Ρατσισμός στα σχολεία

Κατερίνα Aγγελιδάκη

 

 

 

Δημοσιεύουμε επιστολή - διευκρίνιση της κ. Άννας Ιωακειμίδου, μέλους του ΔΣ. του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, σχετικά με σχόλιο που δημοσιεύτηκε σε προηγούμενο φύλλο, με το οποίο διαφωνούσαμε με τη στάση της κατά της αντιρατσιστικής παρέμβασης ΦΟΡΑ-ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΤΟΠ σε σχολεία της Θεσσαλονίκης

 

«Εξηγώ ότι η αντίρρησή μου ήταν στο πόσο πρόχειρα στήθηκε μια ακτιβιστική δράση, η οποία αφορά ευαίσθητο και ευάλωτο κοινωνικό πληθυσμό. Συμφωνώ με την παρέμβαση σε 150 λύκεια της Θεσσαλονίκης ώστε να τονίσουμε τη σπουδαιότητα της ισορροπίας μεταξύ πλειονοτικής και μειονοτικής επιρροής. Ποιο θα είναι όμως το πλαίσιο;

 

O Mugny στην Ελβετία δείχνει ότι η σταθερό­τητα αυτή πρέπει να συνοδεύεται από ύφος διαπραγμάτευσης. Μπροστά σε τέτοιου είδους προσεγγίσεις μπαίνουμε στον πειρασμό να επικαλεστούμε εθνικές διαφορές, και είναι επι­κίνδυνο όταν δεν γνωρίζει ειδικός συντονιστής να τις διαχειριστεί.

 

Ξέρει το Κρατικό Θέατρο τις δημογραφικές δια-φορές των 150 σχολείων που θα επισκεφτεί; Έχει προηγηθεί συνάντηση με τους γονείς και τα παιδιά των λυκείων; Τουλάχιστον με τους καθηγητές;

 

Η μεθοδολογία τέτοιων παρεμβάσεων αφορά και άλλους τομείς από μια παράσταση, η οποία θα είναι ίδια στα 150 λύκεια, από εξαιρετικά τα­λαντούχους, πλην όμως πολύ νέους ανθρώπους. Ποια κείμενα θα εκτεθούν σε αυτές τις παρεμβάσεις; Ίδια παντού;

 

Οι Moscovici και Doms μπαίνουνε στον πειρα­σμό να επικαλεστούν εθνικές διαφορές για να δώσουν μια εξήγηση για τον ρατσισμό. Ποια λοιπόν είναι η οπτική αντίληψη, η προσωπικότητα των δρώντων υποκειμένων, των μα­θητών, και ποιες οι μεταβλητές που ισχύουν σε κάθε λύκειο που πρέπει να μελετηθούν και από ποιους, πριν τη δράση ΦΟΡΑ-ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ-ΣΤΟΠ. Αντιλαμβάνεστε την επικίνδυνη βαρύτητα των λέξεων; Τα λογικά γλωσσάρια έχουν προταθεί για την κατανόηση του ρατσισμού και εστιάζουν από διαφορετικές γωνίες. Η προσέγγιση που σχολίασα ήταν ότι με τον τρό-πο που πραγματοποιείται, αναπτύσσει μια νέα οπτική και εγκαθίδρυση (establishment;) στις πράξεις κατηγοριοποίησης, διάκρισης και ταύτισης που βρίσκονται στην καρδιά του ρατσισμού. Αυτές οι αντιλήψεις για την ανθρώπινη ποικι­λότητα ενισχύουν τις εμμονές της λαϊκής κουλ­τούρας και οι ιδεολογικές πιέσεις μιας εποχής καταλήγουν να υιοθετούνται και να γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας σαν να είναι επιστη­μονικές.

 

Δεν είναι απλό να διαχειριστείς εφήβους σε ομα­δικές συμπεριφορές και να πάρεις την ευθύνη της πολιτιστικής παρέμβασης, χωρίς να λάβεις σοβαρά υπόψη σου τις ατομικές και ομαδικές ποικιλομορφίες. Έτσι η εξω-ομάδα καταλήγει να θεωρείται ομοιογενής, γεγονός που είναι φύσει αδύνατον να συμβαίνει, και επίσης αδύνατον να το παραβλέψεις.

 

Με καλή διάθεση Άννα Ιωακειμίδου, μία σκεπτόμενη πολίτης»

 

 

ΤΥΠΟΣ: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