Alfavita Newsroom 8 Μαρτίου1857 ,Νέα Υόρκη. Η πόλη των μεταναστών. Μία πόλη-σταθμός. Στην πόλη των αντιθέσεων και “της ελευθερίας” τόλμησε το «αδύναμο φύλο» να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.Οι γυναίκες εκείνης της εποχής, που για να επιβιώσουν, εργάζονταν το ίδιο σκληρά με τους άνδρες,«σήκωσαν» το κεφάλι για να κερδίσουν σεβασμό, ισότητα και καλύτερες συνθήκες ζωής.Αυτή τη μέρα ,εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.Αυτή η ημέρα γράφτηκε στην ιστορία...Κι ακολούθησαν κι άλλες, που βάφτηκαν με αίμα.
Η 8η Μαρτίου είναι μία ημέρα για τις γυναίκες όλου του πλανήτη. Αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια , μπορούμε να διαπιστώσουμε πως εξακολουθεί να επικρατεί η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων.Σε πολλές χώρες του κόσμου χιλιάδες γυναίκες καταπιέζονται,κακοποιούνται,βιάζονται,πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από άνδρες και αντιμετωπίζονται με προκατάληψη.Ενώ εργάζονται το ίδιο σκληρά με τους άνδρες, εν τούτοις, σύμφωνα με στοιχεία, αμείβονται χαμηλότερα από αυτούς. Περιορίζεται η δυνατότητά τους για επαγγελματική εξέλιξη, και η μητρότητα λειτουργεί ,κυρίως στον ιδιωτικό τομέα,ανασχετικά στην επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Η 8η Μαρτίου είναι μια μέρα μνήμης και αφύπνισης όλων μας για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, που καθημερινά επωμίζονται τις πολλαπλές ιδιότητες και τους ετερόκλιτους και απαιτητικούς ρόλους τους.Υπενθυμίζει τον καθημερινό αγώνα τους για τη διεκδίκηση ίσης πρόσβασης και ισότιμης αντιμετώπισης σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας και για όλες τις γυναίκες του κόσμου.
Ημέρα μνήμης, λοιπόν, η σημερινή. Με την ελπίδα, πως κάποια ημέρα οι γυναίκες θα αντιμετωπιστούν ,επιτέλους, σε κάθε γωνιά της γης, όπως τους αξίζει.
Εμείς θα αγωνιζόμαστε διαρκώς για δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία,για προστασία της μητρότητας με προτεραιότητα στις αναπληρώτριες συναδέλφους μας,για ίση αμοιβή της ίσης εργασίας ,για κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και για σταθερή και μόνιμη εργασία.
Xαρακτηριστικό το ποίημα της Κικής Δημουλά για τη θέση της γυναίκας ανά τους αιώνες:
ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ
άγαλμα γυναίκας με δεμένα χέρια
Ὅλοι σέ λένε κατευθείαν ἄγαλμα,
ἐγώ σέ πρσφωνῶ γυναίκα κατευθείαν.
Στολίζεις κάποιο πάρκο.
Ἀπό μακριά ἐξαπατᾶς.
Θαρρεῖ κανείς πώς ἔχεις ἐλαφρά ἀνακαθήσει
νά θυμηθεῖς ἕνα ὡραῖο ὄνειρο πού εἶδες,
πώς παίρνεις φόρα νά τό ζήσεις.
Ἀπό κοντά ξεκαθαρίζει τό ὄνειρο:
δεμένα εἶναι πισθάγκωνα τά χέρια σου
μ' ἕνα σκοινί μαρμάρινο
κι ἡ στάση σου εἶναι ἡ θέλησή σου
κάτι νά σέ βοηθήσει νά ξεφύγεις
τήν ἀγωνία τοῦ αἰχμάλωτου.
Ἔτσι σέ παραγγείλανε στό γλύπτη:
αἰχμάλωτη.
Δέν μπορεῖς
οὔτε μιά βροχή νά ζυγίσεις στό χέρι σου,
οὔτε μιά ἐλαφριά μαργαρίτα.
Δεμένα εἶναι τά χέρια σου.
Καί δέν εἶν' τό μάρμαρο μόνο ὁ Ἄργος.
Ἄν κάτι πήγαινε ν' ἀλλάξει
στήν πορεία τῶν μαρμάρων,
ἄν ἄρχιζαν τ' ἀγάλματα ἀγῶνες
γιά ἐλευθερίες καί ἰσότητες,
ὅπως οἱ δοῦλοι,
οἱ νεκροί
καί τό αἴσθημά μας,
ἐσύ θά πορευόσουνα
μές στήν κοσμογονία τῶν μαρμάρων
μέ δεμένα πάλι τά χέρια, αἰχμάλωτη.
Ὅλοι σέ λένε κατευθείαν ἄγαλμα,
ἐγώ σέ λέω γυναίκα ἀμέσως.
Ὄχι γιατί γυναίκα σέ παρέδωσε
στό μάρμαρο ὁ γλύπτης κι ὑπόσχονται οἱ γοφοί σου
εὐγονία ἀγαλμάτων,
καλή σοδειά ἀκινησίας.
Γιά τά δεμένα χέρια σου, πού ἔχεις
ὅσους πολλούς αἰῶνες σέ γνωρίζω,
σέ λέω γυναίκα.
Σέ λέω γυναίκα
γιατ' εἶσ’ αἰχμάλωτη. (Τό λίγο τοῦ κόσμου, 1971)
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
