Thumbnail
Το  τελευταίο χρονικό διάστημα έχει ξεσπάσει έντονη αντιπαράθεση σχετικά με  το θεσμό των  πρότυπων-πειραματικών  σχολείων .

 Η   ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΗ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ  ΑΡΙΣΤΕΙΑ  ΤΩΝ  «ΠΡΟΤΥΠΩΝ – ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ»  ΣΧΟΛΕΙΩΝ  .

Το  τελευταίο  χρονικό  διάστημα  έχει  ξεσπάσει έντονη  αντιπαράθεση  σχετικά με  το  θεσμό  των  πρότυπων-πειραματικών  σχολείων .

Στο  κείμενο  αυτό  θα  προσπαθήσουμε  να  δούμε , πολύ  συνοπτικά , κάποιες πλευρές  του  ζητήματος , κυρίως  από  την  οπτική  γωνία  της  «μαχόμενης»εκπαίδευσης , αλλά  όχι  μόνο …

Κατ’ αρχήν  θα  πρέπει  να  επισημάνουμε  ότι  ιστορικά , τα  πρότυπα – πειραματικά σχολεία , άνθισαν  κυρίως  στις  αναπτυγμένες   δυτικοευρωπαϊκές  κοινωνίες , κατά τον 19ο  και  20ο  αιώνα , σε  εποχές δηλαδή  έντονων  κοινωνικοπολιτικών αναζητήσεων  και  ανακατατάξεων . Κύριο  χαρακτηριστικό  τους  ήταν  η  αμφισβήτηση

της  παραδοσιακής  εκπαίδευσης , των  μεθόδων  που  αυτή   χρησιμοποιεί  και  αξιών  της , γι   αυτό  και   σε  πολλές   περιπτώσεις  πολεμήθηκαν  λυσσαλέα  από το  κατεστημένο  και  την  κάθε  είδους  εξουσία  . Είχαν  δε  κατά  βάση  δημοκρατικό και  φιλελεύθερο  χαρακτήρα .

Σε  ότι  αφορά  τα  λεγόμενα  «πρότυπα-πειραματικά»  που  ιδρύθηκαν  στη  χώρα  μας  τα  τελευταία  (μνημονιακά) χρόνια , βάσει  της  νομοθεσίας(Ν.3966/2011)  που  εισηγήθηκε η  πρώην  υπουργός  παιδείας  κ. Α. Διαμαντοπούλου ,μπορούμε  να  παρατηρήσουμε  κατ’  αρχή  ότι  δεν  έχουν  δημοκρατικό χαρακτήρα  καθώς  απευθύνονται  σε  μαθητικό  πληθυσμό  με   συγκεκριμένες προδιαγραφές , θέτοντας  διάφορους  εξεταστικούς  και άλλους  (άμεσους και  έμμεσους) φραγμούς .

Η  δομή  και  λειτουργία  τους  επίσης  δεν  έχει  σχέση  με  πρωτοπόρες εκπαιδευτικές  πρακτικές , αλλά  περισσότερο  στηρίζεται  σε  εντατικοποίηση της  εκπαιδευτικής  διαδικασίας , μέσα  σε  ένα  «προστατευμένο»  και «αποστειρωμένο»  περιβάλλον , που  παραπέμπει  σε έναν  ιδιόμορφο ελιτίστικο  νεοσυντηρητισμό , ασύμβατο  με  ένα   δημόσιο  εκπαιδευτικό σύστημα , που  χρηματοδοτείται  από το  υστέρημα  του  λαού .

Η  πορεία  αυτή  οδηγεί  σε  σχολεία  πολλών , διαφορετικών ταχυτήτων  και σε  διάσπαση  του  ενιαίου  χαρακτήρα  της  εκπαιδευτικής  διαδικασίας , άρα  όχι  σε  ίσες  αλλά  σε  άνισες  ευκαιρίες  των  παιδιών  στην  εκπαίδευση , σε  άνισους  όρους  πρόσβασης . 

