Ξύπνησα μέσα στη νύχτα εντελώς μπερδεμένος. Ονειρευόμουν μαθηματικά. Ήμουν σε μια τάξη και στον πίνακα ήταν γραμμένη η ισότητα: 0,8 x 0,2 = 0,16.
Δεν ονειρεύομαι συχνά μαθηματικά και όταν το κάνω είναι ένας εφιάλτης παραγώγων και ολοκληρωμάτων. Το συγκεκριμένο όνειρο δεν ήταν εφιάλτης, όμως η συνέπεια αυτής της πράξης με είχε ενοχλήσει στα αλήθεια. Το αποτέλεσμα ήταν λογικό, αλλά στο όνειρο μου κοιτούσα αυτήν την ισότητα όπως ένας μικρός μαθητής δημοτικού, τελείως μπερδεμένος με το αποτέλεσμα.
Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Αν πολλαπλασιάσουμε δύο αριθμούς μαζί δεν θα έπρεπε το αποτέλεσμα να είναι μεγαλύτερο από τον κάθε αριθμό;
Και τότε πετάχτηκα με μια σκέψη στο μυαλό μου. Μάλλον έτσι λειτουργούμε και εμείς, με ένα κλάσμα σε ό,τι κάνουμε, χάνοντας από την παραγωγικότητά μας. Ελέγχουμε τα emails κατά τη διάρκεια των τηλεδιασκέψεων. Τρώμε με το ένα χέρι και με το άλλο βλέπουμε το κινητό μας. Όταν δουλεύουμε, σκεφτόμαστε το παιχνίδι και όταν παίζουμε, σκεφτόμαστε τη δουλειά. Βρισκόμαστε συνεχώς σε μια ενδιάμεση κατάσταση, λειτουργώντας στο 0,8 ή στο 0,2, αντί για ένα ολόκληρο 1.
Με αυτόν τον τρόπο η παραγωγή μας μειώνεται και τελικά πετυχαίνουμε λιγότερο από αυτό που βάζουμε, ένα μικρό μέρος από αυτό που είμαστε ικανοί.
Τι θα συνέβαινε αλήθεια, αν δίνουμε την πλήρη προσοχή μας σε οτιδήποτε κάνουμε. Όχι μόνο βαθιά δουλειά. Αλλά και βαθύ παιχνίδι. Βαθιά ξεκούραση. Βαθύ διάβασμα. Βαθιά όλα.
Αυτή η νοοτροπία βέβαια απαιτεί να γνωρίζουμε τους προσωπικούς μας περιορισμούς. Για παράδειγμα, όταν γράφω η απόδοσή μου μειώνεται σημαντικά μετά τις 2 ώρες. Μέχρι την 4η ώρα λειτουργώ με 0,2 στην καλύτερη περίπτωση και αν συνεχίσω να γράφω το αποτέλεσμα δεν αξίζει ούτε για να διορθωθεί.
Για τον λόγο αυτό πρέπει να γίνεται επιλογή μιας δραστηριότητας, έναντι άλλων. Οι καθημερινοί ρυθμοί μας αναγκάζουν να λειτουργούμε παρορμητικά. Μετακινούμαστε από την μια ειδοποίηση στην άλλη, περνώντας την ημέρα μας σε μια ξέφρενη θολούρα.
0,8 x 0,2 = 0,16.
Πλέον υπάρχει ένα μόνιμο σημείωμα κολλημένο στο γραφείο μου με αυτήν την ισότητα που αποτελεί μια συνεχή υπενθύμιση να ζω βαθιά και όχι με κλάσματα από αυτό που είμαι ικανός να κάνω.
*Διασκευή: Θανάσης Κοπάδης, Μαθηματικός - Συγγραφέας
Δείτε εδώ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 24/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
