Alfavita Newsroom Η πολιτική συγκυρία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την αυταπάτη της φιλολαϊκής κυβέρνησης της «ελπίδας» σταδιακά μετατρέπεται στον εφιάλτη του εργαζόμενου και άνεργου λαού. Το πρόσφατο ψηφισμένο πολυνομοσχέδιο των 7.500 χιλ. σελίδων όπου μέσα σε αυτό κλιμακώνεται (αλλά δεν ολοκληρώνεται) η επίθεση στον κόσμο της εργασίας δεν αποτελεί πλέον είδηση αλλά δεν μπορεί να μείνει και ασχολίαστο. Εξισώνεται πλήρως με τις πολιτικές επιλογές των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τα συμφέροντα που δεσμεύτηκαν να υπηρετήσουν, ποδοπατώντας αισχρά για χάρη του τραπεζικού χρέους, τον κόσμο της εργασίας και καταδικάζοντας την νεολαία στην ανεργία, την επισφάλεια και την υπερεκμετάλλευση από τις ορέξεις των μεγαλοεργολάβων ή εξωθώντας την στη «λύση» της μετανάστευσης.
Η επίθεση με το ψηφισμένο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει μια ατέλειωτη σειρά νέων δεσμεύσεων-μέτρων όπως π.χ.
1) με το ΥπερΤαμείο ιδιωτικοποιήσεων περνάει κάθε ακίνητη και κινητή περιουσία του ελληνικού κράτους για έναν αιώνα, υπό τον απόλυτο έλεγχο των δανειστών και των αρπακτικών της ΕΚΤ.
2) θεσπίζει τον περιβόητο «κόφτη», ο οποίος θέτει τον υπουργό Οικονομικών υπό έναν αυτόματο μηχανισμό έκδοσης προεδρικών διαταγμάτων
3), αυξάνει επιπλέον ΕΝΦΙΑ και ΦΠΑ σε μεσαία και φτωχά νοικοκυριά
4) παραδίδει στους «γύπες των αγορών» τα κόκκινα και πράσινα δάνεια, ακόμα και αυτά που έχουν ως υποθήκη πρώτη κατοικία
5)επικυρώνει τις συμβάσεις παραχώρησης 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική Fraport,
6)εισάγει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και άλλων κρατικών επιχειρήσεων,
7) ανοίγει τον δρόμο για ομαδικές απολύσεις, καταργεί τον συνδικαλιστικό νόμο.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την πολιτική των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα. Για το 2017 θα ισχύσει η αναλογία 1/4 , δηλ. μία πρόσληψη ανά τέσσερις αποχωρήσεις και για το 2018 1/3 , μία πρόσληψη ανά τρεις αποχωρήσεις (ως γνωστόν για το 2016 έχει συμφωνηθεί ο κανόνας 1/5). Έτσι, ο αριθμός των εργαζόμενων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα θα εξακολουθήσει να συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα από τη μια την εξαθλίωση υπηρεσιών και από την άλλη την εκχώρηση δραστηριοτήτων στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αν κάτι αποδείχτηκε από τα “επιτεύγματα” της μέχρι τώρα διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ότι δεν υπάρχει κανενός είδους άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής και δυνατότητας ελιγμών μέσα στον πυρήνα της ΕΕ και της ζώνης του ευρώ.
Η κατάσταση στην εκπαίδευση.
Η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από το γενικότερο σκηνικό καθώς στο όνομα τ Ε.Ε. ΔΝΤ., Ο.Ο.Σ.Α και του χρέους δρομολογούνται καταργήσεις και συγχωνεύσεις τμημάτων. Ξεκινώντας την επίθεση από την προσχολική αγωγή με την αύξηση του ελάχιστου ορίου μαθητών ανά τμήμα στα 14 νήπια τίθενται αυστηρά κριτήρια εγγραφής και φοίτησης στα ολοήμερα τμήματα νηπιαγωγείων και δημοτικών. Στα δημοτικά η κυβέρνηση κόβει ώρες και μαθήματα ειδικοτήτων όχι από γνήσιο επιστημονικό-παιδαγωγικό ενδιαφέρον όπως επικαλούνται. Άλλωστε αν στις προθέσεις τους ήταν μια πραγματικά παιδοκεντρική αγωγή, διαφορετική από αυτήν της εντατικοποίησης, θα μπορούσαν να διαμορφώσουν συνθήκες, όρους και δημιουργικά περιβάλλοντα μάθησης όπου πραγματικά το σχολείο θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή μάθησης, δημιουργίας χωρίς να αναιρεί το ψυχαγωγικό του χαρακτήρα και με τα ανάλογα αντισταθμιστικά οφέλη για τα ασθενή κοινωνικο-οικονομικά στρώματα). Ανάλογη μοίρα επιφυλάσσουν για δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση με τις αλλαγές που προωθούνται και εκεί.
Για αρχή, μέσα από τις αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση και την πολιτική περικοπής δαπανών και εξοικονόμησης πόρων, διαμορφώνει πλασματικά νούμερα πλεονάζοντος προσωπικού, μετατρέπει τους δάσκαλους σε λάστιχο, επιβάλλει την εργασιακή κινητικότητα από σχολείο σε σχολείο σε επίπεδα νομών και περιφερειών συμπλήρωση ωραρίου , μεθοδεύοντας και νομιμοποιώντας τις ομαδικές απολύσεις αναπληρωτών και μονίμων με πρόσχημα την μη ύπαρξη αναγκών σε προσωπικό. Παράλληλα υποβαθμίζει τον ρόλο της Ειδικής Αγωγής αφενός με την απαξίωση των τμημάτων ένταξης και τη μετατροπή τους σε κακέκτυπα παράλληλης στήριξης και αφετέρου με την αδιοριστία σε κενά εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, Ε.Β.Π, και Ε.Ε.Π. Τέλος με ψήφιση νόμων περί ορθολογισμού φέρνει περαιτέρω μείωση δαπανών σε υλικοτεχνική υποδομή, διαιωνίζει τα χρόνια προβλήματα της ακαταλληλότητας των κτιρίων και κινητοποιεί ένα διαρκή μηχανισμό αναζήτησης χορηγιών, και εντέλει στην ολοένα και περισσότερη κατάργηση της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης.
Για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η λαϊκή οργή και η κοινωνική σύγκρουση της περιόδου 2010-2012 με την είσοδο του λαϊκών κινήματος στο προσκήνιο διεκδικώντας δυναμικά την ανατροπή των μνημονιακών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ έφερε τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό. Από κει και πέρα το κίνημα βίωσε μια καμπή. Οι αγώνες πάντως δεν σταμάτησαν πλήρως και σε κάποιες περιπτώσεις ήταν σημαντικοί π.χ. αξιολόγηση στο δημόσιο, διαθεσιμότητα στους καθηγητές . Όσο ο λαός περίμενε να ανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, αλλά και αφότου συνέβη αυτό, καλλιεργήθηκε μια παθητική στάση του συνδικαλιστικού εξαιτίας του κλίματος ανάθεσης και προσδοκιών που σκόπιμα καλλιέργησε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του στο συνδικαλιστικό κίνημα σε πανελλαδικό επίπεδο. Μεγάλη συμμετοχή και πολιτική ευθύνη έχουν οι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών παρατάξεων των ΕΡΑ-ΣΥΝΕΚ όπου, δρούσαν και δρουν ευκαιριακά, ευθυγραμμισμένοι με την λογική του κυβερνητικού συνδικαλισμού παζαρεύοντας κομματικές θέσεις ή και εξαργυρώνοντας την προηγούμενη «αγωνιστική» τους δράση. Είναι εδώ για να εξασφαλίσουν την σιγή και την υποταγή των εργαζόμενων ενώ προπαγανδίζουν την αξιολόγηση, τον διάλογο στην παιδεία που τελικά το μόνο που θα φέρουν θα είναι απολύσεις. Την λύση δεν μπορούν να δώσουν ούτε οι παρατάξεις του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ-ΔΗΣΥ που καλούσαν τον κόσμο της εκπαίδευσης να στηρίξει το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, το 3ο μνημόνιο που ακολούθησε και την αρχή της βάρβαρης πολιτικής που οι κομματικοί τους φορείς ψήφιζαν και εφάρμοζαν.
Η εμπειρία από τους αγώνες των τελευταίων ετών δείχνει τέσσερα πράγματα:
Η παθητική αναμονή ότι κάποιο κόμμα, μια επόμενη κυβέρνηση, θα λύσει τα οξυμένα προβλήματα που προκάλεσαν στις λαϊκές μάζες τα άλλα κόμματα με τις μνημονιακές πολιτικές που εφάρμοζαν και εφαρμόζουν εντείνει τα αδιέξοδά μας.
