Οι ταινίες της εβδομάδας

Η Ραπουνζέλ συναντά τη Σταχτοπούτα στο παραδόξως διασκεδαστικότατο μιούζικαλ (δυο λέξεις που σπάνια βάζω μαζί) του Ρομπ Μάρσαλ. Στη μεταφορά του ομώνυμου μιούζικαλ του Στίβεν Σόντχαϊμ, διαφορετικά σύμπαντα διασταυρώνονται καθώς ένας φούρναρης και η γυναίκα του πρέπει να συγκεντρώσουν μια σειρά από παραμυθένια αντικείμενα, όπως η κάπα της Κοκκινοσκουφίτσας, για να αποκτήσουν παιδί. Η Μέριλ Στριπ περνά υπέροχα, ο Κρις Πάιν αναδεικνύεται σχεδόν συμπαθητικός με την αυτοσάτιρά του, αλλά το πιο καλά κρυμμένο μυστικό του δάσους είναι η ταλεντάρα Εμιλι Μπλαντ.

Ενας βρικόλακας που δεν λέει να σταματήσει να χορεύει γιατί διαφορετικά θα... πάψει να υπάρχει ο ίδιος; Μα, τι υπέροχη ιδέα! Ενας φόρος τιμής στο βαμπιρικό είδος, το ντεμπούτο του Γιάννη Βεσλεμέ είναι απολαυστικό, αστείο και ταυτόχρονα νοσταλγικό, γεμάτο από 80s αναφορές και την καταλυτική, γενναιόδωρη ερμηνεία του Βαγγέλη Μουρίκη στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ζανό. 

 Η Μάργκαρετ Κιν ζωγράφιζε μεγάλα μάτια στους πίνακές της αλλά έκλεινε τα δικά της ενόσω ο άντρας της, Γουόλτερ, έπαιρνε το credit γι’ αυτούς. Την κουλή πραγματική ιστορία των Κιν μεταφέρει στρωτά αλλά όχι τόσο δημιουργικά ο Τιμ Μπάρτον - αν είστε φαν, δεν θα γουρλώσετε τα μάτια.

Μπράβο στην Αντζελίνα Τζολί που ξετρύπωσε την πραγματική ιστορία του Λούις Ζαμπερίνι, ο οποίος επιβίωσε από τραγικές δοκιμασίες (47 μέρες στον ωκεανό και μετά αιχμαλωσία σε ιαπωνικό στρατόπεδο μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου), και θέλησε να την κάνει ευρέως γνωστή. Οχι τόσο μπράβο για την αφήγησή της, που κινείται σε αναμενόμενα επίπεδα μασημένης τροφής, παρεμβατικής μουσικής και διδακτισμού. 

Μεταφορά του θεατρικού του Ακη Δήμου που αφηγείται την ιστορία δύο αστών γυναικών, οι οποίες προσπαθούν να εξιχνιάσουν τον φόνο της μανικιουρίστας τους.

 Στην έκτη ταινία της σειράς, η Τίνκερμπελ και οι νεραϊδοφίλες της γνωρίζουν ένα τέρας - και μαθαίνουν ότι τα φαινόμενα απατούν.