Alfavita Newsroom Η στιχομυθία της υφυπουργού Παιδείας Ζέττας Μακρή με τον Βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Δελή κατά τη συζήτηση σχετικής επίκαιρης ερώτησης του τελευταίου
Τα πρακτικά της Βουλής
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, μία ημέρα ακριβώς πριν να λήξει η περσινή σχολική χρονιά, δηλαδή, στις 29 Ιουνίου του 2023, δύο εκπαιδευτικοί συνδικαλιστές οι οποίοι εργάζονταν στα ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια «Φρυγανιώτη» στη Θεσσαλονίκη, απολύθηκαν. Και μάλιστα, απολύθηκαν χωρίς καμία προειδοποίηση, αφού υπάρχει αυτός ο ν. 4713 που ψήφισε η δική σας Κυβέρνηση, ένας νόμος ο οποίος επιτρέπει στους σχολάρχες των ιδιωτικών σχολείων να απολύουν εκπαιδευτικούς, χωρίς καμία υποχρέωση αιτιολόγησης της απόλυσης στην αντίστοιχη διεύθυνση εκπαίδευσης.
Αυτή η διάταξη αυτού του νόμου, τα τελευταία τρία χρόνια αξιοποιείται συνεχώς από τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων και αυτό, βέβαια, όπως καταλαβαίνετε, εντείνει την εργασιακή επισφάλεια, αλλά και την περιπλάνηση στο συγκεκριμένο κλάδο -επαναλαμβάνω, μιλάμε για σχολεία- και βέβαια, πολλές φορές, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση των δύο εκπαιδευτικών, οδηγεί ακόμη και στην ανατροπή του οικονομικού προγραμματισμού των οικογενειών τους.
Βέβαια, για να λέμε και όλη την αλήθεια, αυτές οι δύο συγκεκριμένες απολύσεις είχαν αιτία και μάλιστα πάρα πολύ συγκεκριμένη. Και αυτή δεν ήταν άλλη από τη συμμετοχή αυτών των δύο εργαζομένων συνδικαλιστών στην πανελλαδική απεργία του περσινού Μάρτη του 2023. Μία απεργία, που, όπως θυμόσαστε -όπως θυμόμαστε όλοι- συγκλόνισε όλη τη χώρα. Σε μια απεργία στην οποία καταγγέλθηκαν οι υπαίτιοι του εγκλήματος των Τεμπών με τους πενήντα επτά νεκρούς.
Μάλιστα -για να συμπληρώσω το ιστορικό της υπόθεσης- η διοίκηση του συγκεκριμένου σχολείου, πριν τη συμμετοχή των δύο εργαζομένων στην απεργία, τους άσκησε και αφόρητες πιέσεις προκειμένου να μην απεργήσουν. Ακόμη και με τηλεφωνικές κλήσεις εκτός εργασίας, απειλώντας τους ανοιχτά ότι αν τυχόν το κάνουν -αν τυχόν απεργήσουν, δηλαδή- και συμμετέχουν στην κινητοποίηση, θα υπάρξουν συνέπειες. Όπερ και εγένετο, βέβαια.
Συνεπώς, η απόλυσή τους -όπως καταλαβαίνετε, κυρία Υπουργέ- δεν έχει καμία σχέση ούτε με τα διδακτικά ούτε με τα εργασιακά τους καθήκοντα, στα οποία ήταν άψογοι, αλλά μονάχα με τη συνδικαλιστική τους στάση και τη συμμετοχή τους στην απεργία.
Αποδεικνύεται ότι η εργοδοσία είχε ελεύθερο το πεδίο. Αυτό αποδεικνύεται, δυστυχώς και με τον συγκεκριμένο νόμο, να απαγορεύει στην πράξη το απεργιακό δικαίωμα των εργαζομένων, το οποίο κατά τα άλλα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο.
Γι’ αυτό σας ρωτάμε τι θα κάνετε, σε ποιες ενέργειες θα προβείτε, έτσι ώστε να ανακληθούν, επιτέλους, αυτές οι δύο απολύσεις των εκπαιδευτικών, να επιστρέψουν οι εκπαιδευτικοί -αυτοί οι δάσκαλοι- στα σχολεία τους και στους μαθητές τους. Και, επιπλέον, ερωτάσθε πότε θα καταργήσετε αυτήν τη διάταξη περί αναιτιωδών απολύσεων στον ν. 4713/2020. Σας καλούμε, πάντως, να το κάνετε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Πλακιωτάκης): Κι εμείς ευχαριστούμε τον κ. Δελή.