Η επίκληση στη «φωνή της λογικής» προς την πλευρά των δανειστών και της κυβέρνησης είναι χωρίς αντίκρισμα μιας και με το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης η επίθεση στον κόσμο της εργασίας θα είναι ολοένα και πιο οξυμένη.
Το κλίμα ηττοπάθειας, που διαπνέει τον λαό, δίνει ζωτικό χώρο και δύναμη στο κεφάλαιο να αναλάβει ακόμη πιο καταστροφικές πρωτοβουλίες απομακρύνοντας με αυτόν τον τρόπο την προοπτική νικηφόρων ταξικών αγώνων και πάλης διεκδικήσεων της εργατικής τάξης.
Ο κατεστημένος, κυβερνητικός, κρατικός, κομματικός συνδικαλισμός στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ δε μπορεί να δώσει απάντηση στα τεράστια προβλήματα των εργαζομένων ,ενώ ταυτόχρονα τροφοδοτεί ύπουλα την απαξίωση ακόμη και για συνδικαλιστικά σχήματα που με κανέναν τρόπο δεν συμμετείχαν στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Αυτό που καταγράφεται σαν ήττα δεν αφορά το ίδιο το εργατικό κίνημα και τους πρωταγωνιστές του που δεν είναι άλλοι από την βάση του, τα απλά μέλη, τα πρωτοβάθμια σωματεία. Αφορά την ήττα της συνδιαχείρισης όπου, μορφές του πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού, αγκαζέ με τη διοίκηση του κράτους , δρούσαν και εξακολουθούν να δρουν ανασταλτικά στην στοχευόμενη έκφραση αγώνων που φέρνουν νίκες και οφέλη ταυτόσημες με τις ανάγκες και συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Για τις Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις.
Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις είναι ένα πολυσυλλεκτικό, μετωπικό, συνδικαλιστικό σχήμα και συγκροτείται από μέλη διαφόρων πολιτικών χώρων της αριστεράς και ανένταχτων αγωνιστών στη βάση και την αρχή του ανυποχώρητου αγώνα για τα δίκια των εργαζομένων, απέχοντας από λογικές συνδιαχείρισης που δρουν ανασταλτικά για το ίδιο το κίνημα.
Συγκροτήθηκε στη βάση της ανάγκης υπεράσπισης για τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης καθώς και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε αυτήν.
Τα μέλη τους στρατεύονται για την ανάπτυξη ενός αγωνιστικού μετώπου ενάντια στα μνημόνια και τα μέτρα εξαθλίωσης των εκπαιδευτικών αλλά και της κοινωνίας στο σύνολό της , παλεύοντας για τα εργατικά δικαιώματα και συμφέροντα μαζί και μέσα στο κίνημα, πιστεύοντας ότι, η συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία είναι αναγκαία συνθήκη και καταλύτης για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, όπου θα χάνει το Κεφάλαιο και θα κερδίζουν οι εργαζόμενοι .
Θεωρούμε ότι Ε.Ε. ΚΑΙ ΕΥΡΩ λεηλατούν τις ζωές όλων μας και παλεύουμε για την έξοδο από την Ε.Ε. και το Ευρώ καθώς για την διαγραφή όλου του χρέους.
Λειτουργούμε στην κατεύθυνση ανασύστασης του κλάδου μακριά από λογικές ανάθεσης, και έξω από λογικές ψηφοθηρίας, κυβερνητικών διαδρομών και απέχουμε από λογικές συντεχνιακής κουλτούρας. Θέτουν θαρρετά τα κυρίαρχα θέματα της συγκυρίας, αναλύουν, ερμηνεύουν, προτείνουν και οργανώνουν με τους εργαζόμενους μορφές έκφρασης και παρέμβασης αντίστοιχες με τις απαιτήσεις της συγκυρίας.
Τα σχήματα των Παρεμβάσεων αποτελούνται από αγωνιστές που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους μέσα από την οργανωμένη και ακηδεμόνευτη μορφή πάλης ενάντια στα ντόπια και ξένα κέντρα εξουσίας, την υποχρέωση της συμμετοχής τους στα κινήματα, συνταυτίζοντάς την ευθύνη τους με τα δίκαια αιτήματα του κλάδου, του συνόλου των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Αγγελική Αρβανιτάκη νηπιαγωγός,
μέλος της Συσπείρωσης Παρέμβασης εκπ/κών - Εκπαιδευτικού Όμιλου Ημαθίας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
