Το "ρουσφέτι" της... μη απόλυσης!

Μετά από δεκάδες χρόνια ξαναρχίζουν οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει τον αριθμό τους σε βάθος πενταετίας. Το σίγουρο είναι ότι η διατυμπανιζόμενη "αξιοκρατική αξιολόγηση" συνδυάζεται με απολύσεις. Δηλαδή υπονομεύεται, καθώς εμπλέκεται στα γρανάζια του κομματικού - πελατειακού κράτους και εξ αρχής εφαρμόζεται προσχηματικά.

Η ανησυχία των εργαζομένων στο Δημόσιο είναι δικαιολογημένη. Με τη νέα ρύθμιση είναι δυνατό να τεθούν σε διαθεσιμότητα υπάλληλοι για εξωυπηρεσιακές - ιδιωτικές υποθέσεις που εκκρεμούν στη Δικαιοσύνη. Ακόμη υπάλληλοι, οι οποίοι συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις που η εξουσία χαρακτήρισε άτυπες και μη συμβατικές, αντιμετωπίζουν το ερώτημα για "διαθεσιμότητα", δηλαδή "προσωρινή" απόλυση. Μέσα σ' αυτό το κλίμα ανασφάλειας αναμένεται να επεκταθεί η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Ήδη η ψυχολογία των υπαλλήλων έχει καταρρακωθεί από τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους και την κατακρεούργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων τους.

Οι φόβοι των υπαλλήλων μεγαλώνουν, καθώς η τρικομματική κυβέρνηση, με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ να έχουν το know how του σκληρού πελατειακού κράτους, θα επιχειρήσει να επηρεάσει την ψήφο τους. Τώρα όχι με υποσχέσεις διορισμών ή επιδομάτων, αλλά με διαβεβαιώσεις μη απόλυσης! Αυτή είναι η άλλη όψη του πελατειακού κράτους και η σκοτεινή πλευρά του... ρουσφετιού στην εποχή του Μνημονίου. Η σημασία του φόβου και των εκβιασμών είναι προφανής, καθώς η εκλογική μάχη παίχτηκε στο νήμα τον Ιούνιο και μπορεί, ανάλογα με τα τεχνάσματα που θα επιλεγούν, να αποδειχθεί κρίσιμη.