Alfavita Newsroom Τον Μάη που πέρασε πραγματοποιήθηκαν εκλογές στο σύνολο σχεδόν των πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων των καθηγητών (ΕΛΜΕ). Οι αρχαιρεσίες στα σωματεία πραγματοποιήθηκαν για να αναδείξουν τους αντιπροσώπους που θα συμμετάσχουν στις διαδικασίες του 18ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στο διάστημα 1 – 4 Ιούλη και το οποίο θα αναδείξει το νέο ΔΣ.
Στις φετινές διαδικασίες υπήρξε αισθητή μείωση της συμμετοχής των εκπαιδευτικών στις τακτικές Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν. Παρ’ όλα αυτά στις αντίστοιχες εκλογές των κατά τόπους ΕΛΜΕ σημειώθηκε μια μικρή ενίσχυση, η οποία οδηγεί και σε αντίστοιχη αύξηση των αντιπροσώπων για το επικείμενο συνέδριο. Έτσι ενώ στο 17ο Συνέδριο (Ιούνης 2017) το σύνολο των αντιπροσώπων έφτασε τους 379, στο φετινό 18ο θα φτάσουν στους 390.
Το πολιτικό περίγραμμα
Οι φετινές συλλογικές διαδικασίες των ΕΛΜΕ πραγματοποιήθηκαν κάτω από τη σκιά των νέων δυσβάσταχτων αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων που επέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εκτελώντας για μια ακόμα φορά πειθήνια τις εντολές των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της σε ΕΕ και ΔΝΤ. Τα μέτρα του νέου “4ου μνημονίου” στοχεύουν ευθέως και το σύνολο της εκπαίδευσης. Άλλωστε πολύ πριν ψηφιστούν τα νέα μέτρα η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είχε δείξει τις πραγματικές της προθέσεις. Από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, είχε κάνει σαφές πως “το έργο του υπαγορεύεται από τις δεσμεύσεις που υπαγορεύονται από το 3ο μνημόνιο”. Η δήλωση αυτή έβαζε ένα οριστικό τέλος στις δημαγωγίες των προκατόχων του (Μπαλτάς – Κουράκης – Φίλης).
Μέχρι τώρα η πολιτική του υπουργείου Παιδείας σηματοδοτείται από το καθεστώς της παρατεταμένης αδιοριστίας που έχει πολλαπλές βαριές συνέπειες στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, εκτοξεύοντας την ελαστική εργασία σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Την ίδια ώρα η πολιτική αυτή στοχεύει ευθέως και στα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς. Ήδη και τη φετινή χρονιά η ηγεσία του υπουργείου ακολούθησε τις δοκιμασμένες πρακτικές της συρρίκνωσης και συγχώνευσης τμημάτων σε Γυμνάσια και ΓΕΛ, του δραστικού περιορισμού των τομέων και ειδικοτήτων σε ΕΠΑΛ με στόχο να εξοικονομήσει εκπαιδευτικούς για να καλύψει τα – έτσι κι αλλιώς – δυσθεώρητα κενά που συσσωρεύονται εδώ και επτά χρόνια.
Οι κατευθυντήριες όμως γραμμές της πολιτικής του υπουργείου χαράσσονται από τις επιταγές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και οι οποίες περιγράφηκαν με πολύ γλαφυρό τρόπο μέσα από τα διαβόητα πορίσματα του “Εθνικού Διαλόγου”. Ο Γαβρόγλου από τη θέση του υπουργού επαναλαμβάνει με μονότονο τρόπο όσα διακήρυττε πριν από περίπου δύο χρόνια ως επιτελής του “Εθνικού Διαλόγου”. Η πολιτική του υπουργείου στηρίζεται στο τρίπτυχο αυτονομία της σχολικής μονάδας – επιβολή και γενίκευση της αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης – περιστολή των δαπανών. Πάνω σε αυτό το υπέδαφος σχεδιάζεται και η νέα αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση που θέλει να μετατρέψει το γενικό σχολείο σε ένα νέο εξεταστικό κάτεργο ακόμα πιο ταξικό για “λίγους κι εκλεχτούς” και να εκτοπίσει και να παραδώσει το μεγάλο τμήμα της νέας γενιάς στη μαθητεία, στη μαύρη – ελαστική και επισφαλή εργασία.
Ορισμένα σύντομα συμπεράσματα
Μέσα σε αυτό το γκρίζο τοπίο αποτυπώνεται έντονα η ανάκαμψη της δεξιάς πολιτικής όπως εκφράζεται από την παράταξη της ΔΑΚΕ (ΝΔ). Το συνδικαλιστικό δεκανίκι της ΝΔ που εξέφραζε διαχρονικά την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική στην εκπαίδευση, οι υπέρμαχοι της αξιολόγησης – χειραγώγησης, οι υπερασπιστές των πιο αντιδραστικών και ταξικών εκπαιδευτικών “μεταρρυθμίσεων”, γνώρισαν την προηγούμενη περίοδο μια σημαντική πτώση των δυνάμεών τους ως συνέπεια της πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ από το 2010.
Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία διετία, το γκρέμισμα των κάθε είδους αυταπατών αξιοποιήθηκε από τις δυνάμεις της δεξιάς και της αντίδρασης ώστε να σπιλωθεί συλλήβδην η Αριστερά. Οι δυνάμεις αυτές σήμερα παρουσιάζονται ως “δικαιωμένες”. Η πολιτική αυτή αφήνει έντονο το αποτύπωμά της και στα εκλογικά αποτελέσματα, όπου η ΔΑΚΕ ενισχύεται σε σημαντικό βαθμό, ανακτώντας σχεδόν το σύνολο των δυνάμεών της, συσπειρώνοντας τα πιο συντηρητικά στρώματα στην εκπαίδευση.
