Thumbnail
Τα "καλά", τα "κακά" και τα "άσχημα" σχολεία

Στο σίριαλ του Γ. Καπουτζίδη, «Εθνική Ελλάδος», άνεργη, ξεπεσμένη μεσοαστή πρωταγωνίστρια, προερχόμενη από την εργατική τάξη, η οποία πουλάει τα κοσμήματά της για να επιβιώσει, δεν εννοεί να βγάλει τα παιδιά της από το «καλό» σχολείο που τα στέλνει, εννοείται ιδιωτικό. Κι επειδή, ως είθισται, η μικρή οθόνη αντιγράφει τη ζωή –και ίσως και το αντίστροφο-, η αξιολύπητη πρωταγωνίστρια μοιάζει πολύ με τη γυναίκα της διπλανής πόρτας που πιστεύει πως πληρώνοντας αδρά σχολάρχη αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης, επενδύει στο μέλλον των παιδιών της, γλιτώνοντάς τα από ενδεχόμενη προλεταριοποίηση -κοινώς από την καταραμένη φτώχεια. Άλλωστε, «η αστική τάξη υψώνει μπροστά στα μάτια της το τίμημα της προδοσίας: θέσεις κρατικές, πελατεία, αξιώματα, τίτλους, να γίνετε πνευματικοί στυλοβάτες». Και μετά, συνεχίζει ο πάντα επίκαιρος Δημήτρης Γληνός, «τα παιδιά των φτωχών που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια (σ.σ. ή στα «καλά» σχολεία, δημόσια τε και ιδιωτικά) και αλλάζουν κοινωνική κατάσταση, συχνά γίνονται οι πιο φανατικοί αντιδραστικοί (…) αλλαξοπιστούν και προδίνουν την τάξη τους».

Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι βέβαιο, το σίγουρο είναι πως οι γονείς που ξιπάζονται με τα «καλά» σχολεία διόλου καλά δεν νοιώθουν με την ταξική προέλευση και την ταυτότητά τους. Έχουν δε, στην πλειονότητά τους, εγκαταλείψει προ πολλού κάθε προσπάθεια για, οιασδήποτε μορφής, ταξική πάλη, αυτοσυνειδησία και αλληλεγγύη ενώ «προσμένουν μικροαστικά την κοινωνική άνοδο, με φετιχιστική προσήλωση στην αρχή της «αξιοκρατίας» και της δικαιοσύνης, προϋποθέτοντας την πλήρη αποδοχή ενός κοινωνικού οράματος ανταγωνιστικού και ιεραρχημένου», κατά πως λέει ο Κων/νος Τσουκαλάς.

Πολλές δε από αυτές τις μητέρες της διπλανής πόρτας πικρά νοστάλγησαν τα ωραία τους λεφτουδάκια όταν η κοινωνική άνοδος των παιδιών τους δεν έλαβε ποτέ χώρα. Κοινώς, η επιχείρηση – επένδυση ιδιωτικό σχολείο έκλεισε με παθητικό, καθώς ούτε πρωτιές στα πανεπιστήμια επετεύχθησαν ούτε ο μισθός ξεπέρασε τα 700 ευρώ, όπως όλων των υπολοίπων προλετάριων. Οποία ματαίωση, όταν μάλιστα το παιδί του Αλβανού ή Έλληνα υδραυλικού και οικοδόμου επιτυγχάνει σε καλύτερο πανεπιστήμιο δίχως να ξοδέψει μία, παρεκτός εκείνων που έδωσε στο φθηνό φροντιστήριο της γειτονιάς. 

Ποιο είναι, αλήθεια, όμως, το «καλό» δημόσιο σχολείο; Χρόνια ολόκληρα, σε αστικά κέντρα και επαρχία, «καλό» θεωρείται το σχολείο εκείνο όπου φοιτούν γόνοι «καλών» οικογενειών. Εκεί όπου οι μαθητές μοιάζουν σε όλα, από το ντύσιμο μέχρι το πολιτιστικό κεφάλαιο και τη νοοτροπία των γονιών τους, δεξιών τε και αριστερών. Εκεί, γίνεται σφαγή για μια θέση: είτε με πλαστές διευθύνσεις, η φθηνότερη λύση, είτε πληρώνοντας αδρά σε φροντιστήρια για την εισαγωγή στα πρότυπα σχολεία της Διαμαντοπούλου, τα τελευταία ιδίως χρόνια. Εν κατακλείδι, πόσο γουστάρει αλήθεια ο Έλληνας προλεταριοποιημένος μικροαστός γονιός να κάθεται το παιδί του στο ίδιο θρανίο με το παιδί της Φιλιπινέζας ή ελληνίδας καθαρίστριας; Ενώ δεν θα πετούσε τη σκούφια του να κάθεται στο πλάι του παιδιού του πρέσβη από το Πακιστάν;

Δεν ρισκάρει ο γονιός. Και αποδέχτηκε τους αποκλεισμούς των εξετάσεων των πειραματικών – πρότυπων, ευελπιστώντας πως το παιδί του θα ανήκει στην Αρία φυλή των έξυπνων, όπως την ορίζει η αρχή της «αξιοκρατίας» που επιβάλλει η αστική κοινωνία, την οποία, φυσικά, αποδέχεται αμάσητη.

Η ελληνική κοινωνία, χρόνια τώρα, έγινε πολυπολιτισμική. «Ο φόβος της ετερότητας, αυτού που κάποιος δεν γνωρίζει, είναι ακριβώς ο ίδιος με ό,τι οι άνθρωποι φοβούνται για τους εαυτούς τους και τις δικές τους δυνάμεις όταν αυτές ωριμάζουν στην εφηβεία (…). Ανακαλύπτοντας τις διαφορές μεταξύ του εαυτού και του εξωτερικού κόσμου, ο εαυτός φαίνεται να είναι πολύ πιο δύσκολο να ανεχτεί και να βρει τα σημεία ομοιότητας» λέει ο Ρίτσαρντ Σένετ. Ειδικά όταν η ομοιότητα είναι η κοινή μοίρα της εργατικής τάξης, η αποδοχή μιας ταξικής ή εθνικής ετερότητας γίνεται ακόμα δυσκολότερη. Ο συνωστισμός, λοιπόν, υποψηφίων τα τελευταία χρόνια στα σχολεία των «αρίστων» κορυφώθηκε καθώς οι μικροαστοί Έλληνες αλλά και μετανάστες γονείς ποθούν να ξεφύγουν από την κοινή ταξική τους μοίρα μέσω του σχολείου των παιδιών τους. 

Σχολεία αυτού του είδους, προφανώς, πόρρω απέχουν από το πνεύμα του πειραματικού σχολείου που ίδρυσε ο Dewey στο Σικάγο των ΗΠΑ το 1896. «Χρησιμεύει», έλεγε, «για να αποδείξει το πραγματοποιήσιμο μιας σύλληψης και των μεθόδων με τις οποίες μπορεί αυτή να υλοποιηθεί». Σε συνθήκες πραγματικές, με πραγματικούς μαθητές, όχι με «άριστους». Πόσα τέτοια σχολεία χρειαζόμαστε και πώς θα διαμορφωθούν αυτά με την κυβέρνηση της αριστεράς; Προφανώς χωρίς αποκλεισμούς. Κυρίως χωρίς εξετάσεις. Θα μπορούσε και χωρίς κληρώσεις, ρουσφέτια και γνωριμίες. Πειραματικά θα πρέπει να ορίζονται τα σχολεία της γειτονιάς με τη σύμφωνη γνώμη της σχολικής κοινότητας και να εναλλάσσονται ανά 2 – 3 χρόνια. Το πείραμα σε συνθήκες κανονικότητας δίνει τα πιο κοντινά στην πραγματικότητα αποτελέσματα. Άλλωστε η μοντέρνα φυσική, η οποία έφτασε στα άδυτα του ατόμου, διδάσκει πως οι νόμοι που διέπουν τον μακρόκοσμο δεν ισχύουν και πως ο παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο και καθορίζει πώς τούτο θα συμπεριφερθεί. Τι είδους ματιά θα έχει το υπουργείο Παιδείας της Αριστεράς; Αυτή των 2 – 3 Αρίων σχολείων που διατηρούν τις εξετάσεις, δημιουργώντας μαθητικές νομενκλατούρες αμφιβόλου ποιότητας ή τα σχολεία όπου μαθητές και δάσκαλοι δουλεύουν καθημερινά χωρίς τον αυτόματο πιλότο που τους δίνει το ομοιόμορφο πολιτιστικό κεφάλαιο; 

Στο σίριαλ του Καπουτζίδη, η έτερη πρωταγωνίστρια, αδελφή της πρώτης, δεν ασχολείται με τέτοιου είδους ζητήματα. Με τα όποια –σκληρά- τιμήματα, φαίνεται να απολαμβάνει την κρυφή γοητεία και τη μαγκιά της ετερότητας στη γειτονιά όπου ζει. Το τέλος του σίριαλ δεν το ξέρουμε. Όπως δεν ξέρουμε, επίσης, ποια τελικά θα είναι η αρχή και το τέλος των «καλών», των «κακών» και των «άσχημων» σχολείων. Μάλλον θα το δείξει η ματιά του παρατηρητή -λέγε με υπουργείο Παιδείας.   

*εκπαιδευτικός

Κάνε εγγραφή στο newsletter στο Carrefour και κέρδισε 200€

 

 

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Σχολεία: Αλλάζουν οι ώρες αποχώρησης των μαθητών

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα