Thumbnail
«Είμαι διορισμένη, εδώ και έντεκα χρόνια, στη Θράκη, στο ίδιο σχολείο-οικογένεια» - «Προς έκπληξή μου το όνομά μου για πρώτη φορά μπήκε στη λίστα των αποσπασμένων στα ΔΙΕΚ - Ήμουν αφελής να το πιστεύω»

Οι ιστορίες ενός εκπαιδευτικού είναι ένα πολύπτυχο αφήγημα. Κυρίως ένα αφήγημα προσδοκιών και ματαιώσεων. Πολλές οι καταγραφές του παλίμψηστου και ο καθένας από εμάς μπορεί να διηγηθεί τη δική του εκδοχή. Συμπλέω με όλες τις ματαιώσεις διορισμένων, αδιόριστων και αναπληρωτών συναδέλφων –πώς μπορεί κάποιος να εκφέρει αντίλογο σε ένα προσωπικό βάσανο/ καημό;- και καταθέτω τη δική μου «φωνή».

Είμαι διορισμένη, εδώ και έντεκα χρόνια, στη Θράκη, στο ίδιο σχολείο-οικογένεια, όμως ο νόστος μου βρίσκεται στη γενέτειρά μου, την οποία, προφανώς, δεν μπορώ να προσεγγίσω με μετάθεση. Ανήκω στις περιπτώσεις που «πουθενά δε χωράω και από παντού περισσεύω» και εξηγούμαι: Δεν έχω κοινωνικά κριτήρια-δεν είμαι παντρεμένη ούτε έχω παιδιά- για να πάρω απόσπαση στο νομό μου ή σε κάποιο όμορο, στα καλλιτεχνικά/μουσικά /πειραματικά σχολεία τα προσόντα μου δεν αρκούν (γλώσσες,  μεταπτυχιακό και β’ σχολη επί πτυχίω) και στα ΣΔΕ δεν έχω προϋπηρεσία στην εκπαίδευση ενηλίκων.

Εντούτοις, το τελευταίο διάστημα κάνω αιτήσεις απόσπασης, σχεδόν φέροντας ένα κυνικό μειδίαμα και μη περιμένοντας αίσια έκβαση. Προς έκπληξή μου το όνομά μου για πρώτη φορά μπήκε στη λίστα των αποσπασμένων στα ΔΙΕΚ, για να εξανεμιστεί με ψηφιακή υπογραφή λίγες ώρες αργότερα, Παρασκευή βράδυ (1: 46 βραδυ!!, απορώ με τη διαστροφή του εν λόγω υπαλλήλου) με καινούρια απόφαση, πετώντας στο κενό περίπου εκατό ονόματα ανθρώπων που εντωμεταξύ γιορτάζαμε με φίλους και οικογένεια τη χαρά μας αβίαστα –ποιος μπορεί, εξάλλου, να αμφισβητήσει ένα επίσημο έγγραφο, τον «γραπτό λόγο» που ως πολίτες δυτικού κράτους εμπιστευόμαστε, αφού έχουμε μάθει πως είναι «έγκυρος», «επίσημος» και «αξιόπιστος»; 

Ήμουν αφελής να το πιστεύω. Τελικά, ίσως, μια απόφαση, ένα επίσημο έγγραφο δεν έχει παραπάνω ισχύ από μια χειραψία ενός αμοραλιστή πολιτικάντη κι ακουμπά πάνω στο ομηρικό «έπεα πτερόεντα» που διδαχθήκαμε ως μαθητές.

Τι λένε, λοιπόν, γι αυτό οι αιρετοί μας;;

Ποιος από το υπουργείο θα αναλάβει την ευθύνη; 

Κι αυτή την «ανοιχτή πληγή» τόσων ανθρώπων που κάθε χρόνο προσδοκούν επί ματαίω να γυρίσουν στα σπίτια τους ποιος, επιτέλους, θα την ψηλαφήσει;

Συγχωρέστε το συναισθηματικό μου παραλήρημα.

Έτσι νιώθω, έτσι καταθέτω.

Βουτσά ΑΓΓΕΛΙΚΉ, ΠΕΟ2

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ για Εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ μόρια 2ης ξένης γλώσσας

Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 17/11

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ 

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

αυτισμός
«Όχι, δεν είμαστε όλοι στο φάσμα»: Η αλήθεια πίσω από μια παρεξηγημένη φράση
Μια καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας εξηγεί γιατί η διάδοση του μύθου περί “λίγου αυτισμού” υποβαθμίζει τις πραγματικές εμπειρίες και δυσκολίες των...
«Όχι, δεν είμαστε όλοι στο φάσμα»: Η αλήθεια πίσω από μια παρεξηγημένη φράση
ΦΟΙΤΗΤΕΣ
Από το «Εδώ Πολυτεχνείο» στο «Εδώ Πειθαρχικό»: Πώς δοκιμάζεται σήμερα η ιστορική κληρονομιά του ΕΜΠ
Το Πολυτεχνείο ως καθρέφτης: τι κερδήθηκε τότε, τι κινδυνεύει τώρα
Από το «Εδώ Πολυτεχνείο» στο «Εδώ Πειθαρχικό»: Πώς δοκιμάζεται σήμερα η ιστορική κληρονομιά του ΕΜΠ