Είναι στιγμές που οι λέξεις αρνούνται με πείσμα να διατρέξουν τον λόγο και να δώσουν νόημα και υπόσταση στις σκέψεις, μοιάζουν με εκείνες τις στιγμές και τις ώρες που το αίμα αρνιέται στις φλέβες να κυλίσει και το σώμα νεκρώνεται και παύει να υπάρχει.
Ατιθάσευτες και μετέωρες κονταροχτυπιούνται στο μυαλό μου και μένω με το αίσθημα της αδυναμίας να τις βάλω σε τάξη και να τις πείσω να εκπληρώσουν την αποστολή τους.
Με ποιες λέξεις δάσκαλε να περιγράψω και να πω αυτό που μπροστά μου βλέπω.
Ποιες είναι αυτές οι λέξεις που μπορούν και έχουν την τόση δύναμη να περιγράψουν το κενό της παρουσίας.
Θαρρείς πως διδάσκουν και προτρέπουν πως σε τέτοιες στιγμές μοναδικές, προσωπικές, ανεπίστρεπτες ταιριάζει η σιωπή.
Που την δύναμη μπορείς να την βρεις και αρωγός σου να γίνει και πως να σωπάσεις χωρίς τα δάκρυα να αφήσεις να κυλήσουν και τις χαρακιές της απώλειας να σκεπάσουν.
Δάκρυ γίνονται οι σκέψεις και ποτίζει το χωράφι της μνήμης και μπροστά μας απλώνεται ο κήπος με τα άνθη του καλού που με τόση αγάπη φρόντιζες.
Πολυσχιδής, πολύτροπος και πολυτάλαντος δάσκαλε δώρα που απλόχερα ο θεός και η φύση σου χάρισαν.
Αφειδώλευτος, γενναιόδωρος και με περισσή αγάπη στο πέρασμα σου και πολλές φορές με πείσμα και επιμονή έκανες τους γύρω σου κοινωνούς των γνώσεων σου και του ήθους σου.
Πίστευες στην προσφορά και το έκανες πράξη στη ζωή σου, δεν κράτησες και δεν φύλαξες για τον εαυτό σου τους θησαυρούς που με επιμονή και κόπο απόκτησες, απλόχερα τους μοίραζες και δική σου ανταμοιβή μια και μόνη ήταν, η ικανοποίηση να βλέπεις την σπορά σου να θεριεύει.
Τρύγησες με πάθος τους ευωδιαστούς καρπούς που προσφέρει η ζωή, τα «ευπόριστα αγαθά» της ζωής με τον δικό σου τρόπο και την ξεχωριστή σου ένταση απολάμβανες και αυτήν την δική σου χαρά και απόλαυση απλόχερα την μοίραζες στους γύρω σου.
«Ως νεόφυτα ελαίων κύκλω της τραπέζης σου» μαζευόντουσαν πάντα οι λίγοι ή οι πολλοί με την επιθυμία και την προσδοκία της απόλαυσης μιας ζέστης συντροφιάς με μουσική και τραγούδι.
Κουβαλούσες μέσα σου την σπορά των γονιών σου, την καλλιέργησες, την πότισες, την λίπανες και μεγάλωσαν μέσα σου τα δέντρα του ήθους, της εντιμότητας, της εργατικότητας, της αγάπης σου για την οικογένεια, την γυναίκα σου, τα παιδιά σου, τα αδέλφια σου και της μνήμης των γονιών σου.
Δόθηκες με πάθος στις δυο σου μεγάλες αγάπες, το σχολείο και την ψαλτική.
Με πίστη και ανιδιοτέλεια και τα δυο τα υπηρέτησες, με το όνομα σου λίγοι σε φώναζαν, με το δάσκαλε σε προσαγόρευαν και δάσκαλο τους σε ένοιωθαν.
Χρέος και αποστολή σου θεωρούσες την μεταλαμπάδευση των γνώσεων που είχες αποκτήσει.
Στάθηκες με αγάπη σαν δάσκαλος και πατέρας των μικρών παιδιών που είχαν την τύχη να είναι μαθητές σου.
Τίμησες το λειτούργημα του δασκάλου και οι συνάδελφοι σου σε τίμησαν επιλέγοντας σε και σαν πρόεδρο τους και σαν προϊστάμενο τους.
Με σεβασμό, με αγάπη και πάθος υπηρέτησες την Εκκλησία, γινόσουν αιτία και αφορμή προσέλκυσης των πιστών στον όποιο Ναό κατά περιόδους έψελνες.
Καλλικέλαδος και ξεχωριστός ερμηνευτής των Βυζαντινής μουσικής, δάσκαλος και χοράρχης αφήνεις πίσω σου μια βαριά κληρονομιά και παρακαταθήκη.
Στο μονοπάτι της ζωής που διάβηκες ανεξίτηλα μένουν φίλε μου τα πατήματα σου, και είναι βέβαιο πως θα αποτελούν πάντα φωτεινούς δείκτες της πορείας των ιεροψαλτών και των όσων υπηρετούν την εκκλησία.
Ανέβηκες βήμα - βήμα την κλίμακα των αξιών του χώρου που υπηρέτησες, στο τελευταίο σκαλί βρέθηκες και ο Δεσπότης μας και το Πατριαρχείο δίκαια σου απένειμαν τον τίτλο του Άρχοντα πρωτοψάλτη.
Δάσκαλε και πάλι οι λέξεις με παιδεύουν, μου αρνούνται την βοήθεια τους, πως μπορώ να μην σταθώ στο ύψος της αξιοπρέπειας και της δύναμης που έδειξες τις ώρες και τις ημέρες που αντιπάλευες αυτό που με πείσμα επιζητούσε να κόψει το νήμα της ζωής σου.
Ήθελες να ξέρεις το τι σου συνέβαινε, βίωνες τον δικό σου προσωπικό αγώνα χωρίς μεμψιμοιρίες και παράπονα, δίδασκες τους γύρω σου με την στάση σου.
Δεν σε νίκησε ο θάνατος δάσκαλε, μια από τις πράξεις του κύκλου της ζωής είναι και ο θάνατος, του θανάτου αντίπαλος η μνήμη και αυτήν επαξίως την κατάκτησες.
Πραγματικός θάνατος λογιάται το σβήσιμο από της μνήμης τα κατάστοιχα και εσύ δάσκαλε πολλά είναι τα ίχνη που πίσω αφήνεις.
Δάσκαλε και φίλε μου καλό σου ταξίδι.
ΥΣ: Απότιση φόρου τιμής στον φίλο μου Μανώλη Θεουλάκη
20/12/2018
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 15/5
ΑΣΕΠ: Σε 2 ημέρες ΕΥΚΟΛΟ Online Proficiency χωρίς προφορικά, χωρίς έκθεση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη