Alfavita Newsroom Το τελευταίο διάστημα, μέσα στις μαζικές διαδικασίες του εκπαιδευτικού κινήματος, αναπτύσσονται διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές απέναντι στο νέο τύπο ολοήμερου σχολείου που προωθεί η κυβέρνηση. Ορισμένες από αυτές, όπως π.χ. η θέση «Με απόφαση των Συλλόγων διδασκόντων οι δάσκαλοι (Π.Ε.70) δεν αναλαμβάνουν κανένα μάθημα ειδικότητας» ή αντίστοιχα η θέση που αναφέρεται σε «εύκολες λύσεις που πλήττουν ανεπανόρθωτα την αναβάθμιση της εκπαίδευσής μας» πρέπει κατά τη γνώμη μας να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής.
Η υπουργική απόφαση για τον ενιαίο τύπο ολοήμερου σχολείου, διαμορφώνει ένα νέο σχολικό μοντέλο, που προσαρμόζεται στα ασφυκτικά μνημονιακά πλαίσια, έχει προσωρινό χαρακτήρα καθώς τα μνημονιακά περιθώρια θα γίνουν ασφυκτικότερα και θα απαιτήσουν και νέες προσαρμογές, δεν λύνει τα σοβαρά προβλήματα μορφωτικής ανισότητας, παραπαιδείας και διαπαιδαγώγησης και αφήνει έξω από την εκπαίδευση χιλιάδες συναδέλφους. Συνολικά για το σχολικό μοντέλο Φίλη, έχουμε τοποθετηθεί στους Συλλόγους μας και τις μαζικές τους διαδικασίες. Η συνολική μας απάντηση οφείλει να περιέχει τα παρακάτω σημεία:
Μαζικοί διορισμοί – διορισμός και οργανικές θέσεις για όλους τους συναδέλφους αναπληρωτές– κανένας αναπληρωτής να μην χάσει τη δουλειά του.
Διεκδικούμε ανάκληση της υπουργικής απόφασης για το δημοτικό σχολείο και των εγκυκλίων για το νηπιαγωγείο και την ειδική αγωγή και αγωνιζόμαστε για:
Οργανικές θέσεις για τους μεταταγμένους συναδέλφους.
Στελέχωση με όλο το απαραίτητο προσωπικό όλων των αναγκαίων αντισταθμιστικών δομών για να αναμετρηθεί το δημόσιο σχολείο με το στόχο της καθολικής σχολικής επιτυχίας. Ενισχυτική διδασκαλία για όλους τους μαθητές που την έχουν ανάγκη. Τμήματα υποδοχής, ιδιαίτερα για την ένταξη χιλιάδων προσφυγόπουλων στο δημόσιο σχολείο.
Στελέχωση με όλο το αναγκαίο προσωπικό των δομών ειδικής αγωγής (ειδικά σχολεία, τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη)
Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή
Μικρότερα, ολιγομελή τμήματα κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών για να σταματήσει η ντροπή της παραπαιδείας.
Για να για να μπορέσει το σχολείο να προσφέρει εμπειρίες αισθητικής απόλαυσης, καλλιτεχνικής δημιουργίας όπως και εμπειρίες αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών προτείνουμε: Την αυτοτελή διδασκαλία, τις εργαστηριακές ώρες, την παράλληλη διδασκαλία, τη συνδιδασκαλία και τους ομίλους ειδικών ενδιαφερόντων από συνεργαζόμενους εκπαιδευτικούς. Ώστε η αγωγή να στηρίζεται στην αυτενέργεια του μαθητή και να πραγματοποιείται με βιωματικό τρόπο. Οι μαθητές , μέσω της εργασίας τους, θα μπορούν να αποκτήσουν γνώσεις για τη φύση και την κοινωνία, να κατακτήσουν, σταδιακά, τις νέες τεχνολογίες αξιοποιώντας τες στην καθημερινή δουλειά τους, αλλά και να εκφραστούν καλλιτεχνικά αποκτώντας εμπειρίες αισθητικής απόλαυσης. Σε αυτό το σχολείο, σε κάθε τμήμα αντιστοιχεί ένας/μία υπεύθυνος δάσκαλος/α και σε κάθε τμήμα του ολοήμερου επίσης το ίδιο. Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα σπάει με αυτό τον τρόπο την αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών, αφού θα προσφέρονται δωρεάν. Με αυτό το σχολείο εξασφαλίζονται 2500 οργανικές θέσεις για κάθε υπάρχουσα ειδικότητα.
Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα ή συνεργατική διδασκαλία από δύο εκπαιδευτικούς όπου τα κτίρια καθιστούν αδύνατο τον χωρισμό των τμημάτων
Να γίνουν αποδεκτές όλες οι αιτήσεις εγγραφής μαθητών στο ολοήμερο δημοτικό και νηπιαγωγείο, χωρίς όρους και προϋποθέσεις (εργαζόμενοι γονείς κλπ.). Έκδοση της υπουργικής απόφασης που εξειδικεύει το ωράριο των νηπιαγωγών. Να λειτουργήσει στα δημοτικά σχολεία η πρωινή ζώνη, όπου υπάρχουν αιτήσεις χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στο μνημονιακό σχολείο σε όλες τις μορφές και εκδοχές του (κλασσικό, ΕΑΕΠ, σχολείο Φίλη). Ενάντια στο σχολείο της κατακερματισμένης γνώσης, της γυμνασιοποίησης, του διασπασμένου χρόνου, της εντατικής ποσότητας, της κυριαρχίας της λειτουργικής διδακτικής πάνω στην παιδαγωγική, των αποσπασματικών αντικειμένων και της αντιπαράθεσης «επιστημονικών ικανοτήτων» και προσόντων. Απέναντι στο διαφοροποιημένο, ανταγωνιστικό, αυτοχρηματοδοτούμενο σχολείο της ημικατάρτισης για όσους αντέξουν, ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ την ενιαία, δημόσια, δωρεάν παιδεία για όλους.
Διεκδικούμε
το ενιαίο δημόσιο δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο, το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών. Ένα σχολείο που στο κέντρο του βρίσκεται όχι το «γνωστικό αντικείμενο» αλλά η «παιδαγωγική σχέση» την οποία αντιλαμβανόμαστε ως εγγενώς κοινωνική καθολική εργασία που ασκείται με καθολικά μέσα, έννοιες κατηγορίες και γνώσεις, κόντρα σε κάθε μεταμοντέρνα αντίληψη που προκρίνει την ατομική κατασκευή της αλήθειας και ταυτίζει την διανοητική εργασία με κάθε λογής χρησιμοθηρικές και εμπορευματικές πρακτικές.
Με στόχο τη βαθιά και ολοκληρωμένη γνώση, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης κόντρα στις δεξιότητες και τον κατακερματισμό της γνώσης.
Με την παιδαγωγική λογική της ενιαίας διδασκαλίας, με ενιαίο πρόγραμμα και ενσωμάτωση όλων των αντικειμένων σε αυτό, με μορφές συνεργασίας και συνδιδασκαλίας, με αντισταθμιστική εκπαίδευση (ενισχυτική διδασκαλία, Τάξεις υποδοχής, Τμήματα Ένταξης, παράλληλη στήριξη).
Με τη λειτουργία δημιουργικών δραστηριοτήτων (χορωδία, αθλητική, εικαστική, θεατρική ομάδα, εργαστήριο πληροφορικής κ.ά.) ώστε να καλύπτονται ολόπλευρα οι ανάγκες των μαθητών και όλοι οι εκπαιδευτικοί να μείνουν στο σχολείο, να αποκτούν ουσιαστική σχέση με αυτό και με τους μαθητές του.
Όλοι μαζί, μόνιμοι και αναπληρωτές, διαφυλάσσουμε την ενότητά μας και απορρίπτουμε συντεχνιακές λογικές. Είμαστε συνάδελφοι. Χρόνια τώρα δίνουμε μαζί τον καθημερινό μορφωτικό αγώνα στο σχολείο και παλεύουμε ενάντια σε αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Θα αγωνιστούμε δίπλα δίπλα για να μη μείνει κανείς μας έξω από το σχολείο του χρόνου.
