Thumbnail
Αυτή τη περίοδο όλη η εκπαιδευτική κοινότητα είναι καρφωμένη στην οθόνη του υπολογιστή και της τηλεόρασης  και εμβρόντητη προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί και τι μέλλει γενέσθαι.

Τέλος ο καθηγητής ειδικότητας. Ζήτω ο καθηγητής-δάσκαλος

Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας τις τελευταίες ενέργειες του υπουργείου παιδείας (κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ ,διεύρυνση των αναθέσεων μαθημάτων )θα καταλάβουμε ότι έχει σαν βασικό άξονα τη μετατροπή του  καθηγητή σε πολύ-εργαλείο .Για να το πετύχει αυτό θα προβεί στη  κατάργηση αρκετών ειδικοτήτων και διεύρυνση των αναθέσεων στις υπόλοιπες . Θα απολύσει λοιπόν εκπαιδευτικούς κάποιων ειδικοτήτων και θα βολεύεται με τις υπόλοιπες που θα μπορούν λόγω 2ης ή 3ης ανάθεσης να κάνουν και λίγο ‘αγγλικούλια’ ή και λίγο ‘κομπιούτερ’ αρκεί να έχουν ένα  Lower ή ECDL . Στην πραγματικότητα θα υπάρχουν καθηγητές χωρίς σαφές  αντικείμενο. Ένα είδος δασκάλου και στα Γυμνάσια και στα Λύκεια.

Τέλος ο δημόσιος υπάλληλος. Ζήτω ο κρατικός υπάλληλος

Οι υποχρεωτικές μεταθέσεις ,οι υποχρεωτικές μετατάξεις, το πρόγραμμα  κινητικότητας  δεν είναι τίποτε άλλο από αποδείξεις ότι ο σημερινός δημόσιος υπάλληλος που είχε πολύ συγκεκριμένη αρμοδιότητα σε ένα συγκεκριμένο τομέα μετασχηματίζεται σε κρατικό υπάλληλο που πρέπει να είναι έτοιμος για όλα. Έτοιμος να αλλάξει τόπο διαμονής ,να αλλάξει αντικείμενο εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες του κράτους, να αλλάξει τη ζωή του όλη για να μην απολυθεί. Ειδικά για τους εκπαιδευτικούς έρχεται και το τέλος των οργανικών θέσεων με το ψεύτικο μαγείρεμα των ωρών  που μετατρέπει ,τεχνητά, τους πιο πολλούς σε υπεράριθμους .

Τέλος η  επαγγελματική εκπαίδευση. Ζήτω η τεχνολογική  κατάρτιση.

Αν διαβάσει κάποιος τα βασικά σημεία του σχεδίου νόμου για το νέο Τεχνολογικό Λύκειο (που θα αντικαταστήσει τα σημερινά ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ)  θα διαπιστώσει τα εξής :

1) το πρόγραμμα σπουδών είναι σαφώς πολύ πιο ‘λάιτ’ από το αντίστοιχο των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.Αναφέρετε συχνότερα η λέξη κατάρτιση παρά η λέξη εκπαίδευση. Φυσικά οι δύο λέξεις έχουν μεγάλη διαφορά. Σύμφωνα με τους ειδικούς (Peters) η κατάρτιση αποτελεί υποδεέστερο είδος  από την εκπαίδευση με περιορισμένους στόχους που προετοιμάζει τα άτομα ώστε να μπορούν να εκτελούν έργα ή ρόλους μάλλον μηχανιστικού και τυποποιημένου χαρακτήρα, χωρίς να κατανοούν τις βαθύτερες διαστάσεις των ζητημάτων που χειρίζονται(εργαζόμενοι -γρανάζια χωρίς αυξημένη κριτική ικανότητα) .Γι’ αυτό και οι καταρτιζόμενοι πρέπει να λαμβάνουν μέρος σε πρακτική άσκηση ή μαθητεία. Είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι ένας θεσμός όπως η μαθητεία που πρωταγωνιστεί στα ΙΕΚ (Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης ) τώρα καθιερώνεται και στο Τεχνολογικό Λύκειο;

2)Η πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι η βασική προτεραιότητα του Τεχνολογικού Λυκείου. Μάλιστα αναφέρει ρητά : «Οι απόφοιτοι των τμημάτων ειδικότητας μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους  σε φορείς παροχής μεταλυκειακής μη τυπικής εκπαίδευσης, όπως τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) και τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών (Ε.Ε.Σ.) ν. 3879/2010».Φαίνεται καθαρά ότι τα ιδιωτικά ΙΕΚ και τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι της μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αφού θα θεωρούνται η φυσική συνέχεια του Τεχνολογικού Λυκείου .

