Alfavita Newsroom Κάποτε ήταν πνεύμονας ανάπτυξης για τη γύρω ορεινή περιοχή καθώς εκεί βρισκόταν το μεγάλο εργοστάσιο ξυλείας, που έδινε μεροκάματα αλλά και ζωή σε έναν τόπο δύσβατο και απαιτητικό.
Σήμερα αν αφήσει κανείς για λίγο τις πολυπληθείς παραλίες της Πιερίας που είναι γεμάτες τουρίστες και beach bar και αποφασίσει να ζήσει μια μικρή περιπέτεια, μπορεί οδηγώντας μερικά χιλιόμετρα να βρεθεί στη Μόρνα. Το χωριό που εγκαταλείφθηκε για ένα καλύτερο μέλλον αλλά αν κάτι δε μπορεί κανείς να του καταλογίσει, είναι ότι υστερεί σε γοητεία. Και σε αμέτρητους θρύλους.
Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται το παλιό εργοστάσιο ξυλείας. Ή ότι έχει απομείνει από αυτό. Μεσουρανούσε μέχρι και τη δεκαετία του 1960, οπότε και μεταφέρθηκε στο Λιτόχωρο. Μαζί με αυτό έφυγαν σιγά σιγά και οι κάτοικοι για έναν τόπο πιο φωτεινό. Γι’ αυτό το νέο χωριό ονομάστηκε Φωτεινά. «Το εργοστάσιο απασχολούσε 3.500 εργαζόμενους. Το 1953 είχε βραβευτεί ως το πιο προσοδοφόρο εργοστάσιο στην Ελλάδα. Με τη μετακίνησή του στο Λιτόχωρο, μετακινήθηκαν και οι κάτοικοι στα Φωτεινά», δηλώνει η πρόεδρος του χωριού, κα. Πόπη Παπανικολάου, υποστηρίζοντας πως σύμφωνα με παραδόσεις, ο βασιλιάς Όθωνας χρησιμοποίησε για τα καράβια του ξύλο οξιάς των Πιερίων.
Τα τελευταία δύο χρόνια η σκεπή του εργοστασίου έχει πέσει. Όμως με μια περιήγηση βρίσκει κανείς ατελείωτους καταλόγους, αποδείξεις και λογιστικά βιβλία που «αντιστέκονται» στη φθορά. Μαρτυρούν πως κάποτε ο χώρος αυτός ήταν γεμάτος ανθρώπους του μόχθου που εργάζονταν σκληρά, μιλούσαν, γελούσαν, σχολούσαν και επέστρεφαν στα σπίτια τους. Και την επόμενη μέρα πάλι εκεί. Δεν διέφεραν και πολύ από μας. Αν έβλεπαν σήμερα την εικόνα του εργοστασίου, θα δάκρυζαν για τις χαμένες στο χρόνο αναμνήσεις μιας άλλης ζωής. Η κα. Παπανικολάου όμως έχει βάλει σκοπό της να αξιοποιηθεί το εργοστάσιο. Θέλει να γίνει μουσείο ώστε η ιστορική μνήμη να περάσει από γενιά σε γενιά. Το χωριό να γεμίσει πάλι ανθρώπους και όχι φαντάσματα του παρελθόντος. Ή και του παρόντος.
Η Μόρνα δεν είναι τουριστική ατραξιόν. Δεν διαφημίζεται, ούτε λαμβάνεται υπόψη στους σχεδιασμούς της πολιτείας για τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, την τουριστική. Όμως σαν από στόμα σε στόμα, ακούγεται σε κουβέντες ανήσυχων ταξιδιωτών με αγάπη για τη φύση και για τη «μεταφύση».
Στο χωριό που λόγω της θέσης του μένει ανήλιαγο σε πολλά σημεία ακόμη και τα μεσημέρια του καλοκαιριού, είναι εύκολο η φαντασία να πλάσει ιστορίες. Θρύλοι για φαντάσματα, μορφές και τα λεγόμενα «γκουλιαβούδια», μικρά ανθρωπάκια ή μωρά, μεταδίδονται εύκολα, θεριεύοντας το μυστήριο γύρω από το χωριό. Αυτές τις ιστορίες έλεγαν και οι ίδιοι οι κάτοικοι που ζούσαν εδώ τον προηγούμενο αιώνα. Πόσω μάλλον τώρα που αν περιηγηθεί κανείς στη Μόρνα θα βρει πολλά σπίτια αφημένα στο χρόνο. Ακόμη έχουν τα έπιπλα μέσα. Ένα χωριό φάντασμα όπου η ζωή φαίνεται πως τρυπώνει και από την πιο μικρή χαραμάδα. Βλάστηση εισβάλλει στα εγκαταλελειμμένα σπίτια από πόρτες, παράθυρα και καμινάδες. Διεκδικεί και καταλαμβάνει. Λες και τα σπίτια έχουν φυτρώσει διάσπαρτα πάνω στις πλαγιές.
«Αυτοί που ψάχνουν για τα λεγόμενά γκουλιαβούδια, καλύτερα να ψάξουν για τις Πιερίδες μούσες», απαντά πάντως η πρόεδρος των Σκοτεινών. Στο χωριό δεν υπάρχει ρεύμα, ούτε νερό αλλά ορισμένοι από τους ιδιοκτήτες -παιδιά και εγγόνια των παλιών κατοίκων- ή και τολμηροί νέοι ιδιοκτήτες, έρχονται πού και πού και φροντίζουν τις περιουσίες τους.
«Πιστεύω πολύ στο χωριό. Πιστεύω ότι μπορεί να δώσει ψωμί σε πολλές οικογένειες μέσα από το εργοστάσιο. Μπορεί να είναι πόλος έλξης για πολλούς. Τα Πιέρια έχουν μείνει πίσω. Αυτή η ομορφιά της πυκνής βλάστησης είναι μοναδική. Δεν την βρίσκεις εύκολα. Αν ανοίξουν κάποια μονοπάτια το χωριό θα γίνει προσιτό σε όλον τον κόσμο», εξηγεί η κα. Παπανικολάου με το όνειρο η Μόρνα να αναδειχθεί όπως της αξίζει. Η ίδια πιστεύει βαθιά σε αυτό το όνειρο. «Θα έρθει και διαφήμιση στον τόπο όταν γίνει μουσείο το εργοστάσιο», προσθέτει.
Μέχρι τότε η Μόρνα θα συνεχίσει να προσελκύει «ψαγμένους» ταξιδιώτες, περιπετειώδεις παρέες νέων, ή ακόμα και επίδοξους αγοραστές (τα πωλητήρια άλλωστε είναι πολλά), αλλά και παλιούς κατοίκους που στα νιάτα τους άφησαν αυτόν τον τόπο για να χτίσουν το μέλλον τους κάπου με περισσότερες ευκαιρίες. Επιστρέφοντας πίσω για μια ακόμη φορά έρχονται να κάνουν τον απολογισμό τους, να αγγίξουν σχεδόν τις ρίζες τους και να αναλογιστούν αν όλα αυτά που κατάφεραν να δημιουργήσουν άξιζαν για όσα άφησαν πίσω να ρημάξουν.
Πηγή: karfitsa.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Έκτακτο επίδομα έως 1.700 ευρώ σε εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα
Η πιο εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών στην Ελλάδα σε 2 ημέρες στα χέρια σου - Δίνεις από το σπίτι σου
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 10/12
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
