Ο διακοσμητικός ρόλος των αξιολογητών, η αστυνομία και η στάση του υπουργού Παιδείας

Αμέσως μετά τα συμβάντα της 14ης Δεκεμβρίου 2015, πρότεινα στους συναδέλφους μου στο Συμβούλιο Ιδρύματος να σας αποστείλουμε από κοινού το εξής μήνυμα: «Θεωρούμε ότι η πρόσφατη κατάληψη που απέτρεψε τους αξιολογητές του Πανεπιστημίου μας να εκτελέσουν απερίσπαστα το έργο τους ήταν πράξη παράνομη και δεν αντιμετωπίστηκε σωστά. Συγκεκριμένα, πιστεύουμε ότι η Πρυτανεία έπρεπε να μεριμνήσει να απομακρυνθούν οι καταληψίες από τον χώρο του Πανεπιστημίου και να αποτραπεί από την αστυνομία κάθε άλλη απόπειρα να παρεμποδίσουν το έργο των αξιολογητών παρά να φυγαδευτούν οι αξιολογητές».  

Στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου (29.12.2015) η πρόταση αυτή, την οποία συνυπέγραψαν και άλλα δύο εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου (οι κ.κ. Λιακόπουλος και Λέκκας), συζητήθηκε και τόσον ο πρόεδρος όσο και όλα τα παρευρισκόμενα εσωτερικά μέλη συνεφώνησαν με την πρόταση πλην όμως απεφάσισαν, αντί να σας την κοινοποιήσουν, να την επαναφέρουν προς περαιτέρω συζήτηση στην επόμενη συνεδρίαση (η οποία δεν έχει ακόμη οριστεί) διότι θεώρησαν το θέμα "σύνθετο και πολύπλευρο". Η απόφαση όμως αυτή με βρίσκει ασύμφωνο διότι αδυνατώ να διακρίνω πολυπλοκότητα σε ένα τόσο απλό, κοινό, τετριμμένο και πολυσυζητημένο θέμα για του οποίου την επαρκή αντιμετώπιση έχουμε ήδη διαμορφώσει γνώμη, όπως επίσης αδυνατώ να διακρίνω λόγους να αναβάλλουμε να σας την κοινοποιήσουμε.   

Αντιθέτως έχω κάθε λόγο να πιστεύω ότι η ολιγωρία μας σε θέματα όπως το προκείμενο καθιστά τον θεσμό των Συμβουλίων στην καλλίτερη περίπτωση διακοσμητικό, πράγμα το οποίο, ατυχώς για την ανώτατη εκπαίδευση, επιδιώκουν όχι μόνον οι καταληψίες αλλά και ο νυν και ο πρώην υπουργός Παιδείας. Πληροφόρησα επομένως τους συναδέλφους μου ότι θα σας απευθύνω αυτήν την επιστολή εκφράζοντας την προσωπική μου θέση περί του πρακτέου σε παρόμοιες περιπτώσεις.  

Συμμερίζομαι, κύριε Πρύτανη, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην διαχείριση τέτοιων επεισοδίων αλλά αρνούμαι να κρύβομαι και εγώ και όποιοι άλλοι έρχονται στα Ιωάννινα για υποθέσεις του Πανεπιστημίου, σε υπόγεια ξενοδοχείων ή να φυγαδεύομαι λάθρα από τον χώρο του Πανεπιστημίου χάριν ενός αμελητέου αριθμού παρανομούντων. Και αρνούμαι να σιωπώ όταν είκοσι ή σαράντα άνθρωποι αυθαιρέτως ζημιώνουν χιλιάδες. Αντιλαμβάνομαι την πιθανότητα προκλήσεως επιπρόσθετων επεισοδίων που συνεπάγονται λύσεις όπως η προτεινόμενη αλλά ελπίζω συμφωνείτε ότι από τη στιγμή που μια κοινωνία διστάζει να διασφαλίσει τις στοιχειώδεις συνθήκες λειτουργίας της είναι καταδικασμένη σε απείρως χειρότερα δεινά απ΄ αυτά που ενδεχομένως θα προέκυπταν από την νόμιμη χρήση μέτρων αυτοάμυνας τα οποία έχει η ίδια θεσπίσει.   

Με εκτίμηση   

Ανδρέας Κ. Παπανικολάου Σύμβουλος Ιδρύματος Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων