Ετσι άλλαξε πρόσωπο η γειτονιά μας

«Η γειτονιά ήταν γαμάτη, μετά άλλαξε τόνο…»

 

Εγινε έξαλλη από μια «κάτοικο, “γέννημα-θρέμμα” της περιοχής, που μίλησε τις προάλλες στο Μega για τη Βίλα Αμαλίας». Ετσι η Ν.Π. εξήγησε στο facebook γιατί ως κάτοικος της περιοχής μάχεται για τη διατήρηση της κατάληψης. Μας έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσουμε τα αποσπάσματα που ακολουθούν:

 

«Μαφία»

 

Από τον Αγιο Παντελεήμονα και τη Βικτώρια ώς την πλατεία Βάθη και τον Κεραμεικό, εδώ και είκοσι χρόνια, εγώ και οι κάτοικοι της περιοχής τρώμε στη μάπα τη βρομιά της μαφίας που δραστηριοποιείται στην περιοχή (μαστροπεία, λέσχες, φρουτάκια, διακίνηση διαφόρων λαθραίων προϊόντων- τσιγάρων, όπλων, ναρκωτικών κ.λπ.). Μεγάλο ρόλο παίζει φυσικά και μια μεγαλύτερη μαφία, εκείνη του real estate [...]. Εχω παραδείγματα από προσωπική μου υπόθεση, όπου η αστυνομία όχι μονάχα αδιαφόρησε αλλά βοήθησε τον επιχειρηματία-μαστροπό της γειτονιάς, καρφώνοντας το τηλέφωνο από όπου έγινε μια καταγγελία με αποτέλεσμα να με απειλήσει (“θα σε κάνω κομματάκια και θα σε βρουν σε χαντάκι”) [...].

 

 

[...] Το κράτος, με το να μην νομιμοποιεί τους μετανάστες, διασφαλίζει το πλαίσιο της φτηνής εργασίας τους και με τους μηχανισμούς του ανακυκλώνει αυτούς τους ανθρώπους από τη σκλαβιά στο κέντρο κράτησης κι από εκεί στην απέλαση και ξανά από την αρχή. Ωστόσο, τα προβλήματα που δημιουργούνται με την υπερσυσσώρευση μεταναστών σε συγκεκριμένες γειτονιές της Αθήνας είναι πραγματικά. [...] Το να έρχεται ο χαρούμενος Συριζαίος από την Αγία Παρασκευή για να σου πει καλός που είναι ο μετανάστης που χέζει στην πόρτα σου κάθε μέρα δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα. Ομως εσύ δεν είσαι βούρλο [...] και ξέρεις εναντίον ποιου να στραφείς σχετικά με το πρόβλημα των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Και αυτός φυσικά δεν είναι ο ίδιος ο μετανάστης. [...]

 

 

Ο ρόλος της Χρυσής Αυγής στη γειτονιά είναι να αστυνομεύει όλο αυτό το ανοιχτό στρατόπεδο παράνομης εργασίας (που εξυπηρετεί το οργανωμένο έγκλημα) και να προσπαθεί να εκφασίσει πολλούς από τους κατοίκους της. Αυτή τη στιγμή η Χρυσή Αυγή, που σχετίζεται με τους εγκληματίες της γειτονιάς (σσ. αναφέρεται σε συγκεκριμένα μαγαζιά), έχει κυριαρχήσει πολύ εύκολα με τη δική μου ανοχή [...]. Δεν έκανα και πολλά γιατί ταυτόχρονα έπρεπε να δουλέψω 15 ώρες τη μέρα για να ζήσω, όπως και τα περισσότερα παιδιά αυτής της γειτονιάς. Με το να βοηθάς απλά κι ανθρώπινα, δίνοντας ένα ρούχο ή με τη εν γένει στάση σου που εναντιώνεται στον ρατσισμό, καβγαδίζοντας για παράδειγμα με τη γειτόνισσα που υποστηρίζει την απέλαση των ξένων, δεν λύνεις το πρόβλημα. Πρέπει να υπάρξει αντίσταση.

 

Η Βίλα Αμαλίας ήταν και παραμένει σύμβολο αυτής της αντίστασης. [...] Εχω βρεθεί σε συναυλίες της Βίλας. Φίλοι και γνωστοί μου έμεναν εκεί κατά καιρούς, όταν δεν είχαν χρήματα να νοικιάσουν ή έρχονταν από την επαρχία. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια η Βίλα, με λιγοστές συναυλίες και party που κοινοποιούνταν μόνο στον αντιεξουσιαστικό χώρο και με μηδαμινό άνοιγμα στη γειτονιά, ήταν ταμπουρωμένη. Ηταν ταμπουρωμένη, γιατί μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου όπου κυνηγήθηκαν και ξυλοκοπήθηκαν οι εξεγερμένοι εργάτες μετανάστες και μετά την ενίσχυση του Α.Τ. του Αγίου Παντελεήμονα καθώς και την άνθηση της Χ.Α. στη γειτονιά, φοβόταν κάποια επίθεση.

 

Εγώ θα ήθελα από την κατάληψη της γειτονιάς μου να είναι πιο εξωστρεφής και να βοηθάει περισσότερο τους μετανάστες και τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη (πράγμα που έκανε παρέχοντας στέγη), οργανώνοντας ένα δίκτυο αλληλεγγύης και περισσότερα καλλιτεχνικά δρώμενα, όπως άλλες καταλήψεις στην Ελλάδα (Rosa Nera στα Χανιά ή στη Θεσσαλονίκη). Αλλά αυτό θέλω εγώ. Και εγώ δεν είμαι η Βίλα. Ούτε ρόλος της βίλας είναι να βοηθάει τους ανθρώπους. Ο ρόλος αυτός ανήκει στο κράτος.

 

Σίγουρα όμως η Βίλα δεν τρομάζει τους κατοίκους της περιοχής [...]. Αντιθέτως, πολλοί κάτοικοι της περιοχής ένιωθαν ασφαλείς με τη Βίλα».

 

Σ” αυτή την ανάρτηση της Ν.Π. στο facebook, μια φίλη, συμμαθήτρια και γειτόνισσά της, ανέβασε το παρακάτω σχόλιο: «Η γειτονιά κάποτε ήτανε γαμάτη, τώρα άλλαξε τόνο…»

 

Για τη μεταφορά

ΙΩ.Σ.

 

Εφημερίδα Συντακτών