Τον λόγο έχει η κυρία Υπουργός, η κ. Μακρή.
Η απάντηση της υφυπουργού Παιδείας
ΖΕΤΤΑ ΜΑΚΡΗ (Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού): Ευχαριστώ πολύ.
Σε ό,τι αφορά τις ενέργειες του Υπουργείου, θα σας απαντήσω με το τι ισχύει και τι περιθώρια έχει το Υπουργείο στα θέματα αυτά να παρέμβει. Η πρόσληψη, η απασχόληση, η λύση ή η ανάκληση της λύσης -γιατί αυτό είναι το οποίο ζητάτε, κύριε συνάδελφε- των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών σχολείων δεν είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου μας. Αυτά ρυθμίζονται από την κοινή εργατική νομοθεσία, με την επιφύλαξη ειδικών διατάξεων για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και κανονίζονται και από τη σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ εργαζομένου και του εργοδότη του.
Η αρμοδιότητα που έχει το Υπουργείο είναι να πάρει τη νομοθετική πρωτοβουλία, να θεσπίσει τον νόμο, πράγμα το οποίο κάναμε. Έχετε εκφράσει τις αντιρρήσεις σας. Θυμούμαι, βεβαίως, και τη στάση του κόμματος. Οι αντιρρήσεις αυτές δεν ακούστηκαν πρώτη φορά εδώ σε αυτή την Αίθουσα. Είχαν ακουστεί και κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια.
Πράγματι, ο ν. 4713/2020 ψηφίστηκε στην περίοδο της πρώτης τετραετίας της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο σκοπός και ο στόχος ήταν να υπάρχει ισορροπία στο πλαίσιο της ιδιωτικής εκπαίδευσης μεταξύ του εργοδότη και των εργαζομένων. Εξασφαλίζει τα εργασιακά δικαιώματα, σύμφωνα με ό,τι προβλέπεται στην εργατική νομοθεσία και προβλέφθηκε κάτι το οποίο δεν αναφέρεται ποτέ από εκείνους οι οποίοι τον επικρίνουν. Οι συμβάσεις μεταξύ εργοδοτών και ιδιωτικών εκπαιδευτικών είναι αορίστου χρόνου. Μέχρι τότε υπήρχε η διετής ισχύς των συμβάσεων για όσους προσλαμβάνονταν για πρώτη φορά σε ιδιωτικό σχολείο.
Δημιουργήθηκαν, λοιπόν, οι προϋποθέσεις να διατηρηθούν και να γίνουν πιο μακροχρόνιες και πιο σταθερές οι σχέσεις εργασίας με ό,τι αυτό επωφελές συνεπάγεται για τους εκπαιδευτικούς και για την οργάνωση των σχολείων, αλλά και για το παραγόμενο εκπαιδευτικό έργο. Αυτό, λοιπόν, βοήθησε τους εκπαιδευτικούς και συνέβαλε στην αποτροπή των φαινομένων λήξης της συνεργασίας με τρόπο που θα προκαλούσε και στη δική τους ζωή αναστάτωση και προσωπική αβεβαιότητα.
Η λήξη των εργασιακών σχέσεων και για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, κύριε συνάδελφε, υπόκειται πάντοτε στην κρίση της δικαιοσύνης. Αν, λοιπόν, ισχύουν αυτά τα οποία εσείς καταγγέλλετε, ότι ήταν άψογοι στην παροχή της εργασίας τους, ότι ήταν όπως λέτε και στην ερώτησή σας εξαιρετικά αγαπητοί στα παιδιά και στους γονείς, άρα ο σκοπός για τον οποίο προσελήφθησαν εκπληρούται και δεν απελύθησαν για τον λόγο αυτό ή δεν σταμάτησε η εργασιακή τους σύμβαση, τότε θα μπορούσαν κάλλιστα να καταφύγουν στη δικαιοσύνη, κάτι το οποίο, εξ όσων γνωρίζουμε και την ενημέρωση που έχει το Υπουργείο -δεν οφείλει κανείς να ενημερώσει το Υπουργείο- δεν έχει γίνει. Η ανεξάρτητη δικαστική εξουσία θα έχει και τον τελευταίο λόγο της κρίσης, εάν οι λόγοι για τους οποίους αποφασίστηκε η διακοπή της εργασιακής σύμβασης είναι καταχρηστικοί.