Παράλληλα  προβλέπεται   να   υπάρξουν  και  διαφορετικοί  (ευνοϊκότεροι) όροι  χρηματοδότησης , τόσο  από  τον  κρατικό  προϋπολογισμό , καθώς  και μέσα  από  ένα  (ασαφές)  καθεστώς  χορηγιών , γεγονός  που  θα  διευρύνει ακόμα  περισσότερο  το  χάσμα   με  τα  υπόλοιπα  (λαϊκά)   σχολεία .

Αν  μάλιστα   λάβουμε  υπόψη  μας  και  άλλους  κοινωνικούς , διαφοροποιητικούς παράγοντες  (οικογενειακό  περιβάλλον  κ.τ.λ.) , τότε  πλέον  αγγίζουμε  τα  όρια ενός  ακραίου  εκπαιδευτικού  δαρβινισμού .

Οι  εκπαιδευτικές  αυτές  ανισότητες , με  την  κάλυψη  μάλιστα  της  πολιτείας ,θα  έχουν  μεσομακροπρόθεσμα   αρνητικές  κοινωνικές  συνέπειες :θα  οδηγήσουν  πιθανότατα  σε  υποβάθμιση  ενός  σημαντικού  τμήματος του  ανθρώπινου  δυναμικού  της  πατρίδας  μας , των  λιγότερο  ευνοημένων κοινωνικών  στρωμάτων , μέσα  από  μια  διαδικασία  «γκετοποίησης» των  σχολείων  και  επίσης  με  την  αύξηση  των  φαινομένων  της  σχολικής αποτυχίας  και  του  αποκλεισμού , εξαιτίας  των  πολλαπλών  εξεταστικών και  άλλων  «φίλτρων» .

Άραγε  έχουμε   ως  κοινωνία  την  πολυτέλεια  μιας  τέτοιας  «καταστροφής»ανθρώπινου  δυναμικού  και  μάλιστα  σε  συνθήκες  οικονομικοκοινωνικής  κρίσης ; Μήπως  θα  ήταν πιο  ορθολογικό , το  να  ξεκινήσουμε  μια  αντίθετηπορεία , ενισχύοντας  κατ’ αρχήν  περισσότερο  τα  σχολεία  «υποβαθμισμένων» περιοχών  και  ευάλωτων  κοινωνικών ομάδων,  στα  πλαίσια  μιας  σχεδιασμένης  διαδικασίας   συνολικής  αναβάθμισης   της  δημόσιας  εκπαίδευσης;

(Τα  ερωτήματα  είναι  προφανώς  ρητορικά … )Δυστυχώς   ο  δημόσιος  διάλογος  που  διεξάγεται  πάνω  (και)  στο  ζήτημα  αυτό είναι  άνισος  και  μονόπλευρος  , καθώς  ακούγονται  μόνο  ή  κυρίως  οι  απόψεις της  μιας  μόνο  πλευράς , στα  πλαίσια  εξυπηρέτησης πολιτικοοικονομικών  και άλλων  σκοπιμοτήτων και  των  συμφερόντων  που  στοιχίζονται  πίσω  απ’  αυτές . Όμως  η  νέα  ηγεσία  του  Υπουργείου  Παιδείας  δεν  πρέπει  να  ξεχνά  ότι εκπροσωπεί  όλο  το  λαό  και  κυρίως  εκείνους  που  δεν  ακούγεται  η  φωνή  τους .

Και  δεν  ακούγεται  η  φωνή  τους , είτε  διότι  γι  αυτούς  ήταν  πάντα  τα  μικρόφωνα κλειστά  , είτε  γιατί  δεν  έχουν  τη  γνώση  για  να  κρίνουν .  Και  δεν  έχουν  τη  γνώση γιατί  ένα  ταξικό  εκπαιδευτικό  σύστημα , μιας  ταξικής  κοινωνίας ,  δεν  τους  επέτρεψε  να  έχουν …

 

        -/./-

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

nikolopoylos-
Ντροπή και όνειδος! Πρωτοφανείς ενέργειες του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής
«Σε ρόλο άτυπης τριμελούς μονάδας εφόδου και μετά από συνοπτικές διαδικασίες ελέγχου ανακοινώνουν προφορικά την κατάργηση τμημάτων ολοήμερου στη μέση...
Ντροπή και όνειδος! Πρωτοφανείς ενέργειες του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής