Alfavita Newsroom «Με παραδέχεσαι ρε; με την πρώτη τον βρήκα στο κεφάλι»: Έτσι πανηγύριζε ο χουντικός αξιωματικός Ντερτιλής όταν πυροβόλησε πισώπλατα τον 20χρονο Μιχάλη Μυρογιάννη, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Ο Μυρογιάννης ήταν ηλεκτρολόγος από τη Μυτιλήνη που ζούσε στην Αθήνα. Το μεσημέρι 18 Nοέμβρη 1973, στην καταστολή που ακολούθησε την εισβολή της αστυνομίας στο Πολυτεχνείο, ο Μυρογιάννης δέχθηκε επίθεση από χωροφύλακες. Τραυματισμένος από το ξύλο, άρχιζε να τρέχει για να ξεφύγει. Όταν ο Ντερτιλής είδε τον νεαρό να τρέχει τον πυροβόλησε εν ψυχρώ στο κεφάλι, στην διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρη.
Μεταφέρθηκε στον στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε αυθημερόν. Σύμφωνα με την κατάθεση του οδηγού του Ντερτιλή που ήταν αυτόπτης μάρτυρας, λίγο αργότερα ο Ντερτιλής κόλλησε το περίστροφο στο στομάχι ενός υπαλλήλου των τρόλεϋ και τον φοβέριζε ότι θα τον σκοτώσει αν δεν εξαφανιστεί.
Όταν βρέθηκε προς τον ΟΤΕ (όπου υπήρχε πολύ κόσμος), έβγαλε ξανά το περίστροφό του και άρχισε να πυροβολεί. Έδινε διαταγές με το περίστροφο στο χέρι και έλεγε στους ΛΟΚατζήδες: «Βαράτε στο ψαχνό, πέντε παλιόπαιδα θα μας κάνουν ό,τι θέλουν;» και αργότερα στους χωροφύλακες «τι φοβάστε ρε; Βαράτε στο ψαχνό, εγώ έκανα την αρχή.»
Στην δίκη είπε ψέματα στο δικαστήριο ότι δεν γνώριζε τον οδηγό του και ότι δεν τον είχε δει ποτέ. Ο δολοφόνος καταδικάστηκε σε ισόβια και πέθανε στην φυλακή το 2013.
Στην κηδεία του την ακολουθία την έψαλε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος που δήλωσε ότι ο φασίστας δολοφόνος Ντερτιλής είναι «ήρωας σαν τον Κολοκοτρώνη και τον Σωκράτη». Την κηδεία παρακολούθησαν τότε διάφοροι φασίστες, χουντικοί, ναζί και ακροδεξιοί (από την Χρυσή Αυγή, το ΛΑΟΣ κ.α.). Ορισμένοι ήταν και ένοπλοι, αφού πυροβόλησαν αρκετές φορές στον αέρα.
Κάθε 17 Νοέμβρη, το όνομα του Μυρογιάννη διαβάζεται στο προσκλητήριο νεκρών, μαζί με όλα τα ονόματα των νεκρών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τα ονόματα αυτών που έδωσαν την ζωή τους για να υπάρχουν δημοκρατικά δικαιώματα.
Η επιστολή της μητέρας του Μυρογιάννη το 1983
«ΜΑΝΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΑ …»:
«Πριν 10 χρόνια , αυτή τη μέρα , είχα κι εγώ ένα παλικάρι , που έφυγε να πάει στο Πολυτεχνείο και από τότε δεν ξαναγύρισε . Θυμάμαι τα τελευταία του λόγια : « Μάνα , πόσο όμορφη είναι η ζωή . Μάνα , τι ωραία λόγια έχει ο Εθνικός μας Ύμνος»
Κι όταν του είπα , μη βγεις αγόρι μου σήμερα , μου απάντησε με το τραγούδι :
«Κράτα , μάνα , και θα γίνει το μεγάλο πήδημα , λευτεριά και ρωμιοσύνη είναι αδέρφια δίδυμα» .
Θυμάμαι και κάτι ακόμα : Εκείνο το πρωί όσες φορές έπαιρνα νερό , κι έβγαινα στην αυλή να ποτίσω τις γλάστρες με τα λουλούδια , έτρεχε και με φιλούσε . Τότε δεν μπορούσα να εξηγήσω το γιατί . Τα δεχόμουν όλα αμίλητη και περήφανη . Τώρα ξέρω γιατί . Τώρα που έχω μείνει με ένα χαρτί στο χέρι που λέει : «Διαμπερές τραύμα στο κεφάλι , βληθείς δια πυροβόλου όπλου , έξοδος εγκεφαλικής ουσίας» .
Κι όταν πια η μοναξιά , η πίκρα , ο πόνος , γίνονται αγανάκτηση , είναι σαν να ακούω τη φωνή του να μου λέει : « Μάνα , δεν πέθανα . Το αίμα μου σας ελευθέρωσε» .
Και τότε σκέπτομαι και ευχαριστώ όλους εκείνους που τον τίμησαν και τον τιμούν με οποιοδήποτε τρόπο . Και βλέπω τη μορφή της προτομής του , που βρίσκεται στη Μυτιλήνη , να μου χαμογελά» .
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 15/5
ΑΣΕΠ: Σε 2 ημέρες ΕΥΚΟΛΟ Online Proficiency χωρίς προφορικά, χωρίς έκθεση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