3)  Φαίνεται επίσης ότι το νέο σχέδιο νόμου για το Τεχνολογικό Λύκειο  απευθύνεται περισσότερο σε εργατικό δυναμικό παρά σε μαθητές.

4)Υποβαθμίζεται τελείως ο ρόλος της εργαστηριακής άσκησης εντός του σχολείου  και προβλέπει  πρακτική άσκηση- μαθητεία στο τρίτο έτος και στο τέταρτο έτος σε συνεργασία με τις επιχειρήσεις. Δηλαδή για δύο έτη ο κάθε καταρτιζόμενος θα κάνει  τη πρακτική του άσκηση σε μια επιχείρηση (ουσιαστικά θα εργάζεται σε αυτήν χωρίς να πληρώνεται ή να πληρώνεται ελάχιστα).Παρατηρούμε και εδώ τον σφιχτό εναγκαλισμό των δημόσιων υπηρεσιών με τους ιδιώτες με τη δικαιολογία του νόμου της χρηστικότητας στην αγορά εργασίας.

Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας τα παραπάνω και τα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας καταλαβαίνουμε ότι επιχειρείται μια υποβάθμιση της παρεχόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης(κατάρτιση) με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση απλήρωτης ,πλην όμως νόμιμης, εργασίας. Το μοντέλο είναι το γερμανικό δυαδικό .Δηλαδή η εκπαίδευση να παρέχεται εκτός από το σχολείο και από τις επιχειρήσεις. Ο αντίλογος θα μπορούσε εδώ να ρωτήσει για το ποιο είναι το κακό σε μια τέτοια εξέλιξη. Αν συνυπολογίσουμε στα παραπάνω και τα όσα ειπώθηκαν πρόσφατα στη βουλή από βουλευτές σχετικά με τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ της Γερμανίας και οχτώ χωρών που βρίσκονται σε οικονομική κρίση  (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος) όπου η μαθητεία θα μπορεί να γίνεται και σε επιχειρήσεις της Γερμανίας δεν θέλει και πολύ το μυαλό μας να πάει στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες και  στις σύγχρονες μορφές δουλείας. Εξάλλου ,όπως μας έχει διδάξει η ιστορία οι αποικίες (όπως η Ελλάδα σήμερα) πάντα είχαν και τους δούλους τους.

Τέλος η μονιμότητα .Ζήτω η διαθεσιμότητα

Μετά από 100 και  χρόνια (1911) έγιναν πάλι απολύσεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα με τη μέθοδο της κατάργησης ολόκληρου κλάδου(46 ειδικότητες των ΕΠΑΛ).Με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται τώρα προβλέπεται και κατάργηση μέρος του κλάδου δηλαδή και ορισμένες μόνο θέσεις από κάποια ειδικότητα. Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει η δυσκολία της επιλογής των υπαλλήλων που θα απολυθούν . Εδώ έρχεται και κουμπώνει ,κατά τη γνώμη μου, η αξιολόγηση. Η αξιολόγηση δεν θα είναι τίποτα άλλο από το κριτήριο απόλυσης σε περίπτωση κατάργησης ορισμένων μόνο θέσεων κάποιας ειδικότητας. Μην απορήσετε λοιπόν αν πάμε σε μία πιο ευέλικτου  τύπου αξιολόγηση (fast track) ,βάσει τυπικών προσόντων, και όχι στην μορφή αξιολόγησης που είχε ψηφιστεί και η οποία ήταν αναλυτική και χρονοβόρα.

Τέλος το δημόσιο σχολείο. Ζήτω το σχολείο της αγοράς

Ο πιο εύκολος τρόπος για να καταργήσεις κάτι είναι να το απαξιώσεις πρώτα. Αυτό γίνεται αυτή τη στιγμή με τη δημόσια παιδεία .Με  τη λογική του ‘ώριμου φρούτου’  θα γίνει κοινωνικό ζητούμενο η κατάργησή της. Πρώτα θα αφεθεί το δημόσιο σχολείο να γκρεμιστεί και μετά θα έρθει η ανοικοδόμηση. Θα εμφανιστούν  όλοι εκείνοι οι σωτήρες που θα προσφέρουν γη και ύδωρ για να βοηθήσουν. Οι σπόνσορες, οι δήμαρχοι , οι φιλάνθρωποι , οι εύποροι γονείς  ,οι εταιρείες. Θα ακούγονται λέξεις περίεργες όπως project, voucher,μαθητεία, υποτροφίες. Φυσικά  αυτός που θα πληρώνει θα μπορεί να έχει και άποψη για τον τρόπο λειτουργίας των σχολείων ,για το προσωπικό, για τους μισθούς. Βέβαια αυτό το σχολείο πλέον δεν θα μπορείς να το πεις δημόσιο. Θα είναι ένα ιδιωτικοποιημένο σχολείο. Ένα σχολείο της αγοράς. Κάτι σαν επιχείρηση δηλαδή, που θα έχει αξία μόνο αν βγάζει κέρδη. Και ο δήμαρχος ή ο διευθυντής του σχολείου σε ρόλο manager θα προσπαθεί να βρει χρηματοδότες  για το προϊόν.

Βλέποντας  όλο αυτό το μένος των κρατούντων απέναντι στους εκπαιδευτικούς όλο και περισσότερο πείθομαι ότι  ενοχλούνται από  το γεγονός ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί με το προσωπικό τους μεράκι και μόχθο  ‘κρατάνε Θερμοπύλες’ και δεν αφήνουν το δημόσιο σχολείο να γκρεμιστεί .Δηλαδή τους χαλάνε τα δόλια σχέδια τους. Γι’ αυτό έχουν αποφασίσει τη καρατόμησή τους.

Τέλος του Κοινωνικού Κράτους-Κράτους Πρόνοιας. Ζήτω ο Νεοφιλελευθερισμός

Όλα τα προηγούμενα που αναφέρθηκαν εντάσσονται στο γενικότερο σχέδιο εφαρμογής του νεοφιλελεύθερου  μοντέλου όπως αυτό εκφράστηκε από τον τρισκατάρατο Αμερικανό οικονομολόγο  Μίλτον Φρίντμαν και εφαρμόστηκε με ακρίβεια στη Χιλή του δικτάτορα Πινοσέτ ,στις Ηνωμένες πολιτείες του ρεπουμπλικάνου  Ρήγκαν και στην Αγγλία της συντηρητικής  Θάτσερ. Τα κύρια σημεία του Νεοφιλελευθερισμού περιλαμβάνουν: την κυριαρχία και την ελευθερία των αγορών .Κανένας έλεγχος στις τιμές και καμία κρατική παρέμβαση .Περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και στις κοινωνικές υπηρεσίες όπως στην εκπαίδευση και στην υγεία. Καταστρατήγηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων με σκοπό την αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων και τη δημιουργία φτηνών εργατικών χεριών. Ιδιωτικοποίηση κρατικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων όπως σχολεία ,νοσοκομεία, δίκτυα συγκοινωνίας ,ηλεκτρισμός ,επικοινωνίες, κρατικές τράπεζες, ακόμα και το νερό .Το κράτος πρόνοιας (υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και κοινωνικής ασφάλισης) εξαφανίζεται και αντικαθίσταται από ιδιωτικά Trust. Οργανισμοί που βοηθούν στην επιβολή  του Νεοφιλελευθερισμού είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Κατά τον Φρίντμαν το κράτος πρέπει να έχει έναν 'ρόλο νυχτοφύλακα' διατηρώντας μόνο την εθνική άμυνα, την εφαρμογή των νόμων και ελάχιστες κρατικές παρεμβάσεις σε περιπτώσεις μονοπωλίων.

