Δεν ξέρω αν μου προκαλεί περισσότερο θυμό ή θυμηδία, ο αφορισμός από χείλη επίσημα και ανεπίσημα ότι οι εκπαιδευτικοί είναι οι μόνοι δημόσιοι υπάλληλοι (λειτουργοί;) που δεν αξιολογούνται. Προσθέστε: και από τους λίγους στην Ευρώπη παρέα με τους γείτονές μας τους Βούλγαρους.
Αυτό που ξέρω είναι ότι συνεχώς αξιολογούμαστε. Κάθε μέρα στην τηλεκπαίδευση και όχι μόνο από τους μαθητές μας, αλλά και από όλους όσοι ενδεχομένως μας παρακολουθούν, με βλέμμα και αυτί περαστικό ή και με άκρα προσήλωση. Γονείς, αδέλφια, γιαγιάδες και παππούδες και όχι μόνο. Μερικοί εξ' ημών μπορεί να έχουμε αναδειχθεί star και να μην το έχουμε πάρει πρέφα! (Φανταστείτε σκηνικό, όχι και τόσο φανταστικό: παιδί παρακολουθεί τηλεμάθημα με το κινητό στο καφενείο του χωριού, για να εξασφαλίσει wi fi σύνδεση, και μαζί του, φιλοθεάμον μασκοφόρο κοινό, το μισό χωριό).
Και όμως δεν έχει φτάσει στα αυτιά μου ούτε μία περίπτωση εκπαιδευτικού που αρνήθηκε την τηλεκπαίδευση και χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνο την πλατφόρμα της ασύγχρονης εκπαίδευσης. Και όμως, θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε την προστασία των δικών μας προσωπικών δεδομένων άλλα και των μαθητών μας. Επιπροσθέτως και αντιθέτως, δεχόμαστε χωρίς ενστάσεις, και για λόγους επαρκούς λειτουργίας του συστήματος αλλά και εμφορούμενοι από πνεύμα δημοκρατικότητας, τα παιδιά να απολαμβάνουν το δικαίωμα να μην ανοίγουν τις κάμερες.
Αλλά και πιο πριν, στα δια ζώσης μαθήματα, αξιολογούμαστε συνεχώς εάν έχουμε προετοιμαστεί επαρκώς, τι λέμε με τα λόγια μας, τι λέμε με τις σιωπές μας, πώς το λέμε, πώς κινούμαστε, τι φοράμε κλπ κλπ. Αξιολογούμαστε για τη δικαιοσύνη μας, όταν καταχωρούμε απουσίες, όταν καταθέτουμε βαθμολογίες, όταν μοιράζουμε επαίνους και παρατηρήσεις.
Ενσκήπτει χοντρή αξιολόγηση (κουτσομπολιό;) και στα σπίτια των παιδιών μετά το μάθημα, στα πηγαδάκια των γονέων και στις μαζώξεις (προ κορωνοϊού), στα blogs, στο facebook, στο viber και τα λοιπά, όταν και δεν μπορούμε να αντικρούσουμε όσα λέγονται για μας.
Συνεχώς αξιολογούμαστε. Ολοκληρώσαμε τις σπουδές στο πανεπιστήμιο, αφού αξιολογηθήκαμε σε πολλές πτυχές του επιστητού, τις οποίες στην απλούστερη μορφή τους διδάσκουμε στο σχολείο. Ή μήπως υπονοούμε ότι τα πανεπιστήμια δεν επιτελούν ως αρμόζει το έργο των; (Βεβαίως, καλά κάνουμε και το υπονοούμε, γιατί δεν είναι και άρτια η κατάρτιση μας όσον αφορά κυρίως τη διδακτική και παιδαγωγική μας ικανότητα). Επαναξιολογηθήκαμε, όταν πολλοί από εμάς διορίστηκαν στην εκπαίδευση, αφού πέτυχαν στους διαγωνισμούς του
ΑΣΕΠ. Επίσης, κάποιοι από μας έχουμε δουλέψει σε ιδιωτικά σχολεία, σε φροντιστήρια ή σε άλλους εκπαιδευτικούς φορείς και βρισκόμασταν συχνά υπό καθεστώς αξιολόγησης, άλλοτε αυστηρής, σχεδόν εκφοβιστικής, και άλλοτε ευεργετικά ενθαρρυντικής .
Με απορία κι ελαφρώς συνομωσιολογόντας: μήπως αυτή η κουλτούρα "αξιολόγησης" που έχει κυριαρχήσει ( μέσω των ριάλιτι κυρίως ) στο τηλεοπτικό τοπίο και έχει "ωριμάσει" στο κοινωνικό νεφέλωμα διευκολύνει την επιβολή από το υπουργείο και την κυβέρνηση της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης και στην εκπαίδευση; Λέω μήπως.....
Όπως και να' χει, εμείς δε φοβόμαστε την αξιολόγηση, αφού την βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας. Περιμένουμε πότε θα ανατείλει η εποχή - και χρειάζεται μάλλον να κάνουμε κάτι κι εμείς, για να υψώσουμε ( σπρώξουμε; τραβήξουμε;) τον ήλιο - που ένα υπουργείο και μία κυβέρνηση θα δείξουν έμπρακτα την εμπιστοσύνη τους στους εκπαιδευτικούς, χρηματοδοτώντας γενναία την εκπαίδευση, εκπαιδεύοντας τους λειτουργούς της, συνεχώς επιμορφώνοντάς τους και αξιολογώντας τους χωρίς αριθμούς, και χωρίς την ανομολόγητη πρόθεση των κατηγοριοποιήσεων και των παρεπόμενων ανταγωνισμών, αλλά με ειλικρινές ενδιαφέρον και σεβασμό.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παραλήρημα Λατινοπούλου: Σκουπίδια οι Εκπαιδευτικοί - Να απολυθούν - Ζήτω ο Μεταξάς (Βίντεο)
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 29/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
