Alfavita Γράφει η Κλειώ Ιωάννου
Αξίζει ένα μικρό χρονικό με αφορμή την υπουργοποίηση του κ. Λοβέρδου, ο οποίος - μετά από ένα μικρό διάλλειμα που έκανε έξω από τις μνημονιακές κυβερνήσεις τις οποίες υπηρέτησε από καθέδρας αρκετά χρόνια - επανέρχεται στην ηγεσία του υπουργείου παιδείας για να συνεχίσει το καταστροφικό έργο του προκατόχου του.
Την εμπιστοσύνη των δανειστών την έχει κερδίσει με το σπαθί του άλλωστε, τόσο στο Υπουργείο Εργασίας σέρνοντας πρώτος το χορό των πολιτικών της ανεργίας το 2009, όσο και στο Υπουργείο Υγείας διαλύοντας κομμάτι – κομμάτι το ΕΣΥ.
Υπερασπίστηκε με θέρμη την απόβαση του ΔΝΤ στη χώρα, λέγοντας χαρακτηριστικά τον Απρίλιο του 2010 «Αν τους πετάξουμε έξω από τη χώρα, τότε η χώρα θα πτωχεύσει».
Πολέμησε με μένος τους δημοσίους υπαλλήλους χαρακτηρίζοντάς τους υπεύθυνους για την κατάσταση της χώρας δηλώνοντας συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2011: «Ξέρω τον εχθρό μου… Το 1 εκατομμύριο υπάλληλοι που ταλαιπωρούν τα 10 εκατομμύρια με την βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν. Τα 10 εκατομμύρια πληρώνουν το 1 εκατομμύριο. Αυτό πρέπει να έχει εχθρούς..».
Την «πολιτική» του σταδιοδρομία όμως, σφράγισε η στιγμή της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών, έξι μέρες πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, δημοσιεύοντας φωτογραφίες τους και χαρακτηρίζοντάς τες «απασφαλισμένη υγειονομική βόμβα». Σε ένα ψηφοθηρικό κρεσέντο ρατσισμού, ο φερόμενος ως επίδοξος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε οτι «είναι ανάγκη να απελαθούν οι ιερόδουλες φορείς του AIDS, προκειμένου να πάψουν να συνιστούν απειλή για την ελληνική οικογένεια».
Πέραν από τις ρατσιστικές θέσεις του απέναντι στους φορεις του aids, χάιδεψε με τη σειρά του - όντας εκτός κυβέρνησης - τα ναζιστικά αυτιά της Χρυσής Αυγής και επίσημα, δηλώνοντας το Φεβρουάριο του 2013 τα εξής: «Η Χρυσή Αυγή είναι αυθεντικό κίνημα», τη χαρακτήρισε «ελληνική Χεζμπολάχ» καθώς και ότι «κάνει ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα».
Ας θυμίσουμε ακόμα, την υποστήριξη στο παρελθόν, της επαναφοράς της θανατικής καταδίκης σε κείμενό του στο οποίο ανέφερε: «Σε χώρες μάλιστα όπως η Ελλάδα, όπου η κατάσταση των φυλακών είναι δραματική και ο σωφρονισμός των κρατουμένων ανύπαρκτος, ο τιμωρητικός χαρακτήρας της ποινής αποτελεί δυστυχώς τον αποκλειστικό λόγο της ύπαρξής της»
Όπως και να χει από τα θρανία των κυβερνήσεων της κοινωνικής καταστροφής ο κ. Λοβέρδος αποφοίτησε με άριστα και δίκαια θεωρείτε ένας από τους καλύτερους μαθητές των μνημονιακών πολιτικών. Για τους πραγματικούς όμως μαθητές αλλά και εκπαιδευτικούς, προμηνύονται μέρες δύσκολες και ανηφορικές. Η ολοκλήρωση του έργου της διάλυσης της εκπαίδευσης θα υλοποιηθεί από τα σίγουρα χέρια ενός έμπειρου διαχειριστή έτοιμο να συγκρουστεί με όσους υπερασπίζονται το μέλλον των μαθητών και την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών.