Εμείς απλώς όταν λύεται μία σύμβαση, διαπιστωτικά μέσω της αρμόδιας διεύθυνσης ερχόμαστε και το επικυρώνουμε. Άλλη δυνατότητα παρέμβασης δεν έχουμε, έχει όμως η δικαιοσύνη και την οποία δεν έκαναν χρήση οι εκπαιδευτικοί για τους οποίους γίνεται η συγκεκριμένη ερώτηση.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Πλακιωτάκης): Κι εμείς ευχαριστούμε την κυρία Υπουργό.
Τον λόγο έχει ο κ. Δελής για την δευτερολογία του.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε.
Το πνεύμα της απάντησής σας, κυρία Υπουργέ, δεν απέχει και πολύ από την απάντηση τη γραπτή που δώσατε στη γραπτή ερώτηση που σας καταθέσαμε, γι’ αυτό προχωρήσαμε και στην κατάθεση της επίκαιρης ερώτησης έτσι ώστε να το συζητήσουμε και δια ζώσης.
Είπατε στην αρχή ότι δεν είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας. Φυσικά και είναι. Το Υπουργείο Παιδείας θέσπισε αυτόν τον νόμο. Το Υπουργείο Παιδείας τον εισήγαγε στη Βουλή. Είναι νόμος του Υπουργείου Παιδείας. Άρα, το Υπουργείο Παιδείας μπορεί αυτόν τον νόμο αν θέλει να τον αλλάξει, που δεν θέλει όπως εσείς πριν από λίγο είπατε.
Μιλήσατε επίσης για την ισορροπία, ότι αυτός ο νόμος τάχα εξασφαλίζει την ισορροπία ανάμεσα στον εργοδότη και στους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς. Πού τη βλέπετε την ισόρροπη αυτή; Όταν ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να απολύει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και αυτό η Κυβέρνηση το αποδέχεται και όχι μόνο το αποδέχεται, το νομοθετεί, εμείς δεν βλέπουμε καμία ισορροπία.
Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση όχι μόνο διευκολύνει, αλλά με τον τρόπο με τον οποίο νομοθετεί επιβραβεύει την εργοδοτική αυθαιρεσία. Κι εδώ το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ο ορισμός της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της εκδικητικής μάλιστα.
Δεν θέλω να αναφερθώ για τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι τυχαίνει να έχουν και οι οικογένειές οι άνθρωποι, είναι νέοι εκπαιδευτικοί, τι σημαίνει ξαφνικά να βρίσκεσαι στο δρόμο χωρίς δουλειά. Γι’ αυτό εμείς λέμε να μην απολύεται. Θα πρέπει οι συμβάσεις να είναι αορίστου χρόνου.
ΖΕΤΤΑ ΜΑΚΡΗ (Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού): Αορίστου χρόνου είναι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Αορίστου χρόνου είναι, αλλά μπορεί η εργοδοσία να απολύει όποτε θέλει, χωρίς εσείς να ασκείτε τον παραμικρό έλεγχο. Δηλαδή, απελευθερώνετε τις απολύσεις -γενικώς, έχετε μία μια τάση στην απελευθέρωση, αλλά αυτά θα τα συζητήσουμε και στο επόμενο νομοσχέδιο- και για το Υπουργείο Παιδείας επιφυλάσσετε την αρμοδιότητα απλώς να καταχωρίζει αυτές τις απολύσεις. Γιατί στην απάντησή που μας δώσατε τη γραπτή λέτε ότι «η υπηρεσία μας έκανε αποδεκτές τις προτάσεις λύσης σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου από το εν λόγω ιδιωτικό σχολείο». Τις έκανε αποδεκτές χωρίς να ρωτήσει τι, πώς, πότε και γιατί φυσικά.
Κλείνοντας, νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε το παιδαγωγικό κλίμα που δημιουργείται σε ένα σχολείο όταν οι εκπαιδευτικοί, σε οποιοδήποτε σχολείο είτε στο ιδιωτικό είτε στο δημόσιο, είναι φοβισμένοι. Όπως λέει και ένα πολύ ωραίο σύνθημα «δάσκαλος σκυφτός και φοβισμένος σημαίνει αμόρφωτος λαός», κυρία Υπουργέ. Περί αυτού πρόκειται.
