Δ. Πουλικάκος: Οι "διανοούμενοι", πλην ελαχίστων, τηρούν σιγήν ιχθύος! Ντροπή!

 

"Είδαμε το φως μας ξαφνικά. Έχω μείνει άναυδος" τον ακούσαμε να λέει. "Εσείς ο ίδιος, κ. Πρετεντέρη, από το '95 - '96 τους καλούσατε, περνάγανε από τις εκπομπές σας και τους μιλάγατε κανονικά. Ο κ. Βορίδης αντικατέστησε στην αρχηγία της ΕΠΕΝ τον κ. Μιχαλολιάκο χωρίς να μας έχει πει ότι αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας το μπαλταδάκι. Αισθάνομαι ότι με καλέσατε να συμμετέχω σε μια κακιά φάρσα. Κακιά μεν, αλλά φάρσα, εις βάρος του ελληνικού λαού". Καίριος και καυστικός ο Δημήτρης Πουλικάκος, δεν εξεπλάγη ούτε για τη Χρυσή Αυγή ούτε για όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Κυρίως όμως δεν άλλαξε μανδύα όταν βρέθηκε ανάμεσα στις μακιγιαρισμένες τηλεπερσόνες. Επειδή όμως ο Μήτσος είχε κι άλλα να πει ας τον ακούσουμε.

 

Αποδεικνύεται, άλλη μια φορά, πως ο άμεσος, ευθύς, ειλικρινής λόγος, μπορεί να υπερισχύσει, της ξύλινης, διεκπεραιωτικής επιχειρηματολογίας, από το "ποίημα", δηλαδή, που, δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει ν' ακούμε. Ο κόσμος υποφέρει και το πάθος και η αμεσότητα λείπουν από τον πολιτικό λόγο. Όλοι μιλάνε με κλισέ.

 

* Στην "Ανατροπή" μάς θυμίσατε ότι ο βουλευτής και τέως υπουργός της Νέας Δημοκρατίας Μάκης Βορίδης διαδέχτηκε στην αρχηγία τον επικεφαλής, υπόδικο αρχηγό της Χρυσής Αυγής Μιχαλολιάκο στη μεταπολιτευτική ΕΠΕΝ. Θυμίσατε στον κύριο Πρετεντέρη ότι από τη δεκαετία του '90 καλούσε τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής στην εκπομπή του.Τι δεν πρέπει να ξεχνάμε σήμερα;

Κανονικά, θα 'πρεπε να συνεχίσω και να τον ρωτήσω:"Αν η Χ.Α. ήτανε μια άσημη περιθωριακή ομάδα, όπως λέτε κι εφ' όσον σας τους σύστησαν και άρα αντελήφθητε, ως έμπειρος δημοσιογράφος, περί τίνος επρόκειτο, ποιος ο λόγος να τους ανασύρεται από την αφάνεια και όχι μόνο να τους συστήσετε και σε μας, αλλά και επανειλημμένα να τους δώσετε βήμα για να διαφημίσουν, το φασιστικό και μισαλλόδοξο λόγο τους νομιμοποιώντας τους; Έχετε προσφέρει και σε άλλες 'περιθωριακές ομάδες', τον χρόνο να αναπτύξουν τις ιδέες τους; Και αν όχι, προς τι η προτίμηση στα καλόπαιδα της Χ.Α.;". Αυτά έπρεπε ακόμα να του θυμίσω, αλλά κι εμείς σήμερα δεν θα 'πρεπε να ξεχνάμε πολλά πράγματα. Σίγουρα, ένα απ' αυτά είναι πως η Χρυσή Αυγή δεν γεννήθηκε με παρθενογένεση. Οι ρίζες και η ουσία της βρίσκονται στο αενάως ανανεούμενο, φεύ, κομμουνιστοφοβικό και ομοφοβικό, για να μην ξεχνιόμαστε, παρακράτος, της λαϊκής -κυρίως- λεγομένης Δεξιάς.

 

Δεν μπορούμε να λεγόμαστε άνθρωποι και μάλιστα πολιτισμένοι, χωρίς συνείδηση ανθρωπότητας. Χωρίς πολιτισμό, σε τί θα διαφέρουμε από τ' άγρια θηρία, που οδηγούνται από τις ενστικτώδεις ανάγκες και μόνο. Δυστυχώς, στην ωραία Ελλάδα μας, επικρατεί ο κομματικός - οπαδικός "πολιτισμός", που μας οδηγεί στο κώμα... Για τι πολιτισμό μιλάμε, όταν κλείνουν νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια, όταν σβήνεται απ' τον χάρτη η κοινωνική υπόσταση του κράτους; Όταν ο φτωχός φταίει για τη φτώχεια του, όταν ο άρρωστος φταίει για την αρρώστια του; Όταν οι λαοί καταδικάζονται, με συνοπτικές και ανίερες διαδικασίες, σε βίαιη πτώχευση... εν τέλει, σε αργό θάνατο... όπως έχω ξαναπεί πολλές φορές, έχει βρεθεί ένας "νομότυπος" τρόπος εξόντωσης των αδυνάτων... Είναι χαρακτηριστικό, αυτό που είχε πει ο κ. Λοβέρδος -από τα εξέχοντα μέλη του ΠΑΣΟΚ-, πως οι άνθρωποι, μετά τη συνταξιοδότησή τους, αργούν να πεθάνουν! Η εξόντωση πραγματοποιείται σε δύο στάδια. Το πρώτο έχει να κάνει με την "ολική επαναφορά" των εργασιακών "συμβάσεων", σε μεσαιωνικά επίπεδα. Το δεύτερο στάδιο είναι, απλά, το "... και τώρα, αφού σε ξεζουμίσαμε, ψόφα και μη βγάζεις άχνα"!