Αυτή είναι μια ολοκληρωμένη και συνεπής αντίληψη από παιδαγωγική, εργασιακή και επαγγελματική άποψη που επιχειρεί να ενοποιήσει τα υλικά συμφέροντα όλων των εκπαιδευτικών, μόνιμων και αναπληρωτών, ανεξαρτήτως κλάδου, ειδικότητας κλπ.
Τίθεται το ερώτημα: Και τι θα γίνει αν περάσει η υπουργική απόφαση; Αν περάσει η υπουργική απόφαση χιλιάδες αναπληρωτές δεν θα δουλεύουν την επόμενη σχολική χρονιά. Και χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα μετακινηθούν, ίσως και εκτός περιφέρειας. Με αυτό τον εφιάλτη οφείλουμε να αναμετρηθούμε όλοι μας ενωμένοι. Δεν είναι δική μας δουλειά να επιλέξουμε ποιος κλάδος θα επωμιστεί αυτό το βάρος, δεν είναι δική μας δουλειά να κινηθούμε εντός του πλαισίου της υπουργικής απόφασης και να διαχειριστούμε τις μη διαχειρίσιμες και ανεξέλεγκτες επιπτώσεις της. Αυτή είναι δουλειά του υπουργείου, εκτός κι αν αποφασίσουμε ότι πέρα από τη μάχη για την ανατροπή της λιτότητας πρέπει να δώσουμε και τη μάχη για την καλύτερη εφαρμογή της. Αντίθετα, μια αντίληψη που αντιμάχεται χωρίς δεύτερες σκέψεις τη μνημονιακή αντιεκπαιδευτική πολιτική δεν είναι δυνατόν να διαπραγματεύεται κάτω από το τραπέζι με το υπουργείο ξεχωριστές ρυθμίσεις υπέρ του ενός κλάδου και εναντίον κάποιου άλλου. Δεν είναι δυνατόν να κινείται εντός του πλαισίου της Υπουργικής Απόφασης, προβάλλοντας τη θέση (ενίοτε μάλιστα εντελώς αποσπασματικά) «Με απόφαση των Συλλόγων διδασκόντων οι δάσκαλοι (Π.Ε.70) δεν αναλαμβάνουν κανένα μάθημα ειδικότητας» γιατί τότε αποδέχεται ότι τα μνημόνια είναι δεδομένα, η ΥΑ θα περάσει, το θέμα είναι λοιπόν ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό και επιπλέον επιλέγει με σαφήνεια ποιος κλάδος πρέπει να πληρώσει το μνημονιακό μάρμαρο: ο κλάδος των δασκάλων. Που οδηγεί όμως αυτή η επιλογή αν τεθεί και σε ψηφοφορία στην 85η ΓΣ της ΔΟΕ; Και που θα οδηγήσει σε περίπτωση που αυτή η πρόταση πλειοψηφήσει στο συνέδριο, αφού το Σεπτέμβρη θα απαιτείται από τα ΔΣ των Συλλόγων να καταγγείλουν όποιον δάσκαλο κάνει π.χ. εικαστικά στα πλαίσια του υποχρεωτικού του ωραρίου;
Όσο αφορά τη θέση που ασκεί κριτική στο σχολείο Φίλη μιλώντας για «εύκολες λύσεις που πλήττουν ανεπανόρθωτα την αναβάθμιση της εκπαίδευσής μας» είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι υπερασπίζεται και εκτιμά ως θετικό το προηγούμενο σχολικό μοντέλο.
Ας επαναλάβουμε τη γνώμη μας πιο καθαρά.
Ο μόνιμος εκπαιδευτικός όταν εργάζεται το υποχρεωτικό του ωράριο, αυτές τις 21 έως 24 ώρες του δεν παίρνει τη δουλειά κάποιου αναπληρωτή. Τη δική του δουλειά κάνει. Εάν όμως το σωματείο επιλέξει να δώσει κατεύθυνση αποκλειστικότητας σε κάποιο αντικείμενο, τότε επιλέγει αν θα χάσουν τη δουλειά τους περισσότεροι δάσκαλοι ή περισσότεροι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων. Κινείται εντός του πλαισίου της ΥΑ που κατά τα άλλα αγωνίζεται να ανατρέψει! Αυτή όμως δεν είναι η δουλειά του σωματείου.
Είμαστε με όλους όσους χάνουν τη δουλειά τους; Ή μήπως, επειδή είναι αδύνατον να τους υπερασπιστούμε όλους ήρθε η ώρα να διαλέξουμε; Δηλαδή ήρθε η ώρα να πούμε «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»; Μήπως τελείωσε η ΔΟΕ όπως την ξέραμε και ήρθε η ώρα των επιστημονικών ενώσεων; Κάθε κλάδος με την επιστημονική του ένωση και το δικηγόρο του; Και το βουλευτή του επίσης; Μια τέτοια λογική όχι μόνο δεν αμφισβητεί τα μνημόνια και την ανεργία αλλά τα διαχειρίζεται κιόλας! Αυτή η επιλογή ευνοεί τις πολιτικές περικοπών, αφού υπαινίσσεται, ότι το συγκεκριμένο σχολικό μοντέλο και η πολιτική των περικοπών είναι δεδομένες και μπαίνει στη λογική της διαχείρισής τους. Καταπιάνεται με το ποιος θα περισσέψει και ποιος θα κατοχυρώσει καλύτερα τη θέση του στο νέο σχολείο σε βάρος των άλλων. Ακόμα και αν καταγγέλλει τις περικοπές, όποιος υπηρετεί αυτή τη θέση, διαχειρίζεται το «νέο» σχολείο, μοιράζει την ανεργία στον ένα ή στον άλλο κλάδο, ευνοεί την προοπτική, το σχολείο να λειτουργεί με βάση ό,τι προσωπικό βρεθεί πρόχειρο, χωρίς μόνιμους διορισμούς και με τις ελάχιστες δυνατές προσλήψεις αναπληρωτών. Για την επιλογή αυτή, τα παιδαγωγικά ποιήματα είναι κατάλληλα αποκλειστικά για τα συνέδρια και τις ημερίδες. Εμείς δεν συμφωνούμε με αυτή την άποψη.
Εδώ δεν μιλάμε για προτεραιότητα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων των μαθημάτων της αισθητικής αγωγής για παράδειγμα αλλά για αποκλειστικότητα και θεσμοθετημένο αποκλεισμό των δασκάλων! Και μάλιστα αποκλειστικότητα εντός ενός θεσμικού πλαισίου που θα δημιουργήσει – δημιουργεί ήδη – ανεξέλεγκτες φυγόκεντρες καταστάσεις. Και μάλιστα μια αποκλειστικότητα που δεν διανοήθηκε κανείς να την διεκδικήσει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, εκεί δηλαδή που οι αναθέσεις είναι συνεχής, αποδεκτή από όλους και νομοθετημένη πρακτική. Ούτε η ΟΛΜΕ ούτε οι ΕΛΜΕ ούτε καμιά συνδικαλιστική παράταξη έθεσε ποτέ τέτοιο ζήτημα στη δευτεροβάθμια. Κανείς δεν είπε να μην κάνουν οι αγγλικοί ιστορία, οι φυσικοί γεωγραφία, οι εικαστικοί αρχιτεκτονικό σχέδιο, γραμμικό σχέδιο, τεχνικό σχέδιο και πάει λέγοντας. Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι οι φιλόλογοι, οι γεωγράφοι, οι γραφίστες, οι μηχανικοί κλπ. χάνουν τη δουλειά τους εξαιτίας των αναθέσεων. Άλλα πράττουμε στην πρωτοβάθμια και άλλα στη δευτεροβάθμια λοιπόν; Ανάλογα με την περίσταση; Φιλοδοξώντας ότι δεν θα μάθουν οι μεν τι συμβαίνει στους δε; Εκεί ο κάθε κλάδος δεν αποτελεί εξειδικευμένο προσωπικό που πρέπει να έχει αποκλειστικότητα στο αντικείμενό του; Ή μήπως οι μόνοι ανειδίκευτοι στην ιστορία μας είναι οι δάσκαλοι και οι δασκάλες (αλλά και οι νηπιαγωγοί); Για του λόγου το αληθές επισυνάπτουμε μερικές μόνο από τις λίστες αναθέσεων στη δευτεροβάθμια:
http://didefth.gr/new/wp-content/uploads/fek_2014_2432b.pdf