Γι’ αυτό και επειδή οι εκπαιδευτικοί κατά πως φαίνεται δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την Κυβέρνησή σας -εσείς το είπατε, δεν έχετε κανένα σκοπό να αλλάξετε τη διάταξη αυτή, την οποία μάλιστα υπερασπίζεστε κιόλας- θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τα σωματεία τους, την ενότητά τους, τον αγώνα τους και να διεκδικήσουν παρά το ότι έχουν απέναντί τους και αντίθετο με αυτούς το νομοθετικό πλαίσιο το κυβερνητικό. Ο αγώνας τους νομίζω ότι μπορεί αυτό να το ξεπεράσει.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Πλακιωτάκης): Κι εμείς ευχαριστούμε τον κ. Δελή.
Τον λόγο έχει η κυρία Υπουργός.
ΖΕΤΤΑ ΜΑΚΡΗ (Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Εάν, κύριε συνάδελφε, κάνατε την ερώτηση και μέσω της ερώτησης θέλατε απάντηση από το Υπουργείο αν θα αλλάξει το εργασιακό πλαίσιο, όχι δεν είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να αλλάξει. Το είπα και στην πρωτολογία, το επαναλαμβάνω και τώρα.
Παρ’ όλα αυτά, το να αναδεικνύονται τα θετικά στοιχεία, μεταξύ άλλων, αυτής της ρύθμισης ότι οι συμβάσεις δεν είναι πια διετείς, ότι είναι αορίστου χρόνου, δεν υπάρχει ανασφάλεια, δεν υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα που ήταν μέχρι τότε για τους εκπαιδευτικούς, είναι κάτι κεκτημένο, υπό την έννοια ότι έχει ρυθμιστεί και ισχύει και είναι κάτι θετικό και δεν θα μου επιτρεπόταν αυτό να το αποκρύψω ή να μην το τονίσω.
Σε ό,τι αφορά την κακή ή την καλή εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, εν προκειμένω στις σχέσεις παροχής εργασίας από τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, πάντοτε τον τελευταίο λόγο τον έχουν τα δικαστήρια, ποτέ το Υπουργείο και αλίμονο αν τον είχε. Διαπιστωτικά έρχεται το Υπουργείο και επικυρώνει τις συμβάσεις αυτές, αλλά τον λόγο τον έχει η ανεξάρτητη δικαιοσύνη στην οποία οφείλουν, δικαιούνται και η δική μου γνώμη, αν μου επιτρέπετε να πω ως δικηγόρου, είναι ναι, να το κάνουν.
Εάν θεωρούν ότι έγινε καταχρηστική άσκηση δικαιώματος βεβαίως πρέπει να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, γιατί και εκείνοι οι εργοδότες οι οποίοι κάνουν τέτοια χρήση των δυνατοτήτων που τους δίνει η νομοθεσία -καταχρηστική εν προκειμένω- πρέπει και εκείνοι να τιμωρηθούν.
Πέραν των άλλων, θα ήθελα να σας πω ότι, ναι, ο σκυφτός δάσκαλος δεν είναι καλός δάσκαλος. Κανείς δεν θέλει ο δάσκαλος να είναι σκυφτός. Καλώς κάνουν και συνδικαλίζονται, καλώς κάνουν και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Πάντοτε, όμως, για εμάς στο Υπουργείο εκτός από το καλό των εκπαιδευτικών -τους οποίους εμπιστευόμαστε, στους οποίους βασιζόμαστε και με κάθε ευκαιρία τονίζουμε τη δική τους σημαντική συνεισφορά, δεν αρκεί να νομοθετούμε εμείς, πρέπει και εκείνοι να εφαρμόζουν τους νόμους και εκείνοι πρέπει να βάλουν περίσσευμα ψυχής και το κάνουν- πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη, κύριε συνάδελφε και την ανάγκη των παιδιών, κάποιος να τους διδάσκει, να τους μορφώνει. Η άσκηση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών είναι μια δύσκολη εξίσωση. Να μην εμποδίζει τη δική τους καλή μόρφωση και εκπαίδευση.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 29 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 29/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
