Alfavita Newsroom Αγαπημένε μαθητή/μαθήτρια,
Σήμερα απαιτείται - περισσότερο από ποτέ- να γνωρίσεις, να εμβαθύνεις λίγο περισσότερο στο νόημα αυτής της μέρας, που την ορίζουν ως ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ. Δεν την ονομάζω γιορτή. Σήμερα δε γιορτάζουμε.
Σήμερα θυμόμαστε, πως στις 8 του Μάρτη, πριν από 158 χρόνια (το 1857), οι γυναίκες, μικρά κορίτσια, που εργάζονταν στις βιοτεχνίες ενδυμάτων στη Νέα Υόρκη, οι υφάντρες δηλαδή και οι ράφτρες, έκαναν μια μεγάλη απεργία. Γιατί; Τι ζητούσαν αυτές οι γυναίκες;…
Θα σου φανεί περίεργο αλλά, ενώ έκαναν την ίδια δουλειά με τους άντρες συντρόφους τους, πληρώνονταν λιγότερο! Δούλευαν πάνω από 12 ώρες την ημέρα μέσα σε απίστευτα άθλιες συνθήκες.
Αν έχεις διαβάσει το βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Εκτόρ Μαλό «Με οικογένεια», σίγουρα πήρες μια ιδέα για το ποια ήταν η ζωή τους, αφού μεγάλο μέρος του μυθιστορήματος περιγράφει ένα κλωστήριο σε μια μικρή πόλη της Γαλλίας. Τα εργοστάσια της βαμβακουργίας απασχολούσαν κυρίως γυναίκες εργάτριες, ηλικίας μικρότερης απο της δικής σου, είτε βρίσκονταν στη Γαλλία είτε στην Αγγλία είτε στην Αμερική.
Οι εργάτριες, λοιπόν, της Νέας Υόρκης ζητούσαν καλύτερα μεροκάματα, λιγότερες ώρες και πιο ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Καθημερινά γίνονταν πορείες και πικετοφορίες διαμαρτυρίας και καθημερινά χτυπιούνταν από την αστυνομία. Αλλά γιατί;… μπορεί πάλι να αναρωτηθείς. Γιατί να χτυπάει η αστυνομία τις γυναίκες αυτές αφού ζητούσαν μόνο το δίκιο τους;…
Είναι απλό. Αν δέχονταν να πληρώνουν παραπάνω τις γυναίκες και τα παιδιά που δούλευαν στα εργοστάσιά τους, οι εργοστασιάρχες θα έβγαζαν λιγότερο κέρδος! Δεν τους συνέφερε ούτε να δεχτούν τα αιτήματα των γυναικών ούτε να συνεχιστεί η απεργία τους. Η απεργία αυτή δεν ήταν η πρώτη. Υπήρξαν και αρκετές άλλες στο παρελθόν (η πρώτη αποκλειστικά γυναικεία απεργία είχε γίνει το 1820 στη Νέα Αγγλία) με μεγάλη επιτυχία που κατατρόμαξε τις αρχές. Έτσι, οι εργοστασιάρχες είχαν στο πλευρό τους και την αστυνομία και τους δικαστές, όπως και σήμερα…
Μεγάλες απεργίες έγιναν στη Νέα Υόρκη και το 1910. 20000 εργάτριες απέργησαν για 13 εβδομάδες! Το 1912, έγινε μια μεγάλη πορεία 23000 γυναικών που διεκδικούσαν ίσο μεροκάματο, 10 ώρες δουλειάς, δικαίωμα ψήφου αλλά και την κατάργηση της παιδικής εργασίας.
Σε πολλές περιπτώσεις δούλευαν παιδιά από 4 χρονών....
Και τι έγινε ύστερα;…
Πολλά! Πάντως, οι αγώνες των εργατριών δεν έμειναν χωρίς αποτέλεσμα. Η απεργία του 1910 διαλύθηκε μόνο όταν έγιναν συμβιβασμοί στις περισσότερες επιχειρήσεις, γιατί ο ενθουσιασμός και το πείσμα των γυναικών έδειξαν ότι δεν είχαν πρόθεση να υποχωρήσουν.
