Ψεύδονται οι υπουργοί; Ποτέ… του Θέμη Κοτσιφάκη

 

1. Ολοκληρώσουν τη μετατόπιση τουλάχιστον 12.500 εργαζομένων στο καθεστώς της κινητικότητας τον Σεπτέμβρη του 2013 και τουλάχιστον άλλων 12.500 απλών εργαζομένων στο σύστημα κινητικότητας (Δεκέμβριος 2013). Η συνάφεια των στόχων κινητικότητας με τους στόχους της εξόδου συνεπάγεται ότι ένα σημαντικό μέρος αυτών τελικά θα οδηγηθεί στην έξοδο. Οι εργαζόμενοι που τοποθετούνται στο σύστημα της κινητικότητας θα πρέπει οι μισθοί τους να έχουν περικοπεί στο 75%.

 

2. Συμφωνία για ελάχιστους μηνιαίους στόχους σχετικά με τον αριθμό των ατόμων που θα είναι συνεχώς στο πρόγραμμα κινητικότητας μέχρι να οδηγηθούν στην έξοδο από τον δημόσιο τομέα (Ιούλιος 2013)». http://ec.europa.eu/ellada/pdf/201307292nd_ec_adj_program_for_gr_3rd_review.pdf

 

Η κινητικότητα και η διαθεσιμότητα είναι, λοιπόν, σαφέστατο πως οδηγούν ένα μεγάλο μέρος των εκπαιδευτικών στην απόλυση. Γι’ αυτό και δεν πιστεύουμε τις όποιες διαβεβαιώσεις των υπουργών. Ας θυμηθούμε μόνο τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Παιδείας όλο το προηγούμενο διάστημα πως δεν θα απολυθεί κανείς μόνιμος εκπαιδευτικός. Ας θυμηθούμε τις διαβεβαιώσεις του πως «διασφαλίστηκαν 151.000 εκπαιδευτικοί και δεν υπάρχει δυνατότητα να τεθεί ούτε ένας ακόμα εκπαιδευτικός σε διαθεσιμότητα» και πως «από τους 2.000 εκπαιδευτικούς που τίθενται σε διαθεσιμότητα έχουμε μεριμνήσει, σε συμφωνία με το υπουργείο Υγείας, ώστε το 55 – 60%, το οποίο αφορά επαγγέλματα Υγείας, να απορροφηθεί στον κλάδο της Υγείας και οι υπόλοιποι σε διοικητικές υπηρεσίες» (πρωινή εκπομπή στο τηλεοπτικό κανάλι Μega και δελτίο Τύπου υπουργείου, 23/7/13), ενώ την επόμενη Παρασκευή κατατέθηκε στη Βουλή η διάταξη που έριχνε στη διαθεσιμότητα άλλους 250 εκπαιδευτικούς με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, που είχαν εξαιρεθεί αρχικά από τον νόμο 4172/13, που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες!

 

 

 

Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στις διαβεβαιώσεις των υπουργών. Λένε συνειδητά ψέματα για να αποκοιμίσουν τους εκπαιδευτικούς αλλά και όλους τους εργαζομένους. Δυστυχώς, αν δεν ανατραπεί τώρα αυτή η πολιτική, τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

 

Στην κατάσταση αυτή, η απόφαση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τη «βαθμολόγηση» αυτών που τίθενται σε διαθεσιμότητα θέτει ένα πολύ σοβαρό ηθικό, πολιτικό και νομικό θέμα. Οι εκπαιδευτικοί διοριζόμασταν πάντα με αξιοκρατικά και αντικειμενικά συστήματα πρόσληψης. Στην εκπαίδευση δεν είχαμε ρουσφετολογικούς διαύλους διορισμού. Ισως και αυτό είναι που ενοχλεί.

 

Παλαιότερα, μέχρι το 1998, υπήρχε ένα και μοναδικό σύστημα διορισμού, η επετηρίδα. Από το 1998 -και στις τεχνικές ειδικότητες από το 2001- καθιερώθηκε ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ μαζί με τη συνέχιση της επετηρίδας με τη νέα της μορφή, που συνυπολόγιζε και την προϋπηρεσία. Είναι χαρακτηριστικό πως στο μικτό αυτό σύστημα διορισμών υπήρχε διαπερατότητα ανάμεσα στον διαγωνισμό και τους πίνακες της επετηρίδας-προϋπηρεσίας. Εκπαιδευτικοί – υποψήφιοι για διορισμό βρίσκονταν και στους δύο πίνακες (επιτυχόντες ΑΣΕΠ – επετηρίδα με προϋπηρεσία). Και είναι γεγονός πως επιτυχόντες του ΑΣΕΠ διορίστηκαν τελικά με την επετηρίδα, όπως συνέβη και το αντίστροφο, ανάλογα με το πότε χρονικά ερχόταν ο διορισμός.

 

Προφανώς, και για να είμαστε σαφείς, δεν διαπραγματευόμαστε με ποια «αξιολόγηση» ή ποια θα είναι τα «καλά» κριτήρια για να απολυθούν συνάδελφοί μας. Για μας καμιά απόλυση εκπαιδευτικού δεν είναι αποδεκτή. Δεν περισσεύει κανείς και καμιά. Ούτε όσοι και όσες διορίστηκαν με επετηρίδα, ούτε όσοι και όσες διορίστηκαν με ΑΣΕΠ. Οπως και αν έγινε ο διορισμός μας, έγινε με ένα απολύτως νόμιμο σύστημα που είχε θεσμοθετήσει κατά περίπτωση η ελληνική πολιτεία. Δεν είμαστε «πολιτικά παιδιά» κανενός.

 

Είναι όμως σαφές τι επιδιώκει η κυβέρνηση. Με το «διαίρει και βασίλευε» ανάμεσα στους εργαζομένους, με την πολιτική δυσφήμησης των εκπαιδευτικών που δεν διορίστηκαν με ΑΣΕΠ αλλά με επετηρίδα (είναι χαρακτηριστικό οι 30 μονάδες για το ΑΣΕΠ και μόνον οι 5 για την επετηρίδα) επιχειρεί να δικαιολογήσει στην κοινωνία το πρόγραμμα διαθεσιμοτήτων και απολύσεων εκπαιδευτικών.

 

Εμείς απαντάμε ενωμένοι. Είναι πια τόσο φανερή η στόχευσή τους, που δεν «τσιμπάμε». Προασπίζουμε την ενότητα του κλάδου μας. Ξέρουμε καλά πως η πολιτική τους δεν κάνει διακρίσεις. Η εμπειρία από τις καταργήσεις ολόκληρων τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ αυτό δείχνει. Απολύονται εκπαιδευτικοί που διορίστηκαν είτε με επετηρίδα είτε με ΑΣΕΠ, με ή χωρίς μεταπτυχιακά, με ή χωρίς διδακτορικά αδιακρίτως.

 

Ο Σεπτέμβρης είναι κοντά. Οφείλουμε να προετοιμαστούμε για τις μεγάλες μάχες που έρχονται, με ενότητα και αποφασιστικότητα, χτίζοντας τις κατάλληλες κοινωνικές συμμαχίες. Με όλους τους εργαζομένους. Με όλη την κοινωνία.

 

Αθήνα, 6/8/13

 

…………………………………………………………………………………………………………………………..

 

* Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, μέλος της Ε.Ε. της EDUCATION INTERNATIONAL EUROPE