Ο Τζήμερος αποφάνθηκε: Φασισμός να ζητάς την αποπομπή Χρυσαυγιτών από την αυτοδιοίκηση

Ο Φασισμός Δεν θεραπεύεται με Φασισμό  

 

Από το 2011 έχει “μαλλιάσει η γλώσσα μου” να λέω ότι η Δημοκρατία –αυτή η κουτσή, η στραβή, η ανάπηρη Δημοκρατία που έχουμε– είναι προτιμότερη από οποιαδήποτε δικτατορία. Και ότι, αν θες να διορθώσεις τα κουσούρια της, πρέπει να το κάνεις με τον ΜΟΝΟ τρόπο που η Δημοκρατία προβλέπει: ψηφίζοντας τους κατάλληλους. Όχι με τσαμπουκάδες. Ούτε με αυθαιρεσίες, που υπαγορεύονται από το “λαϊκό αίσθημα”. Η Δημοκρατία έχει κανόνες, και οφείλεις να τους εφαρμόζεις.

 
Τα ΜΜΕ εγκωμιάζουν το ότι ο Κώστας Μπακογιάννης “σφράγισε” τα γραφεία, που διατίθενται στους δημοτικούς συμβούλους της Χρυσής Αυγής, στον Δήμο Αθηναίων (όπως και σε κάθε άλλη Παράταξη). Προηγήθηκε διαδήλωση του… ΚΕΕΡΦΑ με αυτό το αίτημα. Του ΚΕΕΡΦΑ, με επικεφαλής τον Π. Κωνσταντίνου, αυτόν τον “πολυΜΚΟύχο” (πώς λέμε “πολυεκατομμυριούχο”;) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που ήταν πρώτο πλάνο σε όλες τις φωτογραφίες της πυρπόλησης της ΜΑΡΦΙΝ, αλλά το Δικαστήριο δέχθηκε ότι απλώς κοιτούσε το ωραίο θέαμα.

 
Όμως, τα γραφεία στον Δήμο Αθηναίων δεν είναι της Χρυσής Αυγής.  Είναι της Παράταξης «Ελληνική Αυγή». Βεβαίως, είναι το αυτοδιοικητικό τέκνο της Χρυσής Αυγής. Όμως, είναι άλλο νομικό πρόσωπο. Η καταδικαστική απόφαση δεν αφορά το ΣΥΝΟΛΟ των «σχετιζομένων ή υποστηριζομένων ή υποστηριζόντων» τη Χρυσή Αυγή. Αφορά αποκλειστικώς τους «καταδικασθέντας». Οι οποίοι, μάλιστα, δεν χάνουν τα πολιτικά τους δικαιώματα με την πρωτόδικη καταδίκη. Ο νόμος προβλέπει ότι πρέπει η καταδίκη να καταστεί αμετάκλητη (μετά και την ακυρωτική διαδικασία στον Άρειο Πάγο), για να χάσει κάποιος τα πολιτικά του δικαιώματα, αν το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιβληθεί και αυτή η ποινή, ως παρεπόμενη. Πριν να γίνει αυτό, που θα πάρει χρόνια, κανένας δεν έχει το δικαίωμα, να λέει «σου σφραγίζω τα γραφεία». Είναι εκτροπή από τους κανόνες της Δημοκρατίας. Είναι φασισμός!  

 
Κάτι παρόμοιο έγινε και στην Περιφέρεια Αττικής. Είχαμε την Τετάρτη 7/10 Περιφερειακό Συμβούλιο και ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΣ, χωρίς να έχει τεθεί ως θέμα συζήτησης –έστω και προ ημερησίας διατάξεως– ο (νεοδημοκράτης) Πρόεδρός του, Χρήστος Θεοδωρόπουλος, ζήτησε να τοποθετηθεί κάθε Παράταξη, με τον επικεφαλής της, επί της καταδίκης της Χ.Α. και, επιπλέον, ζήτησε από τους περιφερειακούς συμβούλους της Ελληνικής Αυγής να αποχωρήσουν, απειλώντας ότι, αν δεν το κάνουν, η συνεδρίαση θα διακοπεί. Οι πάντες (Πατούλης, Δούρου, Σγουρός, Σταλινοφασίστες, Οικολόγοι) συμφώνησαν με το «δεν σας γουστάρουμε, σηκωθείτε και φύγετε»!

 
Εκτός από εμένα. Εξήγησα ότι το θέμα έχει δύο διαστάσεις –την πολιτική και τη νομική. Όσον αφορά την πολιτική, ο Ολοκληρωτισμός είναι καταδικαστέος, –και πολύ περισσότερο– όταν καταλήγει σε εγκλήματα. Αλλά είναι καταδικαστέος ΚΑΘΕ Ολοκληρωτισμός. Δεν μπορούμε να αποστρεφόμαστε τον μαύρο και να “κάνουμε χαρούλες” στον κόκκινο. Διάβασα –εις επήκοον όλων– τις θέσεις του ΚΚΕ για την επιβολή δικτατορίας στη Χώρα, για την κατάργηση των τριών εξουσιών και την αντικατάστασή τους από επαναστατικά συμβούλια, για την πρόκληση νέου Εμφυλίου, και ρώτησα αν αυτή η ιδεολογία μπορεί να χαρακτηριστεί δημοκρατική.

 
Συνέχισα, υπογραμμίζοντας ότι –όσον αφορά τη νομική πλευρά– η απόφαση για αποβολή των συμβούλων της Ελληνικής Αυγής δεν στηρίζεται ΠΟΥΘΕΝΑ. Πρόκειται για μια άλλη μορφή φασισμού. Όπως είμαι υποχρεωμένος να υφίσταμαι την παρουσία των Συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης του ΚΚΕ, διότι εξελέγησαν, έτσι είμαι υποχρεωμένος να υφίσταμαι και την παρουσία των συμβούλων της Ελληνικής Αυγής, διότι και αυτοί εξελέγησαν. Ο πρόεδρος –νομικός ο ίδιος– κατάλαβε την “πατάτα”, και έσπευσε να διορθώσει, λέγοντας ότι δεν είναι απόφαση αποβολής, αλλά τους ζητάμε να φύγουν... οικειοθελώς! Κωμικά πράγματα! Του επεσήμανα ότι καμία Παράταξη δεν έχει δικαίωμα να ζητάει από κάποια άλλη να αποχωρήσει, επειδή έχει δυσανεξία στην παρουσία της. Επίσης, αν δεν αποχωρήσουν οι σύμβουλοι της «Ελληνικής Αυγής», δεν έχει το δικαίωμα να διακόψει τη συνεδρίαση, διότι αυτό δεν προβλέπεται ΠΟΥΘΕΝΑ από τον Κανονισμό. Και τι θα συμβεί στην επόμενη συνεδρίαση; Πάλι τα ίδια; Δηλαδή, αν δεν αποχωρήσουν οι “ελληναυγίτες”, δεν θα συνεδριάσουμε ποτέ;

 
Επιπλέον, είχαμε να εγκρίνουμε Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, από εταιρείες που περιμένουν μήνες να πάρουν το “πράσινο φως”, για να προχωρήσουν την επένδυσή τους, κι εμείς τους πάμε από αναβολή σε αναβολή. Υποτίθεται ότι ενδιαφερόμαστε για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Δεν μπορούμε να καθυστερούμε τόσο πολύ, μέχρι να δώσουμε το ΟΚ σε μια έτοιμη επένδυση, που περιμένει τη δική μας γνωμοδότηση. Φυσικά, δεν εισακούσθηκα. Οι σύμβουλοι της Ελληνικής Αυγής δεν αποχώρησαν, και Περιφερειακό Συμβούλιο διακόπηκε από τον Πρόεδρο με το “έτσι το θέλω”. Κουβεντιάζοντας, αργότερα, το θέμα με κάποια στελέχη της ΝΔ, μου είπαν: «Δίκαιο έχεις, αλλά, αν δεν το κάναμε, όλες οι αριστερές φυλλάδες θα έλεγαν ότι “στηρίζουμε” τη ΧΑ. Εδώ μας κράζουν που δεν σφραγίσαμε τα γραφεία τους στην Περιφέρεια, όπως ο Μπακογιάννης!»

Έχει εξαπλωθεί ο φασισμός παντού, αγαπητοί νοήμονες αναγνώστες, που μπορείτε να κατανοήσετε αυτές τις διαφορές. Η πολιτική ενδιαφέρεται, πλέον, μόνο για τις εντυπώσεις. Οτιδήποτε παράνομο γίνεται αποδεκτό, αρκεί να αρέσει στο “πόπολο” ή να φέρνει “κλικ”. Όμως, έτσι η ουσία της Δημοκρατίας έχει καταργηθεί. Ο φασισμός δεν θεραπεύεται με φασισμό. Η Δημοκρατία έχει κανόνες. Δεν μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε για την παράβασή τους, όταν ο παραβάτης είναι πολιτικός αντίπαλος, αλλά να σφυρίζουμε αδιάφορα, όταν είναι “δικός μας”. Δεν μπορεί μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου να κάνουν «πικετοφορία», μέσα στην αίθουσα της Βουλής, αγνοώντας τον ρόλο τους, τον διαχωρισμό των εξουσιών, αλλά και τους όρους του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για τη δίκαιη δίκη. Δεν μπορεί σε δημόσια κτήρια να αναρτώνται πανό, που προτρέπουν τη Δικαιοσύνη να πάρει μια συγκεκριμένη απόφαση –όποια κι αν είναι αυτή. Δεν μπορεί να εφαρμόζεται ο νόμος για τη μη διάδοση του κορονοϊού στα περίπτερα, στις ταβέρνες και στους γάμους, με τσουχτερά πρόστιμα, αλλά στη συγκέντρωση της Λεωφόρου Αλεξάνδρας χιλιάδων “δημοκρατών” (που οι περισσότεροι από δαύτους θεωρούσαν τον Κουφοντίνα “λαϊκό αγωνιστή”) να μην εφαρμόζεται.
 
Αυτή η “α λα καρτ" εφαρμογή του νόμου γεννάει θυμό. Αυτή εξέθρεψε το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Ναι, μεν, ο αρχηγός της και η παρέα του ήταν συνειδητοποιημένοι φασίστες, όμως οι 440.000 πολίτες, που ψήφισαν ένα ολοκληρωτικό Κόμμα, δεν είναι… Ναζί! Δύο πόλεις, που έζησαν τη φρικαλεότητα των Ναζί σε όλο της το “μεγαλείο”, το Δίστομο και τα Καλάβρυτα έδωσαν –στις εκλογές του 2012– 5,96% και 6,44% αντίστοιχα στη Χρυσή Αυγή. Είναι οι απόγονοι των εκτελεσμένων θιασώτες των εκτελεστών; Όχι, βέβαια. Είναι θυμωμένοι νοικοκυραίοι, που βλέπουν ότι στο πολιτικό μας σύστημα επικρατεί, ούτως ή άλλως, ο Ολοκληρωτισμός. Απροκάλυπτος από το ΚΚΕ, τις “παραφυάδες” του και τα “τάγματα εφόδου” τους (τι είναι το ΠΑΜΕ;) και συγκαλυμμένος, σχεδόν νομότυπος, από τα κόμμα εξουσίας και τα συστημικά ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι χώροι, που βρίσκονται παρανόμως υπό κατάληψη από αναρχικούς και ακροαριστερούς, ονομάζονται από τα ΜΜΕ “κοινωνικοί χώροι”, όταν αναφέρονται στις προσπάθειες εκκένωσης που έκανε η Χρυσή Αυγή. Όταν πάει η Αστυνομία (μετά από 15 χρόνια κατάληψης) να τους εκκενώσει, μόνο τότε είναι κτήρια “υπό κατάληψη”. Και ,για να μην παρεξηγηθώ: δεν επικροτώ την αυτοδικία. Όμως, όταν το επίσημο κράτος ανέχεται την παρανομία, είναι απολύτως βέβαιο ότι κάποιοι –κάποια στιγμή– θα “πάρουν τον νόμο στα χέρια τους”.
 
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ δεν θα κουραστεί να λέει ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι το “σύμπτωμα” ενός κράτους σε βαθιά παρακμή. Δεν είναι το “αίτιο”. Το “αίτιο” είναι η γενικευμένη ανομία, που υποθάλπει το σύνολο του πολιτικού συστήματος, η επιλεκτική  εφαρμογή των νόμων, η ιδεολογική κυριαρχία του αριστερίστικου εθνομηδενισμού και μια Δικαιοσύνη υποχείριο της εκάστοτε κυβέρνησης. (Είναι οξύμωρο το ότι στην υποταγή της Δικαιοσύνης στην Εκτελεστική Εξουσία συνέβαλε και η Χρυσή Αυγή, στηρίζοντας μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ την εκλεκτή του, κ. Θάνου!).
 
Φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής θα διαλυθούν, σαν μαγική εικόνα, εάν βρεθεί κυβέρνηση, που θα δώσει ξανά στον Έλληνα όραμα για την πατρίδα του, και σε Δικαιοσύνη και Αστυνομία πραγματική ανεξαρτησία, ώστε να κάνουν το αυτονόητο: άμεση εφαρμογή των νόμων. Πάντα, παντού και στους πάντες!