 Για να μας πείσουν ότι αυτό είναι καλό για μας, λένε ότι μια αγορά χωρίς κανόνες είναι ο καλύτερος τρόπος για την αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης, η οποία, τελικά, θα ωφελήσει όλους. Αυτό εννοούνε λοιπόν όταν λένε ανάπτυξη. To πραγματικό .όμως, αποτέλεσμα του νεοφιλελευθερισμού είναι ότι  οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Οι επωφελούμενοι από το νεοφιλελευθερισμό είναι μια μειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού και σίγουρα όχι ο λαός. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα γίνεται πιστή εφαρμογή των αρχών του Νεοφιλελευθερισμού που  περιέγραψα πιο πάνω. Τρία υπουργεία έχουν αναλάβει να κάνουν τη  βρώμικη δουλειά: 

Το υπουργείο Οικονομικών έχει αναλάβει  την ιδιωτικοποίηση των πάντων και την δημιουργία φτηνών εργατικών χεριών διαλύοντας οποιοδήποτε εργασιακό δικαίωμα. Το  υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη διασφαλίζει την όσο ο δυνατόν μικρότερη αντίδραση στα μέτρα αυτά είτε με την καταστολή είτε με τρόμο-νόμους όπως ο πρόσφατος περί αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς δημοσίου υπαλλήλου. Τέλος  το  υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει αναλάβει το ροκάνισμα του δημοσίου τομέα και των δημοσίων υπαλλήλων  με την δικαιολογία της ελάττωσης των εξόδων του κράτους. Τα βαριά τους όπλα είναι το «σοκ και δέος» ,το «νόμος και τάξη» και ο «κοινωνικός αυτοματισμός». Κατά τη γνώμη μου είναι λάθος να πιστεύουμε ότι οι πολιτικοί  που εφαρμόζουν πιστά το Νεοφιλελευθερισμό στην Ελλάδα το κάνουν γιατί πιέζονται από τη Τρόικα  με τις δόσεις των δανείων και για να μην χρεοκοπήσει  η χώρα . Θεωρώ  ότι και οι ίδιοι είναι φανατικά Νεοφιλελεύθεροι , ότι πιστεύουν βαθιά σε αυτό που κάνουν και το κάνουν με μεγάλη ευχαρίστηση. Και αν ισχυρίζονται ότι δεν  κοιμούνται καλά το βράδυ αυτό ίσως και να οφείλεται στη διέγερση  που τους προκαλεί  η ικανοποίηση που νιώθουν με  το έργο τους. Δεν με πείθουν τα λόγια του τύπου : ‘’ νιώθω άσχημα ,δεν μου φταις σε τίποτα , αλλά πρέπει να σε εξοντώσω’’. Αν όντως στεναχωριούνται ας το αποδείξουν παραιτούμενοι από τις θέσεις τους.

Για όσους θεωρούν όλα τα προηγούμενα  υπερβολικά και θεωρίες συνομωσίας έχουν να τους πω ότι ναι έχουν δίκιο .Κάποιοι όντως συνωμοτούν ώστε να ξεπουληθούν τα πάντα στη χώρα  μας. Απλά δεν πρόκειται απλά μόνο  για θεωρίες. Είναι και  πρακτικές συνομωσίας. Δεν έχουν παρά να σκεφτούν πριν πέντε χρόνια ποια  από όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα πιστεύανε ότι μπορεί και να  συμβούν. Η ίδια η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει και τις πιο ευφάνταστες θεωρίες συνομωσίας.

Οι ντόπιοι υπάλληλοι του Νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα που λυμαίνονται τη χώρα μας είναι στρατός και μάλιστα μισθοφορικός. Έχει αποστολή να φέρει εις πέρας και δεν θα σταματήσει  αν δεν την ολοκληρώσει .Εκτός και αν……… το σύνθημα «ψωμί, παιδεία , ελευθερία» ξαναζωντανέψει και  ξανακάνει το θαύμα του, σκορπίζοντας  όλους αυτούς που ,ψευδεπίγραφα ,ψελλίζανε το ίδιο σύνθημα ενώ στην πραγματικότητα εννοούσαν  «φτώχεια ,αμορφωσιά, ανελευθερία».

Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Ποια είναι η ευχή της μάνας με 6 λέξεις και μόνο φωνήεντα

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 19/3

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα