Ένα “Πολυτεχνείο” πιο επίκαιρο από ποτέ
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!
Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Όπως τότε, έτσι και σήμερα ο λαός μας λαχταράει το δίκιο του. Ζητάει το ΨΩΜΙ του.
Βιώνουμε τον χειρότερο χειμώνα της τελευταίας 20ετίας. 32.966 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί. Απολύσεις-αποχωρήσεις αυξάνονται καθημερινά. Ένα πρωτόγνωρο κύμα ακρίβειας μαστίζει τις ζωές μας, στην ενέργεια, στις πρώτες ύλες και εμείς αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε.
Μια κυβέρνηση που μέσα από αντιεργατικές πολιτικές επιχειρεί να ισοπεδώσει κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η Ελλάδα πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων. Σχεδόν 1 στους 2 νέους εκτός εργασίας στις ελληνικές περιφέρειες, ενώ όλο και περισσότεροι επιστήμονές μας αποφασίζουν να αφήσουν τα πάτρια εδάφη και να μεταναστεύσουν για μια καλύτερη ζωή.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, ο λαός μας ζητάει ΠΑΙΔΕΙΑ. Δωρεάν Παιδεία. Ένα ελεύθερο και δημοκρατικό σχολείο για τα παιδιά του. Ένα σχολείο που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα αυτών και των εκπαιδευτικών τους και θα τους παρέχει ποιοτική εκπαίδευση.
Τα τελευταία χρόνια, ο χώρος της εκπαίδευσης βάλλεται από παντού. Μια κυβέρνηση απέναντί μας και οι εκπαιδευτικοί μόνοι μας, να παλεύουμε ενάντια στο θηρίο.
Δήθεν καινοτομίες και νεωτερισμοί, που μόνο τους στόχο έχουν τη δημιουργία ενός κλίματος φόβου και τρομοκρατίας και την επικράτηση της λογικής “Ή προσαρμόζεσαι ή απολύεσαι”.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, ο λαός μας ζητάει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Σε μια κοινωνία που τα πάντα μοιάζουν να καταρρέουν, σε μια κοινωνία που η αδιαφάνεια επικρατεί, σε μια κοινωνία που η δικαιοσύνη είναι ανύπαρκτη, σε μια κοινωνία που η Δημοκρατία, που κερδήθηκε με τόσο κόπο κινδυνεύει, η φλόγα της αντίστασης και του αγώνα δεν πρέπει να σβήσει.
Ας κρατήσουμε βαθιά στη μνήμη μας την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ως ένα αυθεντικό, δημοκρατικό πολιτικό ξέσπασμα και ας εμπνευστούμε από εκείνη τη γενιά για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.
Να προασπίσουμε την ελευθερία που δεν μας χαρίζεται και τα κοινωνικά μας δικαιώματα. Αξίζουμε όλοι μια αξιοπρεπή ζωή και εργασία και γι’αυτό πρέπει να αγωνιστούμε.
Ας υψώσουμε τις φωνές μας και ας διεκδικήσουμε ουσιαστική Δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Όπως λέει ο Τάσος Λειβαδίτης “αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δεν θα πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι για την ειρήνη και το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις. Τα χείλια σου θα ματώσουν απ’τις φωνές, το πρόσωπό σου θα ματώσει απ’τις σφαίρες…..μα δεν θα κάνεις ούτε βήμα πίσω”.
Ούτε βήμα πίσω, λοιπόν!
“Πάνω σε τούτη την πεσμένη πόρτα, δίνουμε ξανά τον όρκο. Όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς. Όρκο του ονείρου και της πράξης.”
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου 1973! Αθάνατοι!
Ιωαννέτα Δημουλή, Νηπιαγωγός, Β’ Αθήνας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
48 νέες θέσεις Πιστοποιημένων Εκπαιδευτών ενηλίκων
Ρεβεγιόν με χιόνια στην Αττική - Προβλέψεις από Καλλιάνο και Κολυδά
Παν.Αιγαίου: Νέα Μοριοδοτούμενα σεμινάρια για Εκπαιδευτικούς με Υποτροφίες έως 31/12