 

Ο Παύλος Φύσσας, με τους στίχους του, τα κείμενά του, με τη μουσική του αν θέλετε, τους έμπαινε στο μάτι. Και κάποιος, έπρεπε, φαίνεται, να "δώσει εξετάσεις", για να εδραιωθεί στο αρρωστημένο πάνθεον του νεοελληνικού ναζισμού. Χρόνια τώρα, καταγγέλλεται η Χρυσή Αυγή για ξυλοδαρμούς, προπηλακισμούς, ακόμη και για φόνους, κυρίως ξένων, αλλά όχι μόνο. Οι κυβερνήσεις παριστάνανε τους κωφάλαλους. Και αίφνης, ω του θαύματος... Μην ξεχνάμε πως για να φτάσουμε σ' αυτό το "θαύμα", έπρεπε να θυσιαστεί ένας ημεδαπός κι ο κλήρος έλαχε στον Παύλο Φύσσα! Και ώ του θαύματος, λοιπόν, όλη η Ελλάδα ξύπνησε μια μέρα με τα τηλεοπτικά κανάλια και τους δημοσιογράφους, που μέχρι τώρα μας τους παρουσίαζαν και μας τους συνέστηναν, να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, και να διαγκωνίζονται, πατείς-με-πατώ-σε, ποιος θα υπερθεματίσει στον αναθεματισμό της Χρυσής Αυγής, μέχρι χθες βράδυ, επίσημο κόμμα του ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά τώρα πλέον εγκληματικής οργάνωσης!

Η υποκρισία, στα χέρια της πολιτικο-δημοσιογραφικής συνδιαλλαγής, έχει γίνει ένα εκτρωματικό έργο τέχνης! Διότι, απλούστατα, πολύ φοβάμαι, πως το "Συνεργείο του Αντωνάκη", αποτελούμενο, ως επί το πλείστον, από ακραιφνείς ακροδεξιούς-και ποια η διαφορά, μου λέτε, μεταξύ ακροδεξισμού και ναζισμού;-, βλέπει με άλλο τρόπο την ανθρωποθυσία: Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά! Μια ευκαιρία, για μια επικίνδυνα φασίζουσα και ασταθή κυβέρνηση, να "απαλλάξει τον τόπο από τη βία των δύο άκρων". Των κατά τον επίσημο λόγο της κυβέρνησης "δύο άκρων" και, βέβαια, συναινούντος -μην το ξεχνάμε κι αυτό- του Βενιζέλου. Μια πολύ επικίνδυνη, πράγματι, για τη δημοκρατία, θεώρηση! Και κάπου εδώ, αρχίζουνε και οι υποχθόνιες διελκυστίνδες, μεταξύ των μελών του αμαρτωλού τριγώνου κυβέρνηση - Δικαστικό Σώμα - Αστυνομία... και η συνέχεια, επί της οθόνης... τρομάρα μας!

 

 

* Τι οφείλουμε να κάνουμε όλοι προκειμένου να εξαλειφθεί το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής και η διείσδυσή του στην κοινωνία;

Δυστυχώς, χρόνια τώρα, γράφονται βιβλία, συγγράμματα, πραγματοποιούνται συνέδρια, συνελεύσεις, και και και... και ουσιαστική απάντηση σ' αυτό το ερώτημα - εννοώ μια απάντηση που να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα - δεν έχει δοθεί. Θ' απαντήσω, αφελώς ίσως, πως ο καλύτερος τρόπος είναι να επικεντρωθεί ο άνθρωπος και να συλλογιστεί τι ακριβώς σημαίνει "άνθρωπος" και ν' αφουγκραστεί την ψυχή του.

 

Την υποκρισία της πολιτικής και ψευτοσυνδικαλιστικής σκηνής, από τη μία, η οποία δεν έχει τέλος, και τη μουγκαμάρα της κοινωνίας, από την άλλη. Όμως μην ξεχνάμε ότι με το αίμα κανείς δεν ξεδιψάει, αυτό που μπορεί να μας σώσει είναι ο πολιτισμός και η ανθρώπινη επαφή. Τουλάχιστον ας υπάρξει ένας συμψυχισμός όσων θέλουν να παραμείνουν άνθρωποι.

 

 

Οι "καλλιτέχνες" λέμε ο καθένας ό, τι θέλει. Οι "διανοούμενοι" -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- τηρούν σιγήν ιχθύος! Ντροπή:

 

Δεν ξέρω αν μπορώ να συμβουλέψω τον εαυτό μου, πόσο μάλλον τα σημερινά παιδιά, που μεγαλώνουν κάτω από συνθήκες παντελούς έλλειψης προοπτικής και οραμάτων. Ίσως θα μπορούσαμε να τα συμβουλευτούμε εμείς, παρά να τα συμβουλέψουμε.