρόνια. Είναι η σοβαρότητα με την οποία παίζουν, η στιβαρότητα με την οποία ερμηνεύουν μεγάλους ρόλους και κείμενα, όπως το «βγήκα κι απόψε στα κάγκελα», ή το «απόψε φταίει ο δημόσιος υπάλληλος», ή ακόμη το «Όλγα δεν αντέχω άλλο», όπως το πάντα κλασικό, «Φταίνε οι κακοί συνεργάτες του πρωθυπουργού», όπως και το, «δεν θα χουμε πετρέλαιο, δεν θα χουμε αλεύρι».

 

Πάντα σε καιρούς κρίσης η σάτιρα είχε άνθηση, αλλά νομίζω στην Ελλάδα, ξεπεράσαμε τα όρια. Σε αυτή την δύσκολη και μαύρη εποχή, ΜΟΝΟ η εντεταλμένη δημοσιογραφία, ψυχαγωγεί πραγματικά και ουσιαστικά τον λαό. Και γι αυτό της αξίζει ένα μεγάλο εύγε.

 

Και για έναν ακόμη λόγο. Γιατί απέδειξε ότι η εποχή των μεγάλων κωμικών, μετά από μια φυσιολογική κάμψη, επανέρχεται δριμύτερη, με αστέρια κλάσης, τεράστιας ερμηνευτικής γκάμας και υποκριτικής φινέτσας.

 

 

 

Θύμιος Κ.