Βάζω τα σπίρτα, βάζεις τα τσιγάρα;

Αυτό που σίγουρα βάζουν είναι η ιδέα, δεν είναι λίγο πράγμα να σκέφτεσαι τους άλλους, και είναι γνωστό σε όλους πως η εθνική μεγάλη τράπεζα μας σκέπτεται.

 

Σκεφτείτε πόσες φορές την ημέρα σας καλούν έτσι για ένα γεια και πόσο… ευγενικά σας αποκαλούν αφερέγγυο, δεν έχει σημασία που μόλις απολυθήκατε, που βιώνεται έναν μικρό θάνατο, όχι η εθνική σας υπενθυμίζει το χρέος.

 

Και χρέος δεν είναι το μέλλον των παιδιών σας, της οικογένειας σας, όχι χρέος σας είναι να υπάρχει η εθνική και για να υπάρχει κόψτε λίγο το λαιμό σας και πληρώστε.

 

Αν δεν μπορείτε μην έχετε έννοια, όλο και κάτι θα βρεί να σας βουτήξει!

 

Για αυτό υπάρχουν οι ευσυνείδητοι για να γεννούν ιδέες, πληρώνονται για να στίβουν το μυαλουδάκι τους για σας και μόνο.

 

Μια ωραία ιδέα δεν λέω είναι το άνοιγμα λογαριασμών για τους αναξιοπαθούντες Έλληνες, τώρα εάν τα χρήματα πηγαίνουν εκεί που πρέπει ή τοκίζονται και ανακυκλώνονται-διότι μία αξιοπρεπής τράπεζα αυτό κάνει-δεν ξέρω να σας πω.

 

Να σας θυμίσω μόνο την ιστορία του μικρού Παναγιώτη που έφυγε νωρίς για το μακρύ μοναχικό του ταξίδι, γιατί κάποια μεγάλα φιλάνθρωπα μυαλά δέσμευσαν τον λογαριασμό που είχε ανοιχτεί στην μεγάλη εθνική τράπεζα.

 

Η «Εθνική Τράπεζα», με πρόσχημα τον νόμο 5101 τού 1931, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρέπεται η άμεση αποδέσμευση χρημάτων που προέρχονται από ερανικό λογαριασμό και δεν έχει δηλωθεί ο σκοπός του, δέσμευσε το ποσό κι αρνήθηκε την εκταμίευσή του. Το ποσό παρακρατείται για οκτώ μήνες. Αντ’ αυτού, η τράπεζα αποδεσμεύει μόνο 12 εκατομμύρια δραχμές· ποσό ανεπαρκές για την νοσηλεία τού μικρού Παναγιώτη, καθώς το «Μεμόριαλ» απαιτούσε προκαταβολή 33 εκατομμυρίων δραχμών. Γίνεται προσφυγή στην Δικαιοσύνη για την αποδέσμευση ολόκληρου τού ποσού και την υπεράσπιση της οικογένειας Βασιλέλλη, αναλαμβάνει αφιλοκερδώς, ο δικηγόρος Σπύρος Κλαδάς (μετέπειτα επικεφαλής τού ΣΔΟΕ).

 

Ο μικρός Παναγιώτης όμως, δεν μπορεί να περιμένει… Αφήνει την τελευταία του πνοή στις 5 Μαρτίου 2001. Έχει πέσει θύμα της γραφειοκρατίας κι ενδεχομένως κάποιων που μυρίστηκαν «ψητό» και επιλεκτικά αποφάσισαν να τηρήσουν πιστά το γράμμα τού νόμου. Η αξία της ανθρώπινης ζωής και μάλιστα ενός παιδιού, καταντά μηδενική μπροστά στην αξία τού χρήματος.

 

Δείτε εδώ και θυμηθείτε, διότι η μνήμη πρέπει να μένει ζωντανή.

 

Η Εθνική λοιπόν έβαλε την ιδέα, ο Σκάι ανέλαβε να την επικοινωνήσει και όλοι εμείς να την υλοποιήσουμε.

 

Είναι ακριβό χόμπι η φιλανθρωπία για τους έχοντες, οι ιδέες όμως δεν στοιχίζουν καθόλου, μη σας πω ότι αποφέρουν και κέρδη.

 

Για όλους εμάς πάλι είναι καθήκον, όλοι μας ξέρουμε οικογένειες που μας χρειάζονται, χωρίς μάλιστα να είναι υποχρεωμένοι να μας δείξουν τη φορολογική τους δήλωση, το Ε9, το βιβλιάριο απορίας.

 

Χωρίς να τους υποβάλουμε στον εξευτελισμό να αποδείξουν ότι τα παιδιά τους πεινούν, απλά το ξέρουμε και είμαστε εκεί, όσο μπορούμε, χωρίς …μεσάζοντες στην φιλανθρωπία.

 

(πηγή: logiakaiskepseis.blogspot.gr)