Το 1910 η αγωνίστρια του εργατικού κινήματος Κλάρα Τσέτκιν πρότεινε στη Συνδιάσκεψη σοσιαλιστριών γυναικών στην Κοπεγχάγη να τιμηθούν οι ιστορικές διαδηλώσεις των αμερικανίδων εργατριών και να αφιερωθεί η 8η Μάρτη στις εργαζόμενες γυναίκες όλου του κόσμου και στον αγώνα τους!
Αλλά στην Ελλάδα;… θα ρωτήσεις. Τι έκαναν οι εργάτριες στην Ελλάδα;… Ή μήπως οι Έλληνες εργοδότες ήταν περισσότερο «σπλαχνικοί», λιγότερο «κερδοσκόποι» από τους Άγγλους, τους Γάλλους, τους Αμερικάνους και τα υπόλοιπα «ξένα» αφεντικά που εκμεταλλεύονταν τους εργάτες τους; Όχι βέβαια! Στις 13 Απριλίου του 1892 έγινε η πρώτη απεργία εργατριών στην υφαντουργία των Αδελφών Ρετσίνα, στον Πειραιά, όταν μειώθηκε το ισχνό μεροκάματό τους την ίδια στιγμή που τ’ αφεντικά αποκτούσαν το πέμπτο εργοστάσιό τους! Τα επόμενα χρόνια, οι κινητοποιήσεις των Ελληνίδων εργατριών συνεχίστηκαν, δίνοντας και θύματα στον αγώνα κατά της εκμετάλλευσης από τους εργοδότες, όπως έγινε με τις καπνεργάτριες το 1924, το 1926, το 1927, το 1936…
Το 1977 ο ΟΗΕ καλεί κάθε χώρα να αφιερώνει αυτή την ημέρα στα δικαιώματα των γυναικών. Όμως οι εργαζόμενες γυναίκες δεν έχουν ακόμα κατακτήσει την ισοτιμία τους αφού κάποιοι εξακολουθούν να κερδίζουν από την καταπίεσή τους! Σήμερα, για τις γυναίκες στο εργοστάσιο, στο χωράφι, στο μικρομάγαζο, στο γραφείο, τις απλήρωτες ή άνεργες γυναίκες τα λουλούδια δε λένε τίποτα χωρίς το ψωμί. Και τα δικαιώματα είναι απλώς μια λέξη, αφού η ιστορία απέδειξε πως τίποτα δε γίνεται δικό σου αν δεν αγωνιστείς πρώτα γι’ αυτό. Η μνήμη λοιπόν, το αφιέρωμα στην ημέρα της γυναίκας παραμένει επίκαιρο και αναγκαίο. Σε πολλές χώρες καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε όλο τον κόσμο παραμένει ανικανοποίητο.
Τώρα ξέρεις ότι η 8η Μάρτη δεν είναι μέρα γιορτής! Είναι μέρα τιμής και μνήμης για εκείνες τις εργάτριες που έσπασαν το φόβο τους, τολμώντας να διεκδικήσουν όσα τους ανήκαν, και για όσες άλλες τις ακολούθησαν αργότερα! Είναι μέρα υπόσχεσης για νέους αγώνες των εργαζόμενων γυναικών του σήμερα!
Η 8η Μάρτη για τις γυναίκες και τους άντρες εργαζόμενους είναι μέρα σκέψης και δράσης γιατί δεν είναι ούτε το φύλο ούτε το χρώμα ούτε η φυλή που κάνουν τους ανθρώπους αντίπαλους!
Για σας τα κορίτσια και τα αγόρια είναι μέρα ερωτήσεων, γνώσης, συζήτησης και πλησιάσματος μεταξύ σας γιατί εσείς είστε η επόμενη γενιά αγωνιστών.
Χέρι με χέρι θα βαδίσετε προς το μέλλον και μαζί θα φτιάξετε μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις και εκμετάλλευση!!!
Σ. Κώνστα
εκπαιδευτικός
Διαβάστε επίσης στο alfavita.gr
Σύστημα διορισμών εκπαιδευτικών: Λάβε 4 μόρια με ECDL εξ αποστάσεως
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Η πρώτη αργία του Σεπτεμβρίου για όλες τις τάξεις τη νέα σχολική χρονιά
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 27/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