Ακριβώς αντίθετη πορεία έχουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ΣΥΝΕΚ, που βρέθηκαν την προηγούμενη διετία στο απόγειό τους και αναδείχθηκαν σε πρώτη δύναμη την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ “κάλπαζε” προς την κυβερνητική εξουσία, σήμερα βρίσκονται εμφανώς αποδυναμωμένες. Χρεώνονται το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που οδηγεί σε απαγκίστρωση σημαντικές δυνάμεις.
Δυστυχώς όμως ένα σοβαρό τμήμα αυτών των δυνάμεων που σήμερα αποδεσμεύονται από τα δίχτυα των ΣΥΝΕΚ(ΣΥΡΙΖΑ) μετατοπίζεται προς τα δεξιά είτε προς τη ΔΑΚΕ ή ακόμα και προς την πάλαι ποτέ κραταιά ΠΑΣΚ που σήμερα μετονομάζεται σε ΠΕΚ (Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών), τη συνδικαλιστική παράταξη του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να σημειώσουμε πως η ΠΕΚ από κυρίαρχη δύναμη στην ΟΛΜΕ, την περίοδο που μεσουρανούσε το ΠΑΣΟΚ, βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της χωρίς εκπροσώπηση σε μια από τις μεγαλύτερες Ομοσπονδίες του Δημοσίου, την προηγούμενη διετία. Σήμερα, αν και παραμένει σε πολύ χαμηλό ποσοστό, φαίνεται πως ανακτά ορισμένες δυνάμεις και θα διεκδικήσει την επάνοδό της στο νέο ΔΣ της ΟΛΜΕ, εισπράττοντας μέρος από την απογοήτευση που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που στηρίζουν τη ΛΑΕ και οι οποίες αποσπάστηκαν από την κυβερνητική παράταξη μετά την ψήφιση και επιβολή του 3ου μνημονίου (Σεπτέμβρης 2015) καταγράφουν ιδιαίτερα ισχνή παρουσία. Η θολή γραμμή που προέβαλλαν την τελευταία διετία, πίσω από τις γενικόλογες και «ανατρεπτικές» διακηρύξεις, αναπαράγει τα ίδια αδιέξοδα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, της περιόδου ως το 2014 με λίγο πιο «αριστερούτσικο» περίβλημα. Αποδείχθηκε και εκ των πραγμάτων ότι δεν είναι ικανή να καλλιεργήσει εμπιστοσύνη στον κλάδο ούτε – πολύ περισσότερο – να διαγράψει από τη μνήμη όλη την προηγούμενη πολιτική διαδρομή τους.
Τα εκλογικά αποτελέσματα όπως καταγράφονται δείχνουν πως το ΠΑΜΕ φτάνει στα όρια της συνδικαλιστικής του επιρροής αφού παραμένει στάσιμο και αμετάβλητο. Η ηγεσία του «επένδυσε» στη γραμμή της περιχαράκωσης δυνάμεων κρύβοντας την έλλειψη εμπιστοσύνης στη δύναμη του αγώνα πίσω από μπόλικες ταξικές κορώνες. Είναι χαρακτηριστικό πως δεν κατόρθωσε να κερδίσει ούτε στο ελάχιστο δυνάμεις που απεγκλωβίστηκαν από την πολιτική και συνδικαλιστική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρά την κινηματική «άπνοια» της περιόδου που διανύουμε οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ διατηρούν τις δυνάμεις τους και εδραιώνουν την παρουσία τους. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά συγκροτήθηκαν τοπικά σχήματα των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ σε περιοχές όπου δεν υπήρχαν δυνάμεις και τα οποία κατόρθωσαν να ισχυροποιηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Δραστήρια και ελπιδοφόρα η παρουσία του Εκπαιδευτικού Ομίλου
Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος και οι δυνάμεις του, που δραστηριοποιούνται μέσα από τα τοπικά σχήματα των Παρεμβάσεων, έδωσαν αποφασιστικά τη μάχη για την ενίσχυση του ρεύματος της μαχόμενης εκπαιδευτικής Αριστεράς, για να ισχυροποιηθεί η ταξική πτέρυγα στην εκπαίδευση εκλέγοντας αντιπροσώπους από πολλές περιοχές. Ιδιαίτερη συμβολή στην κατεύθυνση αυτή είχαν και οι αυτοτελείς εκδηλώσεις και δραστηριότητες εκπαιδευτικού – παιδαγωγικού και πολιτικού – ιδεολογικού περιεχομένου που ανέπτυξαν οι σύντροφοι και συναγωνιστές που πλαισιώνουν τον Εκπαιδευτικό Όμιλο με επίκεντρο το «Σήμα». Το σύνολο των εκδηλώσεων χαρακτηρίστηκε από την πλούσια συμμετοχή πολλών συναγωνιστών και φίλων οι οποίοι δημιούργησαν ή ενίσχυσαν τους δεσμούς με τον Εκπαιδευτικό Όμιλο.
Εκπαιδευτικός Όμιλος - Αντιτετράδια της εκπαιδευσης
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολεία: Αλλάζουν οι ώρες αποχώρησης των μαθητών
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 26 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 26/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
