Παντοτινό «ίνδαλμα» ο Πάολο Ντι Κάνιο

Δεκέμβρης 2005, Λάτσιο - Ρόμα. Ο Πάολο Ντι Κάνιο «χαιρετάει» τους οπαδούς

Ο Ντι Κάνιο πανηγύρισε με ναζιστικό χαιρετισμό μία νίκη της Λάτσιο επί της Ρόμα τον Δεκέμβριο του 2005, προς τέρψιν των σεσημασμένων για τις ακροδεξιές τους πεποιθήσεις «Ούλτρας» της ομάδας. Το ξανάκανε άλλες δύο φορές την ίδια περίοδο, σε πόλεις με παράδοση αριστερής ψήφου. Η ιταλική Λίγκα τον τιμώρησε με αποκλεισμό μιας αγωνιστικής και πρόστιμο 10.000 ευρώ, ο Μπλάτερ τον απείλησε με ισόβιο εξοστρακισμό, αλλά ο πολύς Μπερλουσκόνι έσπευσε να τον υπερασπιστεί. «Ο Πάολο είναι καλό παιδί και λίγο επιδειξίας. Δεν ξέρει τη σημασία αυτής της χειρονομίας».

 

Την ξέρει και την παραξέρει. Στην αυτοβιογραφία του, ο Ντι Κάνιο χαρακτήρισε τον Μουσολίνι «άνδρα με αρχές και ήθος, παρεξηγημένο από την Ιστορία». Ενα από τα πολλά τατουάζ που στολίζουν τα χέρια του γράφει μονολεκτικά: «Dux». Πάει να πει, Ντούτσε. Η Λάτσιο, που ιδρύθηκε από Ιταλούς αξιωματικούς το 1900, ήταν η αγαπημένη ομάδα του Μουσολίνι. «Ηταν ένας απλός χαιρετισμός προς τους συντρόφους μου», είπε ο Ντι Κάνιο, χρησιμοποιώντας τον όρο «camerati», των οπαδών του μουσολινικού κινήματος. «Δεν είχε την έννοια του μίσους, ούτε ήθελα να υποκινήσω ρατσιστική βία. Εμείς οι φασίστες δεν είμαστε ρατσιστές». Η εγγονή του Μουσολίνι, Αλεσάντρα, ενθουσιάστηκε. «Τι υπέροχος ρωμαϊκός χαιρετισμός! Με συγκίνησε βαθιά, θα του στείλω ευχαριστήριο τηλεγράφημα». Οι φανατικοί της Λάτσιο θεωρούν τον Ντι Κάνιο ημίθεο (παραλίγο να γράψουμε «ηλίθιο»), όπως άλλωστε και τον Αργεντινό Μάουρο Ζάρατε, ο οποίος παρακολούθησε μαζί τους έναν αγώνα με την Μπάρι και εθεάθη από το φωτογραφικό φακό με προτεταμένο το δεξί ρημάδι. Αργότερα, επικαλέστηκε άγνοια: «Δεν ήξερα τι σημαίνει αυτή η χειρονομία ούτε έχω ακουστά τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ». Η επιστήμη σήκωσε τα χέρια ψηλά. Και τα δύο.

 

 

Η υιοθέτηση φασιστικών ή ναζιστικών συμβόλων (και η άρνηση του Ολοκαυτώματος) αποτελούν ποινικό αδίκημα στην Ιταλία, όπως και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης: Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Ουγγαρία, Τσεχία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Πολωνία, Ισπανία, Ρουμανία και φυσικά Γερμανία. Ωστόσο, υπήρξε και στη χώρα του Φίρερ καραμπινάτο κρούσμα.

 

Τον Νοέμβριο του 2012, ο Κροάτης Μάριο Μάντζουκιτς και ο Κοσοβάρος (με ελβετική υπηκοότητα) Σέρνταν Σακίρι πανηγύρισαν με ναζιστικό «χάιλ» ένα γκολ της Μπάγερν ενάντια στη Νίρεμβέργη. «Απλώς χαιρετούσαμε τους φιλάθλους», προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο πρώτος. «Δεν υπήρχε πολιτικό μήνυμα στην πράξη μας». Αλλά μόλις την προηγούμενη μέρα είχε εκδοθεί στη Χάγη αθωωτική απόφαση υπέρ των κατηγορούμενων για εγκλήματα πολέμου Κροατών στρατηγών Γκοτόβινα και Μάρκατς. «Είμαι υπερήφανος για τον πελάτη μου, συμμετείχε στη χαρά όλων των Κροατών», δήλωσε από το Ζάγκρεμπ ο μάνατζερ του Μάντζουκιτς. «Εγώ πάντως δεν ασχολούμαι με την πολιτική», διαχώρισε τη θέση του, σαν γνήσιος Ελβετός, ο Σακίρι.

 

Ο Αυστραλός Μαρκ Μπόσνιτς συνελήφθη από τη Σκότλαντ Γιαρντ για παρόμοια χειρονομία του το 1996 στο γήπεδο της Τότεναμ με την εβραϊκή παράδοση, ενώ ο «ύποπτος» πανηγυρισμός του Ρόμπιν φαν Πέρσι έχει σχολιαστεί ουκ ολίγες φορές. «Με προσβάλλει όποιος με αποκαλεί ακροδεξιό», απάντησε ο Ολλανδός στις επικρίσεις. Τέλος, ο Ισπανός Κόκε της Ατλέτικο Μαδρίτης πανηγύρισε το περσινό Γιουρόπα Λιγκ τυλιγμένος με κασκόλ στο οποίο δέσποζε η νεκροκεφαλή («Totenkopf») των Ες-Ες, σύμβολο απαγορευμένο από την ισπανική νομοθεσία αλλά και από την UEFA.

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