Το σκοτάδι της πανδημίας δεν λέει να υποχωρήσει. Κύματα μαύρων σύννεφων ήλθαν, έρχονται και επανέρχονται. Οι μεταλλάξεις – που μόνο στα σχολεία τις είχαμε μέχρι τώρα γνωρίσει και μάλιστα ως πηγή βιολογικής ποικιλομορφίας και ως παράγοντα εξέλιξης – γίνονται λέξεις και έννοιες σκιάς και απειλής κατά της ζωής μας.
Παρακολουθούμε καθημερινά τους αριθμούς των κρουσμάτων, των διασωληνωμένων, των θανάτων, που συσσωρεύει στο πέρασμά του ο Sars – Cov – 2. Κοιτάμε με ανησυχία να μην υπάρχουν αναφορές σε κοντινά μας πρόσωπα, που σημαίνει ότι το κακό πλησιάζει… Αγωνιούμε μην έλθει στο δικό μας σπιτικό. Προσβλέπουμε στο πότε θα απλωθούν τα εμβόλια, για να ελέγξουμε την κατάσταση. Περιμένουμε με αγωνία το καλοκαίρι, για να συμβάλλει στην ύφεση της πανδημίας.
Προσέχουμε και ελπίζουμε. Αν δούμε τη μεγάλη εικόνα της πανδημίας, θα διαπιστώσουμε ότι πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, αντιμετωπίζεται έστω επιμέρους μια τόσο δύσκολη κατάσταση. Πιστεύουμε στη δύναμη της γνώσης και της επιστήμης. Εμπιστευόμαστε την ορθολογική αντιμετώπιση της ασθένειας, την τήρηση των μέτρων προστασίας. Τα μηνύματα από τα μέτωπα της έρευνας και της ιατρικής είναι ελπιδοφόρα. Μας δίνουν δύναμη και ενθάρρυνση.
Όμως έχουν συμβεί δράματα και δράματα. Και συμβαίνουν και θα συμβαίνουν. Αρκετοί συνάνθρωποί μας χάνουν τη ζωή τους. “Τραγωδία στην Κρήτη”, σημείωνε το δημοσίευμα της εφημερίδας “ΤΑ ΝΕΑ”. Μια τόσο τραγική είδηση πόσο “μακριά” μπορεί να είναι από εμάς; Και άλλα τέτοια περιστατικά θα συμβούν. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να είναι μακρινές ειδήσεις…
“Στην Κρήτη τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα σε μια οικογένεια που έχασε τα τρία από τα τέσσερα μέλη της. Μετά τον παπά και την παπαδιά, τα ξημερώματα υπέκυψε ο γιος τους. Η κόρη τους, που επίσης είχε νοσήσει, ήταν η μοναδική που κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα. Ο εφιάλτης της οικογένειας ξεκίνησε πριν από περίπου έναν μήνα όταν πέθανε από κοροναϊό μια στενή συγγενής τους. Λίγες μέρες μετά την κηδεία της, τα δύο αδέλφια ανέβασαν πυρετό και όπως φαίνεται κόλλησαν τους γονείς τους. Ο ιερέας και η παπαδιά υποκύπτουν πρώτοι και τα ξημερώματα χάνει τη μάχη ο 47χρονος. Η περιοχή είναι έρημη, με τον κόσμο φοβισμένο και κλεισμένο στο σπίτια του”.
Μια οικογένεια ξεκληρίζεται… Ο πατέρας, η μάνα, ο γιος φεύγουν από τη ζωή έτσι απλά, απρόσμενα. Τραγική φιγούρα η κόρη. Απέμεινε μοναχή, ολομόναχη. Τα όνειρά της έχουν όλα συντριβεί. Δεν βλέπει πουθενά φως. Η δική της ελπίδα δεν έχει ελπίδα. Μια ατέλειωτη άβυσσος μπροστά της.
Πώς να ζήσει, πώς να βιώσει την απώλεια των δικών της; Πώς θα είναι ο ψυχικός κόσμος της; Σε τι σκοτάδια θα βρίσκονται τα συναισθήματά της; Πώς θα εκλογικεύσει το τραγικό γεγονός; Τι εφιάλτες θα κουβαλάει η μνήμη της; Τι μέλλον μπορεί να έχει, με ένα τόσο μαύρο, κατάμαυρο παρελθόν; Πώς θα καταλαγιάσει τους πόνους της καρδιάς της;
Ο άνθρωπος θα ξεπεράσει τη σκληρή δοκιμασία. Ο πολιτισμός μας έχει φοβερή δύναμη. Ναι, η πανδημία κάποια στιγμή θα φύγει. Θα αφήσει όμως πληγές – ανοιχτές, αιμάσσουσες πληγές.
Δεν πρέπει να τις προσπεράσουμε. Αντίθετα, πρέπει να μας κάνουν πιο ανθρώπινους, πιο ταπεινούς, πιο σοφούς. Να δώσουμε στη ζωή μας το πραγματικό της νόημα: την αγάπη, τη συμπόνια, τη συμπαράσταση, την αλληλεγγύη!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Η ύλη για 47.000 υποψήφιους ως 7/6 με τις λύσεις
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 7/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