Η αιτία της ανεργίας των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων είναι οι δάσκαλοι, λοιπόν; Κι εμείς που νομίζαμε ότι ήταν τα μνημόνια και οι κύκλοι της καπιταλιστικής οικονομίας! Εάν υποθέσουμε τότε ότι οι συγκεκριμένοι κλάδοι αποκτούν αυτή την πολυπόθητη αποκλειστικότητα σε βάρος των επαγγελματικών δικαιωμάτων των δασκάλων, αλλά και σε βάρος των συναδέλφων τους αναπληρωτών δασκάλων, θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι αυτομάτως το μνημονιακό καθεστώς, μόλις ξεπεράσει το ανυπέρβλητο εμπόδιο των δασκάλων, αυτομάτως θα προχωρήσει σε χιλιάδες προσλήψεις εκπαιδευτικών ειδικοτήτων; Κι εμείς που νομίζαμε ότι τα ΕΣΠΑ τελειώνουν και όλη αυτή η φασαρία γίνεται γιατί οι προσλήψεις αναπληρωτών θα μειωθούν δραστικά με αποτέλεσμα να πεταχτούν στο δρόμο χιλιάδες συνάδελφοι!
Τα ΕΣΠΑ βέβαια, δεν τελειώνουν φέτος, τελειώνουν το 2020. Μέχρι τότε, οι πράξεις των ΕΣΠΑ αποτελούν την πυξίδα της εκπαιδευτικής πολιτικής, τα υπόλοιπα είναι για τους αφελείς. Εκεί ορίζεται ο τύπος των σχολείων, η εισαγωγή ειδικοτήτων στο δημοτικό, η ακριβής διαδικασία πρόσληψής τους, τα ποσά που θα διατεθούν, οι περιοχές που θα κατανεμηθούν. Εκεί ορίζονται και οι στόχοι του νέου σχολείου:
«Αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και εμπλουτισμός του εκπαιδευτικού υλικού σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, συμπεριλαμβανομένης της προσχολικής αγωγής, ώστε να ανταποκρίνονται πληρέστερα στις σύγχρονες εκπαιδευτικές προτεραιότητες και στις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις σε μία κοινωνία της γνώσης. Η αναμόρφωση αυτή θα περιλάβει, μεταξύ άλλων, προσαρμογή του εκπαιδευτικού υλικού στις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις, ενσωμάτωση πολιτιστικών στοιχείων και των ξένων γλωσσών όπως προβλέπεται από την ευρωπαϊκή πολιτική για την εκπαίδευση καθώς επίσης και στοιχεία που αφορούν θεματικούς τομείς όπως η ναυτιλία, αλιεία, τουρισμός κλπ»
Απόφαση Έγκρισης «Οδηγού Υλοποίησης και Εφαρμογής Φυσικού Αντικειμένου και Διαχείρισης Οικονομικού Αντικειμένου» στο πλαίσιο των Πράξεων «ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΕ ΕΝΙΑΙΟ ΑΝΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – ΑΠ2 & ΑΠ3»
Να υποθέσουμε ότι όλα τα παραπάνω είναι οκ, αρκεί να συμπληρώσουμε τη φράση «οι δάσκαλοι ΠΕ 70 δεν κάνουν μαθήματα ειδικοτήτων»; Ή έστω αν η ΔΟΕ αποφασίσει κάτι τέτοιο; Ή μήπως ότι γενικώς και αορίστως «διαφωνούμε» αλλά στην πράξη διαχειριζόμαστε τις προτεραιότητες που θέτουν η ΕΕ και η αγορά και προωθούν μέσω των ΕΣΠΑ; Τελικά συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική αντίληψη των κατακερματισμένων πληροφοριών, της υπερεξειδίκευσης και της κατάρτισης; Συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την γυμνασιοποίηση του δημοτικού και την αύξηση της μαθητικής διαρροής που αποδεδειγμένα συνεπάγεται;
Η απάντηση στη νεοφιλελεύθερη επέλαση της εξειδίκευσης στην πρωτοβάθμια, δεν είναι γενική και αφηρημένη, κρίνεται τώρα, από τις απαντήσεις που δίνουμε στα σύνθετα διλήμματα.
Επιμένουμε να βλέπουμε την αλήθεια κατάματα: οι προσλήψεις αναπληρωτών και η κατανομή τους σε διάφορους κλάδους καθορίζεται από τα ΕΣΠΑ, επομένως, εύκολες λύσεις με επιμέρους ρυθμίσεις που θα ευνοήσουν κάποιες υποκατηγορίες σε βάρος άλλων δεν υπάρχουν. Όσοι λένε το αντίθετο απλώς κοροϊδεύουν τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων. Αυτές οι αντιλήψεις κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με άλλες αντίστοιχες, όπως ότι η ανάθεση της υπόθεσης σε ένα ικανό και δαιμόνιο δικηγόρο ή σε κάποιο καπάτσο βουλευτή θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα κάποιας υποκατηγορίας αναπληρωτών – μια σωτήρια δικαστική απόφαση ή μια έξυπνη αιφνίδια τροπολογία θα μπορούσε να δώσει τη μαγική λύση. Πρακτικές ιδιαίτερα διαδεδομένες όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Όλες αυτές οι υποθέσεις ωστόσο, θα μπορούσε να έχουν κάποια βάση στο βαθμό που υπήρχε μια ικανή «πίτα» διορισμών και προσλήψεων για τη μοιρασιά της οποίας θα ανταγωνίζονταν οι αλληλοσπαρασσόμενοι κλάδοι. Στην περίπτωσή μας όμως, αν επικρατήσει αυτή η λογική το αποτέλεσμα θα θυμίζει ένα πλήθος ναυαγών όπου σε κατάσταση πανικού διαγκωνίζονται για μια χούφτα θέσεις σε μια σωσίβια λέμβο: στο τέλος καταλήγουν όλοι στη θάλασσα. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτή η λέμβος είναι τρύπια: δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις και πέρσι αλλά και σε προηγούμενα χρόνια όπου κενές θέσεις δασκάλων ή/και ειδικοτήτων που προέκυψαν στη μέση της χρονιάς δεν καλύφθηκαν ποτέ από αναπληρωτές οποιουδήποτε είδους και οι μαθητές «μοιράζονταν» σε άλλες τάξεις ή έκαναν άλλο μάθημα ή σχόλαγαν νωρίτερα!
Η αγωνία των υπό απόλυση αναπληρωτών, είναι και δική μας αγωνία. Όλοι ενωμένοι πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη δουλειά όλων των συναδέλφων. Όλων όμως και όχι μιας υποκατηγορίας τους. Θέλουμε όλους να τους κοιτάμε στα μάτια και να μην λέμε άλλα στους μεν και άλλα στους δε. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε και να πείσουμε ότι μόνο ο κοινός αγώνας και η ενότητα αποτελούν πραγματικές λύσεις. Ότι ο αντίπαλος είναι η λιτότητα και όχι οι αναπληρωτές ή οι μόνιμοι του διπλανού κλάδου. Ότι τα ΕΣΠΑ έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές και όρια πιστώσεων για όλους και αυτά τα όρια είτε τα αμφισβητείς είτε τα αποδέχεσαι. Ότι δεν υπάρχουν εύκολες διέξοδοι στο μνημονιακό καθεστώς, υπάρχει μόνο ο δύσκολος δρόμος του κοινού αγώνα. Ότι ο αγώνας δεν είναι μάταιος. Και αυτή δεν είναι μια εύκολη συζήτηση.
Δεν συμμεριζόμαστε καθόλου όμως τον τυχοδιωκτισμό πολιτικών αντιλήψεων:
που παρά τις αγωνιστικές τους εξαγγελίες καταλήγουν να διαχειρίζονται τις μνημονιακές πολιτικές
που επικεντρώνουν την αντιπαράθεση στη διαχείριση της ανεργίας.
