Τα τελευταία χρόνια, όλο και συχνότερα συμβαίνουν στην χώρα μας αποτρόπαια εγκλήματα, με θύματα ,τα παιδιά και τις γυναίκες. Οι περιπτώσεις παιδοκτονιών, οι γυναικοκτονίες και η έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας, είναι αποδείξεις ότι υπάρχει στην χώρα μας πλέον σοβαρότατο πρόβλημα στις κλειστές πόρτες των διπλανών μας σπιτιών και αποκαλύπτουν περίτρανα τις βαθιές παθογένειες του κράτους και των θεσμών του.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν καταγραφεί δεκάδες περιστατικά παιδοκτονιών στην Ελλάδα και το πιο φοβερό είναι ότι όλο και συχνότερα «μάνες», σκοτώνουν τα παιδιά τους ή συμμετέχουν στην κακοποίηση τους. Αυτά τα περιστατικά δεν πρέπει να εξετάζονται ως μεμονωμένα ,αλλά ως αποτέλεσμα ενός συστήματος χωρίς μηχανισμούς έγκαιρης παρέμβασης. Η ανυπαρξία εθνικού μητρώου παιδικών θανάτων, η ελλιπής στελέχωση κοινωνικών υπηρεσιών και η διάλυση της πρόνοιας αφήνουν χώρο για να επαναλαμβάνονται τραγωδίες.
Οι διαδοχικές γυναικοκτονίες ,δεν αποτελούν μεμονωμένα εγκλήματα «πάθους», όπως συχνά επιχειρείται να παρουσιαστούν, αλλά το πιο ακραίο πρόσωπο μιας κοινωνίας βαθιά πατριαρχικής, που συνεχίζει να βλέπει τη γυναίκα ως κτήμα, ως ιδιοκτησία. Η ελληνική κοινωνία ,συγκλονίζεται από ειδήσεις που έχουν έναν κοινό παρονομαστή: η ζωή μιας γυναίκας αφαιρείται επειδή αμφισβήτησε τον έλεγχο, επειδή διεκδίκησε ελευθερία, επειδή είπε «όχι».
Κι όμως, η Πολιτεία εξακολουθεί να σιωπά. Παρά τις φωνές γυναικείων οργανώσεων, νομικών και επιστημονικών φορέων, ο όρος «γυναικοκτονία» δεν έχει ενταχθεί στον Ποινικό Κώδικα. Αντίθετα, επιμένει μια επικίνδυνη λογική που υποβαθμίζει τα εγκλήματα αυτά σε «οικογενειακές τραγωδίες» ή «ζήλια που ξέφυγε από τον έλεγχο». Αυτή η γλώσσα δεν είναι αθώα: κανονικοποιεί τη βία και καλλιεργεί την ατιμωρησία.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν μπορούμε να μιλάμε για πρόληψη όταν μια γυναίκα που απευθύνεται στην αστυνομία για βία συχνά αντιμετωπίζεται με αδιαφορία, δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα όταν δεν υπάρχουν επαρκή ξενώνες φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, όταν οι γραμμές υποστήριξης υπολειτουργούν, όταν οι δράστες βίας κυκλοφορούν ελεύθεροι μέχρι να φτάσουν στο έγκλημα.
Η γυναικοκτονία είναι βαθιά πολιτικό ζήτημα, γιατί αφορά τη λειτουργία των θεσμών, τη νομοθεσία, την ισότητα των φύλων, την εκπαίδευση και τελικά τη δημοκρατία μας. Όσο η κυβέρνηση, αρκείται σε επικοινωνιακές κινήσεις και όχι σε ουσιαστικές πολιτικές πρόληψης και προστασίας, θα μετράμε νεκρές γυναίκες. Από την άλλη τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς – το 2023, μόνο στις γραμμές υποστήριξης, οι καταγγελίες αυξήθηκαν κατά πάνω από 30%.Η ενδοοικογενειακή βία, όταν υποτιμάται ή αντιμετωπίζεται τυπικά, γίνεται έδαφος για να ξεφυτρώνουν τέτοια εγκλήματα.
Το πολιτικό και μιντιακό καθεστώς που μας κυβερνά χρησιμοποιεί τέτοιες τραγικές υποθέσεις για να αποπροσανατολίζει, να ικανοποιεί την περιέργεια των θεατών και να κουκουλώνει σκάνδαλα .Τρανταχτό παράδειγμα η σύλληψη Μουρτζούκου ,όταν “έσκασε” το σκάνδαλο με τις παράνομες επιδοτήσεις και την δυσωδία του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Μέχρι τότε η δολοφόνος περιφερόταν ως σταρ στα κανάλια και παζάρευε το κασέ της, ενώ όλοι γνώριζαν τι είχε κάνει. Ζούμε σε μια χώρα ,όπου οργιάζει το έγκλημα ,η διαφθορά και η παρακμή και δεν φθάνουν όλα συνεχίζουν να μας υποτιμούν νομίζοντας ότι μπορούν ακόμα να παραπλανούν, κάνοντας τις γνωστές κινήσεις εντυπωσιασμού σε καταυλισμούς ρομά και στοχοποιώντας νεολαία, φοιτητές, μετανάστες. Αυτό είναι το περιβόητο επιτελικό κράτος που υποσχόταν ο Πρωθυπουργός. Από τις υποσχέσεις του, το μόνο βέβαιο είναι η πολιτική επιλογή για παντελή έλλειψη παιδείας και κριτικής σκέψης με την κατάργηση από τα σχολεία της κοινωνιολογίας, γιατί τους ενοχλούσε αφού άφηνε περιθώρια σκέψης και κρίσης. Αυτοί οι ίδιοι μας υποτιμούν με την δήθεν αριστεία τους, τα πρότυπα και τα Ωνάσεια σχολεία, την ανόητη αξιολόγηση και όλα τα υποκρι
τικά για να παριστάνουν ότι κάνουν κάτι. Κάπως έτσι λειτουργούν ως κυβέρνηση, με κινήσεις για το φαίνεστε, διαφθορά, διαπλοκή, μίζες και η κοινωνία στενάζει μη μπορώντας να τα βγάλει πέρα.
Πλέον, τους έχουν καταλάβει όλοι, δεν μιλάμε μόνο για εγκληματική ανεπάρκεια αλλά για πολιτική επιλογή της αδιαφορίας και του «δώσε-παρε». Θα ήταν για γέλια αν η κατάσταση στην χώρα μας δεν ήταν τόσο τραγική.
*Ευαγγελία Μανιτσούδη-εκπαιδευτικός
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 3/9
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
