Alfavita Newsroom Στους βομβαρδισμούς σε απʼ ευθείας μετάδοση, θυμάμαι κυρίως τις χρωματιστές εκρήξεις. Έναν τηλεοπτικό σαματά. Οι Αμερικάνοι συνήθως μεταδίδουν τον πόλεμο ζωντανά. Έχουν την δική τους αμόλυντη Μαρία παρθένο, το δικό τους θεό και τα ξεχωριστά τους φοβερά όπλα.
Οι Αμερικάνοι έχουν το δικό τους δεκαπενταύγουστο. Έχουν την ημέρα των ευχαριστιών, ευχαριστούν το θεό που τους έκανε Αμερικάνους και τους γείτονες που είναι Αμερικάνοι κι όχι Ιρανοί, Αφγανοί ή Σομαλοί. Προτού νικήσουν θριαμβολογούν. Διορθώνουν τον κόσμο με το δικό τους απαράμιλλο τρόπο.
Θέλουν να τρων και να βλέπουν πόλεμο, συνεχώς, μέρες και νύχτες. Εφαρμόζουν όσες μεθόδους χρειάζεται. Αρχίζουν να καλοπιάνουν, να κολακεύουν τους θεατές, τους φορολογούμενους, γλυκομιλούν στις οικογένειες, υπόσχονται ευτυχία στην οικουμένη.
Απʼ τη μια είναι αυτοί κι απʼ την άλλη το κακό. Προσήλωση αμετακίνητη, αταλάντευτη, στα υψηλά ιδεώδη. Το δολάριο, τη βαριά βιομηχανία, τα διαστημικά ταξίδια, την ελευθερία επιλογής να γίνεις ναρκομανής ή πουτάνα, τα φοβερά πανεπιστήμια, τους φοβερούς ουρανοξύστες, τα ιερά και όσια της παχυσαρκίας, το συστατικό της κόκα κόλα, τα βαρβιτουρικά, το Γκουαντάναμο, την Μέρυλιν Μονρόε.
Οι Αμερικάνοι προσεύχονται βομβαρδίζοντας. Ένας συνεχής σαματάς. Ένας αδιάκοπος πόλεμος σε ζωντανή μετάδοση. Βομβαρδισμοί με λάμψεις και χρώματα. Χωρίς νεκρούς να φαίνονται και χωρίς κορμιά να σπαρταρούν και χωρίς κεφάλια να εκσφενδονίζονται. Αυτά είναι για μετά, για το σινεμά, για τις τύψεις, για να δείξουν τους κακούς. Για να υπογραμμίσουν στο θεατή πως αυτός είναι με τους καλούς, αφού, είναι ακόμα ζωντανός και διασκεδάζει τρώγοντας ποπ-κόρν βλέποντας τη σφαγή των κακών, νιώθοντας ασφάλεια και σιγουριά.
Τώρα που παίζεται ο πόλεμος απʼ ευθείας, βλέπεις τον ουρανό να γεμίζει με κάτι λευκά, μικρά φωτάκια σαν βεγγαλικά. Ύστερα εμφανίζονται ρουκέτες που κάνουν ελικοειδείς κινήσεις. Οβίδες με ακριβές βεληνεκές μελετημένο από ατσίδες της επιστήμης.
Βόμβες που ανεβαίνουν σʼ ευθεία γραμμή και σκάνε κάνοντας θόρυβο και σχηματίζουν κάτι σαν ομπρέλα κι η κάθε λάμψη δημιουργεί μικρές φλογίτσες που εξαφανίζονται προτού αγγίξουν το έδαφος. Πριν τον τελικό ορυμαγδό γίνεται μια παύση. Αυτά που συμβαίναν χωριστά, συμβαίνουν τώρα ταυτόχρονα. Μονάχα μια φοβερή λάμψη. Ένας ήλιος που σε συνθλίβει. Κι έπειτα μένει μια μαύρη κηλίδα. Ο θόρυβος σβήνει, οι φλογίτσες χάνονται ξανά στον αέρα κι ο κόσμος μένει να κοιτάζει τον ουρανό και να μυρίζει σάρκες σʼ αυτό το υπαίθριο κρεματόριο.
Σήμερα οι Αμερικάνοι ετοιμάζουν το νέο τους πόλεμο. Τα εργαστήριά τους δεν έχουν αργίες και δεκαπενταύγουστους. Ακαταπαύστως δουλεύουν για μας. Μας προστατεύουν απʼ τους Άραβες , τους Μουσουλμάνους, τους Τούρκους, τους πούστηδες, τους Εβραίους, τους κομμουνιστές, τους γύφτους. Δουλεύουν νυχθημερόν για μας. Για να μπορούμε ήσυχα και κατανυκτικά να στρατοπεδεύουμε στη Σουμελά με τις λαμπάδες μας, να γονυπετούμε στην Τήνο, να εκπληρώνουμε τάματα. Ας ανάψουμε φέτος κι ένα κεράκι στους πεζοναύτες.
Μας έσωσαν απʼ τους Λίβυους, απʼ τους Τυνήσιους, τους Αιγύπτιους, τους Ιρακινούς, τους φοβερούς Παλαιστίνιους τρομοκράτες. Τώρα ετοιμάζονται να μας σώσουν απʼ τους Σύριους και τους Ιρανούς. Κάποτε ίσως μας σώσουν κι από μας. Προσευχηθείτε στην Παναγιά να τους δίνει δύναμη. Είμαστε όλοι Αμερικάνοι!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Ρεβεγιόν με χιόνια στην Αττική - Προβλέψεις από Καλλιάνο και Κολυδά
Παν.Αιγαίου: Νέα Μοριοδοτούμενα σεμινάρια για Εκπαιδευτικούς με Υποτροφίες έως 31/12