που ανοίγουν ευθέως ζήτημα θεσμικών αλλαγών στα επαγγελματικά δικαιώματα, δηλαδή περικοπών των επαγγελματικών δικαιωμάτων των δασκάλων όπως προκύπτουν από τον ν.1566/85 – αλήθεια υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο στην εποχή της ραγδαίας νεοφιλελεύθερης εξειδίκευσης που χτυπάει ακόμα και την πόρτα του νηπιαγωγείου;
που αν ήθελαν να σέβονται τον εαυτό τους πρώτα απ’ όλα, θα ακολουθούσαν την ίδια λογική και στη δευτεροβάθμια, εκεί που η δεύτερη ανάθεση πάει σύννεφο και ποτέ, καμιά ΟΛΜΕ, καμιά ΕΛΜΕ, καμιά συνδικαλιστική δύναμη δεν έθεσε ζήτημα, κανείς δεν είπε να μην κάνουν οι αγγλικοί ιστορία, οι φυσικοί γεωγραφία, οι εικαστικοί αρχιτεκτονικό σχέδιο, γραμμικό σχέδιο, τεχνικό σχέδιο και πάει λέγοντας.
που ανέχονται, αν δεν ενθαρρύνουν κιόλας, λογικές προσοντολόγιου και αξιολόγησης του τύπου: «μόνο το εξειδικευμένο προσωπικό μπορεί να κάνει αυτό το αντικείμενο», «οι δάσκαλοι δεν ξέρουν να κάνουν εικαστικά και θεατρική αγωγή». Αναφερόμαστε σε τοποθετήσεις που έγιναν δημόσια, σε ΓΣ και ημερίδες της ΔΟΕ. Αλήθεια, τι θα γίνει αν ανοίξουν αυτά τα ερωτήματα για τα πτυχία του καθενός και την κριτική της δουλειάς του στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες; Αναρωτήθηκαν άραγε τι θα συμβεί αν αυτή η πρακτική γενικευτεί και στη δευτεροβάθμια όπου έχουμε 170 ειδικότητες; Δε σκέφτονται αλήθεια ότι ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου;
Εμείς δεν θα ρίξουμε τον κλήρο «να δούμε ποιος θα φαγωθεί»! Υποστηρίζουμε σθεναρά τη θέση που λέει: κανείς να μη χάσει την εργασία του – όλοι να δουλέψουμε, αλλά εντός ενός συνεργατικού παιδαγωγικού πλαισίου. Ούτε ως αυθεντίες ούτε από καθ' έδρας ο καθένας στο χωράφι του. Σε ένα συνεργατικό σχολείο δεν υπάρχουν χωράφια, οι ανάγκες του παιδιού και του κόσμου της εργασίας θέτουν το πλαίσιο. Είμαστε αντίθετοι με τις συντεχνιακές λογικές της διαίρεσης και του κατακερματισμού και επιλέγουμε να υποστηρίξουμε σταθερά και έμπρακτα μια αντίληψη μετωπικής αντιπαράθεσης με το μνημονιακό καθεστώς. Δεν θα κοροϊδέψουμε κανέναν. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Ο ένας και μοναδικός δρόμος που υπάρχει είναι ο δύσκολος δρόμος της ενότητας και του αγώνα. Ας τον βαδίσουμε μαζί ενωμένοι.
Αναγνωσταράς Γιάννης
Ζαρκινού Βάσω
Ιακώβου Νένα
Καββαδία Φωτεινή
Κανδηλώρος Χρήστος
Καπόνης Χρήστος
Κατσορίδα Βαρβάρα
Κλιάφα Άρτεμις
Μακρής Βασίλης
Μαριόλης Δημήτρης
Μενδώνης Πέτρος
Νικολάου Βάσω
Νικολάρας Γιάννης
Νικολάρας Λάμπρος
Νικολοπούλου Παυλίνα
Παπαποστόλου Ελένη
Πετρίδου Θεώνη
Πολυχρονιάδης Δημήτρης
Προκόπη Αδριανή
Ταζοπούλου Στεριανή
Τζωρτζακάκης Γιώργος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
